Mafya Aşık OLURSA

~KARAKTERLERİMİN ÖZGEÇMİŞLERİ~

Merhaba Arkadaşlar;
Ben yazarınız Nur :) Bu kitabımı MafyaSeverler için yazmak istedim.İlk önce kitabıma başlamadan önce baş kahramanlarımızın kendi ağızlarından bir özgeçmişlerini dinleyelim ve onları tanımış olalım.Sonrada gelsin hikayemizz...

MİNA:
Üniversite son sınıfa gidiyorum.Ailem yoktu benim.Beni,bebekken sokağın bir köşesine bırakıp kaçmışlar.Yani müdirem öyle anlatmıştı bana?Müdire dememden anlamışsınızdır heralde benim YETİMHANE de kaldığımı?Evet öyleydi.Yetimhanede kalıyordum.Ailem beni sokağa atınca bir amca beni görmüş ve hemen yetimhaneye getirmiş.Yetimhane müdiresi başta kabul etmemiş beni ama sonra amca şikayette bulununca mecburen kabul etmek zorunda kalmış.Ne kadar komik ve acınası durum değil mi?Yani bana artık komik geliyor bunlar!"Yetimhanede kalıyordum" demiştim.Ama; ta ki o müdirenin çocuklara ve bana attığı dayaklara dayanamayıp ona karşı gelene kadar?Evet doğru duydunuz?Bana ve çocuklara attığı dayaklar!
"Altına neden yapıyorsun,PAT!Yemeğini ye,PAT!Yat yerine,PAT!Kalkın hemen her tarafı toplayın!toplamazsanız,PAT!"
Su içsek neden içtiniz deyip döven bir kadındı!Kadın değil canavar desek daha mantıklı olur.Küçükken hepimizi döverdi ve bizde hiçbir şey söyleyemezdik.Söyleyecek olsak bizi dilimizi kesmekle korkutur sustururdu.Dayak attığı zamanlar küçüktüm ama sonra büyüyüp 16 yaşıma gelince işler değişmişti.Kendimi güçlü hissetmiş ve çocukları kurtarabileceğimi düşünmüştü.Yine bize bir bahanesinden dolayı vuracakken,ben karşısına dikilip elini tuttum.Kadın bana "Sen kim oluyorsunda elimi turuyorsun PİÇ!" dedi.O kelimeyi söylediği an delirmiş gibi olmuştum.Elini aldığım gibi geri bükerek kırdım.Kadın çığlık atmıştı ve güvenlik görevlisi yanımıza gelmişti.Benim ona bunu yaptığımı görünce sinirlenmiş ve güvenlik görevlisindende dayak yemiştim.Çünkü o da o kadının adamıydı!Dayak yediğim yetmezmiş gibi birde beni kovmuştu.Sizin anlayacağınız geldiğim yere geri dönmüştüm.Benim yerim işte burasıydı;SOKAK!Sokakta dolaşırken birçok serserilerle karşılamıştım ama onlarla dövüşerek kendimi korumuştum.Artık böyle kız gibi dolaşamazdım.Bende onlar gibi olmalıyım deyip erkek kılığına girmiştim.Böyle daha güvenli olmuştu.Çünkü etrafımdakiler beni erkek sanıyor ve yanıma yaklaşmıyordu.Kendimi böyle koruyarak bir işe girdim ve para biriktirmeye başlamıştım.Paralarımı harcamak yerine biriktirip bir üniversiteye gitmek istiyordum.İşte kazandığım paralarla kendime ilk önce EV alıp bu korku dolu sokaklardan kurtulmuştum.Yanıma birde ev arkadaşı bulmuştum.Onunla aramız gayet iyiydi ama erkek arkadaş edinene kadar!Erkek arkadaşı ona kendisinde kalmasını söylemiş oda kabul etmiş.Bende nereye gidersen git dedim karışmadım?Yine YALNIZ kalmıştım anlayacağınız.Benim kaderim bu biliyordum ama her seferinde yüzüme vurulması kalbimi acıtıyordu.Annem ve babam bırakmış beni arkadaşım bırakmayıpta ne yapsın?Kendi başıma yaşayıp gidiyordum işte ne güzel?Karışanın yok Nerdeydin diyenin yok hayatım gayet güzel gidiyordu.Ama o sabah Onu görene kadar...

YANKI:
Ben mafyayım.Bu işe neden nasıl başladığımı sorarsanız,babam için başlamıştım.Çünkü babamda mafyaydı.Yani ben sonradan öğrenmiştim ama benim için birşey değişmemişti.Çünkü mafya olsada babam yine babamdı.Benden hiç sevgisini esirgememişti.Benim hayat hikayem,5 yaşındayken başlamıştı.Güzel bir çocukluk geçirememiştim.Çünkü annem,babam ve beni terk edip gitmişti.Neden gittiğini,nerede olduğuna dair hiçbir şey bırakmadan.Ona çok öfkeliydim.Benim en çok anneye ihtiyaç duyduğum zamanda beni bırakıp gitmişti.Beni sevmediğini düşünüyordum ve haklıydımda.Seven anne evladını bırakmaz ki?Annem bizi terk ettikten sonra babamla birlikte güzel günler geçiriyorduk.Sağolsun babam,bana hem ANNE hemde babalık yapmıştı.Annemin yerini aratmamış,bana o kadını unutturmuştu.Babam beni,bende babamı çok seviyordum.Babama; "Bende büyüyünce senin gibi olmak istiyorum baba?" demiştim.Babam her zamanki gibi beni takdir etmiş ve alnımdan öpmüştü.Babama "Bende senin yaptığın işi yapmak istiyorum.Sen ne iş yapıyorsun baba?" diye sormuştum.Ama cevabımı alamamıştım.Bana "Zamanı gelince öğrenirsin yavrum?" demişti.Ben küçük olduğum için birşey demeyip susmuştum.Yıllar geçmişti ve ben artık küçük değildim.18 yaşında bir delikanlı olmuştum.Artık bende babamın şirketine gitmek ve ne iş yaptığını öğrenmek istiyordum.Birgün babam işe giderken ona bende gitmek istediğimi söylemiştim ama o izin vermemişti.Bende o işe gittikten 2 saat sonra peşinden şirkete gitmiştim.Yani gizli gizli onu takip edip ne iş yaptığını bulacaktım.Şirkete gittiğimde herkes beni tanıdığı in birşey dememiş ve babamın odasına girebilmiştim.Babamın odasına girdiğimde karşılaştığım manzara karşısında şok olmuştum.Babam,başından vurulmuş yerde yatıyordu.Ne yapacağımı bilemeyip "BABA!" diye bağırarak yanına gitmiş ve sarılmıştım.Artık babamda yoktu?Ne yapacak nasıl yaşayacaktım ven diye düşünürken,Babamın masasının üzerinde bir not buldum.Notu babamı öldüren kişi bırakmıştı.O zaman anlamıştım babamın karanlık işler yapıp MAFYA olduğunu?Mafya olduğunu öğrenince hayal kırıklığına uğramıştım ama bir yandanda babam gibi olacağım diyede söz vermiştim.Şimdi benimde babam gibi MAFYA olup intikamını almam lazım!O babamı öldürtenn şerefsizi bulup intikamımı alacağım ve sonra MAFYA'lıktan kurtulacağım diye söylemiştim.Babam öldükten sonra o evdeki anılar acıya dönüşmüştü benim için.Burada daha fazla kalamayacağımı düşünüp 4 katlı,sakin bir apartmana taşınmıştım.Burası daha sessiz ve sakindi.Ama ta ki o kızı görene kadar...

İşte canlarımm gördüğünüz gibi iki kahramanımızın kaderleride kötü.İkisininde annesi,babası yok ve yalnızlar?Belkide kaderleri bir olmak isteyip onları bir araya getirdi ne dersiniz?Mafya adamımız Yankı,Mina'ya aşık olursa bakalım neler olurr okuyuppo görelimm canlarımm :)) güzel bir hikaye değil mii? :DD