Uyandı. Eşyalarını aldı kıyafetlerini giyindi ve iş yerine gitti. Kasadaki bütün parayı aldı, sonra koşar adımla Zeynep'in evine doğru ilerledi. Zeynep hazırdı, kapıda onu bekliyordu "haırsan gidelim" dedi Pelin "hazırım gidebiliriz" cevabını aldı Zeynepten. "Önce bir taksi çağıralım" dedi Zeynep. "tamam sahile gidelim ordaki taksilerden birine bineriz" dedi Pelin. Yola koyuldular. İlk taksiye bindiler "havaalanına lütfen" diye bi fısıltı duyuldu Zeynepten " Zeynep utanmasana istediğin gibi konuş sen bir müşterisin utanmaman gerek taksici abi lütfen bizi havaalanına götür" dedi hiç utanmadan Pelin. Taksici"siz kaç yaşındasınız" dedi. Zeynep sustu hiç bir şey söylemedi Pelin " 17 yaşındayız yalnız muhabbet etmeye gelmedik abimiz bekliyor havaalanında biraz çabuk" diye.bir yalan uydurmuştu. Zeynep Pelin'e baktı kısık bir sesle "çüş" dedi. "kanka polise filan gider şimdi bu taksici o yüzden öyle dedim" dedi Zeynep başını iki yana salladı. Uzun bir süre sessizlik geçti. Sessizlik bittiğinde varmıştılar. Taksinin parasını verdiler ve hızla uçağa doğru ilerlediler. Pelin kolunun acısını unutmuştu. Sonunda kalkış vakti gelmişti. Pelin ve Zeynep birbirlerine baktılar ve gülümsediler uçağa doğru yürürken. "hayallerimiz gerçek oluyor Pelin" dedi Zeynep. "farkındayım bu gün bizim günümüz olsun" dedi ve telefon çaldı annesiydi arayan hemen kapattı telefonu. Yüzüne bir gülücük kondurdu ve uçaktaki yerini aldı. Bir hostes geldi yanlarına " siz tekmisiniz" dedi Zeynep "hayır annemiz arkada" dedi Pelin'e baktı ve göz kırptı. Hostes " tamam o zaman sorun yok" dedi. Pelin "aferin kanka iyi dedin. Yoksa atardılar bizi uçaktan" dedi. Uçak havalanmaya başlamıştı sıkıca tutundular ikiside. Zeynep "16 saat sonra orda oluruz ne yapacağız" "bakarız, hadi uyuyalım" dedi. İkisi beraber uykuya daldı ama uyandıklarında onları neler bekleyeceklerini bilmiyorlardı uyandıklarında asıl hikaye yeni başlayacaktı.
