Hoofdstuk 2

17 2 1
                                    

P.O.V Marly

Als ik aan kom fietsen zie ik dat de auto weg is. Ik leg mijn fiets in de schuur en loop de woonkamer in. "Hee, waar is Ilse?" Vraag ik aan Kevin, mijn luie broer die op de bank naar zijn lievelingsserie kijkt. "School" zegt hij zonder me aan te kijken. "Je mag me best aankijken hoor" zeg ik streng maar zodra hij kijkt ben ik al op weg naar mijn kamer. Hij is niet heel groot maar omdat ik hem zelf mocht indelen is hij toch helemaal naar mijn zin. Als je binnenkomt heb je rechts een groot raam waar een bureau met een computer staat. Aan de andere kant staat mijn bed en naast de deur mijn kledingkast. Ik ga zitten aan mijn bureau en haal een sleutel van mijn ketting. Daarmee open ik een van de kastjes van mijn bureau. Ik tover een dagboek tevootschijn waar ik net zolang in blader tot ik een lege pagina zie. Daar begin ik uitgebreid in te schrijven.

Hoi,

Vandaag was mijn eerste schooldag! Het was heel raar weer, na zo'n lange zomervakantie. Ik haat het echt om zo verlegen te zijn, hoe moet ik later nou het werk gaan doen wat ik altijd al wil als ik niet eens vrienden kan maken in een klas?! Misschien moet ik morgen eens wat minder afwezig doen...? Er zal vast wel iemand zijn met wie ik het kan vinden! Toch? Maar.... nu aan mijn huiswerk. Woehoe. Gelukkig heb ik niet veel!

Doeiii

Tevreden doe ik mijn dagboek terug in de kast en sluit ik hem weer. Ik pak mijn Engels en bekijk de opdrachten. Dit kan ik.

Een uurtje later hoor ik een auto het pad op komen. Ik gooi mijn oortjes op het bureau en storm de trap af. Ik zwaai de deur open en ren op Ilse, mijn zus, af. "Hee!" "Hee Marly!" In haar nette pak slaat Ilse de deur dicht. "Staat je mooi!" Lach ik. Ilse bekijkt haar kleding. Zwarte balerina's, een lange witte rok en een zwart blouseje wat zin in de rok heeft gestopt. "Bedankt liefie" zegt ze geeft me een kus. Samen lopen we naar binnen. Kevin ligt nog steeds op de bank. "Moet jij niet wat doen Kevin?" Lacht Ilse. Kevin kijkt haar even raar aan, bedenkt zich dan iets en rent ineens vlug de trap op. "Voetbal" fluitserd Ilse lachend. Ik grijp mijn kans en duik op de bank om een vrouwenprogramma aan te zetten. Ilse verdwijnt even in de keuken maar komt dan terug met chips en andere hartige snacks. "En, hoe was het op school" vraagt Ilse en ze slaat haar arm om mee heen. "Oh, leuk hoor!" zeg ik. Oké, dat is niet waar. Maar ik vind het allang leuk dat ze het vraagt, in tegenstelling tot Kevin, die zich alleen maar intereseerd in chips, tv en voetbal. "Mooi" lacht ze en ze pakt een handje chips. Na een uurtje begint Ilse met koken. Ze maakt vandaag soep. Kevin eet niet mee want hij gaat trainen en daarna met een paar van zijn teamgenoten naar de mac. Na het eten moet ik van Ilse naar bed. "Echt Marly, anders ben je morgen zo moe!" "Oké, oké" zeg ik en ik slof naar de trap. Normaal zou Ilse dan zeggen "Nog heel even dan" maar nu niet. Met 10 minuten lig ik in bed en zodra Ilse me weltrusten had gezegd viel ik in een diepe slaap.

De volgende ochtend gaat de wekker weer vroeg. Na 5 keer mijn snooze-knop ingedrukt te hebben besluit ik er maar helemaal uit te gaan. Ik eet een broodje en drink een kop thee om vervolgens op de fiets naar school te gaan. Kevin en Ilse waren beiden nog aan het slapen. Ilse moet pas laat beginnen en Kevin heeft nog een week vakantie. Hij zit de hele dag door tv te kijken, echt zonde met dat mooie weer.

Op school is het druk en vol. Ik kom amper bij mijn kluisje die helemaal bij de grond zit, en als ik eemaal zit knalt er weer van alles tegen me op. Na Duits en Wiskunde in mijn tas gestopt te hebben loop ik naar de aula om daar nog 10 minuten te wachten. Als ik de aula in loop zie ik meteen een groepje kinderen uit mijn klas zitten. Ik loop erheen en stel me nogmaals voor. "Hoi, ik ben Marly" zeg ik en ik voel me best ongemakkelijk. "Hee, ik ben Martijn" zegt een van de jongens. "Wat was je gister aan het doen de hele tijd?" vraagt een andere jongen. "Schrijven, dat eh doe ik als ik me zenuwwachtig voel ja, dan krijg ik allemaal ideeën en die moet ik dan uitschrijven" Het enige meisje -op mij na dan- dat erbij zit kijkt me arogant aan en stoot dan tegen de jongen naast haar. Die negeert haar en kijkt naar mij. "Ik ben Jason" zegt hij en hij wenkt naar me dat ik naast hem kan komen zitten. "Bedankt jongens" zeg ik. "En hoe heten jullie?" Vraag ik kijkend naar het meisje en de jongen naast martijn. "Maya" zegt Maya kortaf. Arogant kijkt ze de andere kant op. "Ik heet Bas" zegt Bas. Het is even stil. Dan begint spontaan iedereen te lachen. Behalve Maya dan. Ze keek nog steeds de andere kant op namelijk, en toen ze terugkeek waren we aan het lachen. Met een blik van 'Ga weg bij mijn groepje' kijkt ze me aan maar ik negeer haar en pak mijn tas van de grond want de bel is gegaan.

De lessen waren zoals altijd weer lekker saai. In een van de lessen heb ik naast Jason gezeten en het was 'net iets té gezellig' volgens de vrolijke -niet dus- leraar Duits. In de pauzes wilde ik eigenlijk alleen gaan zitten maar de jongens trokken me mee naar een van de banken. Ik moest wel af en toe een gezicht van Maya negeren maar het leverde me wel een leuke pauze op.

Het einde van de schooldag alweer. Ik pak mijn tas en loop naar kluis. In tegenstelling tot vanochtend was het lekker rustig. Als ik bij mijn fiets kom zie ik Maya daar staan. Ik probeer te zorgen dat ze me niet ziet maar het is al te laat. Ze loopt naar me toe en kijkt recht in mijn ogen terwijl ze fluistert "Als jij morgen weer bij ons gaat zitten doe ik je wat" "Prima maar mag ik dan weten waarom je ze zo graag voor je alleen houd?" Ik verwachte een snauw maar die kwam niet. "Omdat ik Jason al ken vanaf dat we een jaar of 7 waren, en ik weet hoe hij is..." Op dat moment komt Jason langs lopen. Hij zwaait vrolijk en loopt door naar zijn fiets, iets verderop. "Kom je Maya?" Roept hij. "Hij is van mij" zegt ze nog snel en ze rent naar Jason. Ik gooi mijn tas voorop en spring op de fiets. Ik vind het wel jammer, het was vandaag zo leuk! En nu mag ik niet meer bij ze zitten omdat Maya verliefd is op Jason. Wacht eens... die Maya is geen prinses! Ik laat me niet zo behandelen! Ik ga haar terugpakken op haar zwakste plek. Jason.

Portal IslandWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu