Portal Island

Hoofdstuk 3

P.O.V Jason

Ik zit samen met Maya op de fiets. Ze vertelt voor de zoveelste keer dat ze speciaal voor mij geen make-up meer draagt, maar het begint wat irritant te worden. Fietste ik maar met Martijn, Bas of... Marly. Eerst vond ik haar vreemd maar ze de laatste tijd is ze echt aardig! "Ik hoop dat ze morgen weer bij ons komt zitten" zeg ik ineens. "Wie?" "Wie denk je?" Maya's gezicht betrekt. "Jij ook?" vraag ik uiteindelijk maar als ze uit zichzelf niets zegt. "Ehm nou eigenlijk..." "Waarom niet?" val ik haar in de rede. Het was al duidelijk voordat ik het vroeg. Maya zucht. "Ik ben gewoon bang dat ze tussen jou en mij in gaat staan!" zegt ze. Ik probeer al fietsent een arm om haar heen te slaan. "Maar dat gebeurd toch niet? Ze is gewoon iemand die iedereen aansteekt met een lachbui, meer niet!" Maya lijkt niet overtuigd. "Laat haar morgen maar zelf kiezen waar ze gaat zitten, misschien wil ze dit wel helemaal niet?" Roept Maya, die ondertussen ergens inslaat. "Doei" roepen we naar elkaar en ik fiets nog een stuk alleen door.

Thuis aangekomen loop ik naar de achtertuin om mijn fiets daar neer te zetten. Door de grote tuindeuren loop ik de woonkamer met de open keuken in, waar mijn vader al aan het koken is. "Hee Jason, leuke dag gehad?" Vraagt hij. Ik knik en loop naar de bank. "Er kwam vandaag een meisje bij ons zitten" zeg ik en ik kijk naar achter zodat ik mijn vader kan zien. Hij lacht terwijl hij zegt "En waarom zeg je dat zo, ben je verliefd?" Hij knipoogt. "Nee natuurlijk niet, ik ken haar amper. Het is alleen, gister deed ze nog zo verlegen en vandaag ineens niet meer!" Roep ik en ik draai me weer naar de tv. "Iedereen moet even z'n draai vinden in de klas. Niet op iedereen zo zeuren. Hoe is het eigenlijk met die Maya?" Mijn vader loopt naar me toe en gaat naast me zitten. "Ehm nouja, wel goed denk ik" antwoord ik. Mijn vader kijkt me vragend aan. "Niet meer?" Ik schud mijn hoofd. "Het is heel leuk met haar, maar meer dan een vriendin is ze niet" Ik sta op en loop richting de deur. "Ik ga naar boven, tot zo pap" "Tot zo Jason"

Ik kan me nauwelijks concentreren op mijn huiswerk. Ik moet telkens denken aan Maya en Marly. Maya geeft me het gevoel dat ik moet kiezen. Ik denk dat er iets gebeurd is. Ook bij de fietsen deden ze zo raar. Maya heeft vast iets gemeens tegen Marly gezegt. Hoe ze net tegen me zei dat ze 'bang was dat er iemand tussen ons in zou komen'. Hoe zou ze dat bedoelen? Vriendschappelijk of misschien is ze toch verliefd? Je moet me niet raar aankijken dat ik dat denk. Elke les wilt ze naast mij zitten en als ze een keer naast me zit is ze de hele tijd naar me aan het staren. Ook zit ze de hele tijd te praten over vroeger. Martijn en Bas worden er duidelijk ook gek van. Het werd juist leuk toen Marly erbij kwam de volgende dag. Ze zorgde voor een leuke sfeer en liet Maya even haar mond houden. Morgen vraag ik gewoon of ze bij ons wil zitten, ondanks dat Maya dat niet wil. Na dat besloten te hebben heb ik in no-time mijn huiswerk af.

De volgende dag moet ik om 08:15 beginnen. Ik sta altijd om 07:00 op om vervolgens om 07:30 naar school te fietsen. Maya komt net zoals gister op tijd en terwijl ik snel mijn fiets naar buiten gooi en mijn laatste stuk brood naar binnen douw staat Maya wat verveeld op haar telefoon te kijken. "Hee" zegt ze opgewekt als ik al kauwend aan kom lopen. "Hai" zeg ik terwijl ik mijn hand voor mijn mond houd. "Voortaan kom ik wel 10 minuten later, dan kan jij normaal je brood opeten" lacht Maya. Op de fiets besef ik me toch wel dat ik blij ben met Maya. Ze is een lieve vriendin en ze is niet zo moeilijk. Ze heeft zowat geen geheimen en je kan altijd bij haar terecht. En ze is best knap.

Op school loop ik meteen Marly tegen het lijf. Maya trekt me mee maar ik ruk me los. "Hee Marly! Kom je vandaag weer naast me zitten?" Marly kijkt even moeilijk maar zegt dan "Ehm sorry, dat gaat niet" Ongemakkelijk loopt ze weg. Boos kijk ik Maya aan. "Jij hebt iets gedaan hé?" Zeg ik maar Maya negeert me en loopt vrolijk naar haar kluis. Laat ook maar. Na 3 lessen heb ik kleine pauze. Ik loop samen met Martijn en Bas naar een van de banken en plof neer. Na 5 minuten komt Maya aanlopen. "Waarom gingen jullie zo snel weg?! Ik was jullie kwijt!" Zonder antwoord te verwachten gaat ze naast me zitten. "Sorry Jason" zegt ze ineens. "Ik heb inderdaad wat tegen Marly gezegt. Ik was jaloers omdat ze de boel hier zo gezellig maakte dus ik zei dat ze weg moest blijven van jou" Onder de tafel bal ik mijn vuisten. "Ik ga haar halen, echt sorry ik kan er niets aan doen dat ik jaloers ben ik eh ja ehm tot zo" Met een rood hoofd loop Maya weg en komt even later terug met Marly, die haar schrift en pen nog vast heeft. Ze gaat zitten en stopt haar pen en schrift in haar tas. "Weer lekker aan het schrijven?" Vraag ik lachend. Marly kijkt wat ongemakkelijk. "Is er iets?" Vraagt Bas. "Eh nee hoor....thuis wat ehm problemen. Maar de les begint weer bijna dus ik ga alvast. Ik zie jullie zo!" Ze staat op en loopt weg. "Huh" zegt Maya verbaast. "Wat is er met haar aan de hand?" Aan haar stem hoor ik dat ze het echt niet weet dus ik haal mijn schouders op en sta op omdat de bel afgaat. Het 2e uur na de pauze is Duits, en dan zit ik naast Marly. Ze negeert me maar ze is niet boos, ze kijkt eerder verdrietig, of ongelukkig. "Wat is er?" Vraag ik nogmaal na haar aangetikt te hebben. "Niets, dat zei ik toch?" Ze kijkt even naar Maya en zegt dan ineens "Maar tussen Maya en mij is er niets meer hoor" Ik knik. "Dat zei ze al" Ze kijkt even twijfelend naar haar werkboek. "Kan je... ehm.... vanmiddag misschien afspreken?" Ze kijkt me hoopvol aan. "Eh ja dat kan wel denk ik. Ik stuur straks wel even een sms naar mijn vader" "Oke!" Zegt Marly ineens opgewekt. Nu weet ik zeker dat er iets is. En ze gaat het vanmiddag vertelen.