Karşılaştığım manzara karşında, içimdeki kanın acıdan kaynadığını hissedebiliyordum sanki beynimdeki tüm dolaşımlar birbirine girmiş gibiydi olduğum yerde öylece bakıyodum hazırda bekleyen gözyaşlarım yoktu gözümde hiçbi şey yoktu sanki paramparça edilmiş gibiydim yok olmuş gibiydim içimdeki benin şuan gördüklerim karşısında öldüğünü biliyordum artık içimde insanlığa karşı olan tüm iyi insani dürtülerim yok edilmişti bunu iliklerime kadar hissediyordum.
Odaya doğru bi adım attım, babam.. el ve ayak bileklerinden bağlanmış olduğu sandalyeyle yana devrilmişti, kafasına sert bişeyle birçok kez vurulmuş gibiydi taninmicak hale gelmişti el ve ayak bileklerine bağlanan iplerden dolayı paramparça olmuşlardı kurtulmaya çalıştığı ortadaydı karın ve göğüs kısmından hatta bacaklarındaki diz kapaklarından bile yere kanlar akmıştı.Yerdeki beyaz halı artık borda duruyordu sanki hiç beyaz değilmiş gibi o kadar çok kan vardı ki yerde gözlerimi üzerinde gezdirdikçe sanki yaşadığı fiziksel acıları ben yaşıyordum.
Eda yoktu odada ama keşke cansız bedeni orda olsaydı diye diledim, yatağının ortasındaki pembe çarşıfına bulaşmış kanı değilde cansız bedenini diledim çünkü bu onun için ölümden daha zor bişeydi. Gözümün önüne yaşanan olayları getirdim bir bir canlandılar sanki.. Önce babamın odasındalardı onu ele geçirmekti amaçları belki, babam karşı koymaya çalıştığında ortalık birbirine girdi sesleri duyan edanın gördükleri karşısında ki çığlığı yankılandı kulaklarımda, onu fark eden adamlardan biri onu yakaladı ve bi anda kendileri için eğlenceli olucak bi plan ayarladılar veya zaten planları buydu en fazla dört kişi olmaları lazımdı. Adam yatağa fırlattı edayı diğer adam ise sabit tuttu babamı yatağın tam karşısına sandalyeye bağlayıp kızına sahip oluşlarını izlettirdiler diri diri öldürdüler, edanın yapmayın lütfen diye yalvarışları herbiri birbir gözümün önünde canlanmaya yetiyodu babam her tepkisinde daha sert darbeler yiyodu en sonunda devrilmişti ve son nefesi böylesine bir acıyla son bulmuştu. Eda yoktu kaçırmışlardı nerdeydi şuan nasıldı.Arkadan bi polis 'Teşhise uyan bi genç kız bulunmuş komiserim yolun kenarında ama tanınmicak haldeymiş yüzü ve bedeni parçalara ayrılmış' polis sustu. Ben kendimi yitirdim. Babam ölmüştü, kardeşim tecavüze uğramış ve parçalara ayrılmış bi şekilde bi yol kenarına atılmıştı ikisidi yoktu artık geride kalan bir tek ben vardım bu gün bu sabah 18 mart perşembe günü kardeşimi ve babamı feci bir şekilde kaybettim ve artık ben diye bişey yoktu sadece nefretim ve almam gereken intikamım vardı.
Farkında bile olmadığım gözyaşım yanağımdan akarken elimin tersiyle sildim arkamı döndüğümde herkes bana dikkatle bakıyodu ne tepki vericeğimi bekliyolar gibiydiler ne mi yapıcaktım bugünden sonra asla ağlamicaktım duygularımın yok olmasına izin verdiğim gündür bugün.
Siyah takım elbiseli adama doğru yürüdüm, burda olmasının bi amacı verdi ne burdaki polisler nede başka biri bana olanlar hakkında bilgi veremezdi ancak bu adam tek kaynaktı benim için.
-Evimdeki bütün polisler bütün herkes evi terk etsin
-Ama Didem Hanım sizinde ifadenizi almamız gerekiyor böyle yaparak işimizi zorlaştırıyosunuz daha olay yeri inceleme işini bitirmedi
-Size derhal evimi terk etmenizi söyledim işinize kaldığınız yerden sonra devam edersiniz
Sesim istediğimden dahada yüksek çıkmıştı yavaş yavaş herkes çıkışa doğru giderken siyah takım elbiseli adam tam dönücekken
-Siz salona geçip beni bekleyin
Adam bu söylediğimi hiç beklemiyoş gibi bian duraksasada bişey demeden aşağı indi oda.En fazla elli elli beş yaşlarında uzun boylu beyazlaşmış saçları cam gibi parlayan mavi gözlere sahipti, yüz hatları fazla keskin ve sertti, dudakları düz bi çizgi halindeydi, üzerindeki takım elbise ve duruşundan bile tehlikeli olduğu belliydi. Olduğum yerde kendimi toparlayıp salona indim, camın önündeki iki tekli koltuktan birinde oturuyodu. Salona doğru ilerleyip diğer koltuğa oturdum ve konuşmaya başladım.
-Daha önce sizi hiç babamın yanında görmedim babamı nerden tanıyosunuz burda ne işiniz var tüm bu olanlarla ilgili neler biliyosunuz bunların hepsini bilmek istiyorum
-Bunların cevaplarının hepsinin zamanı var ben Adnan Gümüş, sana gelirsek seninle ilgili her konuda bilgim var bunların hepsini seninle konuşucaz aklındaki bütün soruların cevaplarını ben sana verebilirim ama senin öncelikle bana vermen gereken bir cevap var babanı ve kız kardeşi öldüren kişilerden intikam almaya hazır mısın bu sandığın gibi çocuk oyunu değil bu vericeğin karar herşeyi değiştiricek hatta yer yerinden oynicak her şeyi birbirine sokucak bi karar ya evet dersin ve senin yanında olurum yada ben acımla kendi kabuğuma çekilip bir ömür ölmeyi beklicem dersin karar senin kızım
Peki ya şimdi ne olucak dersiniz Didem bu kadar gücü kendinde bulabilecek mi yoksa kendini ölüme mi terk edicek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE
Teen FictionHerkesin kendi yazdığını sandığı bi hikayesi vardır ama asıl gerçek o hikayenin yazarı değil sadece karakteri oluşumuzdur. Kendimizi o hikaye nereye savurursa orda buluruz hiç beklenmedik olaylar, beklenmedik kişiler, beklenmedik yaşamlarda ve bunla...