Meaning of Love (E D I T I N G)

Chapter 32

Dedicated sa isang follower ko na nag rerequest ;)

~

*Chuck's POV*

Hi Readers! Epal lang po ko.

peroooo....

WALA PO TALAGA AKONG KUTO! -________-"

*Loren's POV*

Gabi na pero hindi parin ako makatulog.

Iniisip ko pa din si Grace.

Grace..

Kahit gabi na ay lumabas ako ng bahay.

Nag lakad ako papunta sa isang park.

Eto yung park na lagi naming pinupuntahan ni Grace.

Umupo ako sa may Bench at may katabi akong babae.

Naririnig koyung iyak nya.

Hayy.

Ang dami talagang problema sa mundo noh?

*sigh*

Napabunton hininga ako.

Nagulat siguro yung katabi kong babae kaya tumingin sakin..

Pag katingin ko.

O.o

"Loren?!/ Grace!?"

Tapos niyakap nya ako bigla.

Wow.

Nakakagulat yun ah?

"Sorry Loren sorry at pinagisipan kita ng ganun. Sorry. Hindi naman kita gustong saktan eh. Sorry. Miss na miss ka na namin"

:'''(

Umiiyak na kami.

"Sorry din Grace kasi hindi ako nakapag paalam sainyo. Hindi ko agad nasabi."

:""(

Hayy salamat nag kaayos na din kami.

Umiyak kami ng ilang mins.

Pero nung nahimasmasan kami ay nag lakad lakad na kami sa Park.

Sabi nya hihingi din daw sya ng sorry kay kuya Cian

Nag kwentuhan kami tapos nag share din ako sakanya ng mga memories ko na naalala.

Pero may isang bata akong kalaro.

Babae sya e. Sino kaya sya?

Hmm. Bahala na. Baka makilala ko din sya.

Baka si Tias? Hindi din.

Nakauwi na din kami ng mga mag hahating gabi na.

Pagkahiga ko.

Putek naman na tumatawag yan oh.

'It's More than a crush,

more than a like like,

More than a love....

Baby I gonna make you mine an--'

Ganda ringtone ko noh?

Maganda kasi yang don't run away. Maka Disney si Miss Author e ;) :)

Pagkasagot ko ng phone.

Hindi ko naaman kasi tinignan kung sino.

Inaantok na kaya ako.

"Hoy Engot. Go to sleep. Oh ayan ha? Natulungan na kita sa problema mo. Kamusta ang pag lalakad sa park na sooooobrang bagal!? HAHA. Good nigt sweetdreams! *toot*"

Teka ano daw!?

Problema?

Hindi man lang ako pinag salita ay.

Halaaaaa.

Bakit nya alam?

Nakakalurki.

Inaantok na ako.

Bahala na sya.

Goodnight!

>>lumipas ang ilang araw<<

Hayyyy.

Wohooo.

It's Saturday!

Pag ka baba ko ng bahay may nakita kong mga bisita ni mama?

Wohoooow.

Ang aga pa?

"Oh anak. Here are our attorneys. They are here to process your adaption papers."

"Oh. Good morning po"

Bati ko sakanila.

*sigh*

Ako na ulit ngayon si Liana Omi Raissa Montecueva.

LOR for short, pero ako pa din naman si Loren Dela Rosa kahit iba na ang pangalan ko.

Hindi pa din mawawala ang utang na loob ko sa Orphanage. Isang Orphanage Student padin ako.kahit papaano.

Tapos aakyat na sana ako sa taas para pumunta sa kwarto ko ng biglang.

"Waaaaah! Kuya Ciaaaan! Bitaaaaaw!!"

Binuhat ba naman ako papunta sa kwarto ko

Yung parang buhat sako.

Yung dito sa may balikat nya ako naka lagay.

Ang sakit sa tyaaaan!

at binagsak ako sa kama.

"Kuya naman eh!"

Tapos nag pout pa ako.

*pout*

" wag ka nga ate! Mag bihis ka. May pupuntahan tayo."

"Hindi ba pwedeng ganito nalang suot ko?"

Tinignan ako ni kuya mula paa hanggang ulo

"Naka pajama? Wag ka na. Bihis na!"

"Saan ba tayo pupunta?"

"Secret"

"Saan nga!?!?!?"

"Secret nga!!"

"E pano kung ayaw ko sumama?"

Ano ka ngayon. BWHHAHAHAHA.

"Edi wag. Sayang yung Isang box ng Kitkat sa Car ko"

*O*

"Sasama ako. Basta akin yun!"

"Yep. Oh bihis na Ate!"

"EDI KUNG LUMABAS KA KAYA KUYA CIAN!?"

"Sabi ko nga :P"

~

Vote. Vote. Vote.

Comment. Comment.

NicaaaaaaSy Signing Off ★

Dream It. Wish It. Do It. ∞