Korkuyorum

İlk Tanışma

Yine okul, yeni okul, yeni arkadaşlar, yeni insanlar ve yine bir eziyetin başlangıcı.
Ama içimde de küçük bir heyecan da yok değil, ne de olsa yeni arkadaşlar, yeni okul belki daha eğlenceli olabilir,
Etrafımda o kadar kişi var ki kız erkek kalabalık, ama benim gözüm orda direk bir kıza yöneldi ben ilk defa bu kadar etkilendim, bu kadar aşık oldum, artık ben onun peşini bırakırmıyım. Nereye gitse gizlice takip ediyorum napayım aşık oldum onsuz duramıyorum,
diyeceksiniz "daha ilk gün "
ilk görüşte aşk diye buna diyolar sanırım resmen kız beni çekiyor arkadaş, hep ona bakıyorum gözlerim başka tarafa dönmüyor.

Size bir şey söyleyeyim mi ben hiç bir kızla konuşmayı beceremem çünkü küçükken bir olay yaşadım.
Anlatayım isterseniz

Daha küçük bir çocuktum 7-8 yaşlarında okulda yeni bir kızla tanıştım, ilk tecrübemde bu oldu
Neyse devam edelim, bir gün dışarıda oynarken kızı gördüm kız tek başına oturuyordu. sonra gittim kızın yanına kıza ne dedim bilmiyorum o anki sinirle kız benim koluma bi cimcik attı anasını satayım az kaldı kopuyodu. "neden yaptın bunu " dedim ve der demez kız ağlamaya başladı halbuki ben kızı incitecek, kıracak hiç bir şey söylememiştim, o kız ağlayıp gitti ya kalbim Küt Küt atıyor, ne yapacağımı bilmiyorum, kolumun acısına mı yansam kızı üzdüğüme mi yansam bilemedim. Ondan sonra hiç bir kıza bir merhaba bile diyemiyordum kendimi her zaman suçlu hissediyordum... O zamandan beri hiç bir kızla konuşmayı beceremedim, bir kızla konuşurken kalbim resmen çıkacak gibi atıyor duramıyorum, içimi bir şüphe, bir korku kaplıyor "ya yine üzersem, ya yine kötü bir şey söylersem "....

Her neyse devam edelim, işte o kızın peşinden gidiyorum hep.
Sınıfa geliyor sıraya oturuyor bende hemen onun ya önüne ya arkasına oturuyorum...
Tabi ilk günler herkesle tanıştık az çok, o kızla da tanıştım tam önünde oturuyorum zaten neyse kızla yavaş yavaş samimiyet kurmaya çalışıyorum tabi yine zorla, çünkü konuşamıyorum kalbim Küt Küt atıyor, ne yapacağımı bilmiyorum...
Günler, haftalar geçtikçe bu kız ile biraz daha samimiyet kurdum.
Bir gün geldi yanıma bana "kanka"
dedi. Bende o An öyle bi heyecan var ki içimde... Heyecan dan kanka dedim sonra içimden kendi kendime kızıyorum 'olum sen naptın, sevdiğin kıza kanka diyosun ' artık iş işten geçmişti...
Şimdi bu kıza sevdiğimi nasıl söylerim diye düşünüp duruyorum bu sırrımı kimse bilmiyor tabiki en yakın arkadaşım bile, ama tek başına d olmuyor yardım edecek birisi lazım değil mi?
Hayatımın en kötü hatasını yapmıştım kıza kanka diyerek. Kendime kızıyordum, Ulan var ya keşke söylemeseydim...
Artık kız resmen benimle kanka oldu ben bişey de diyemiyorum, ne yapsam diye dönüp duruyorum.
Kız o kadar güzel ki bir bakıyorum gözlerine hayallere dalıyorum anında kendimden geçiyorum ne yapacağımı bilmiyorum, ama hiçbir anı o güzel gözlerine baktığım zamandaki hayallerime değişmem..