Yaşanmış Korku Olayları

İlk Gezintim

Her zaman ki gibi sıkıntıyla dolu 1 saat geçirmiştim saat 13.05 olmuştu bile ama hala yatağımda uzanmaktan başka birşey yapamıyordum. Arkadaşım sevgi aradı ve bugün ormana gezi yapacaz sende gelmek ister misin demişti tabikide düşünmeden evdeki sıkıntıdan kurtulmak için evet demiştim. Saat 15.00 de bizim parka gel ordan arabayla gidecez dedi. Tam saatinde ordaydım evet ama etrafta kimse yoktu tedirgin olmuştum. Neyseki arkamdan omzuma değen elle Sevgi nin geldiğini düşünmüştüm ama gelen sevgi değildi. Ben Sevgi nin arkadaşı Burak dedi ve arabayı işaret etti . Arabaya doğru yol almıştık ve ben arabaya binmiştim. 5 kişiydik aralarında sadece sevgiyi tanıyordum. Sevgi herkesle tanıştırdı beni Burak , Mine, Selçuk dedi sırayla. Arkadaşları tuhaftı göz altları siyah uzun saçlar ve ellerinde biralar vardı. Şaşırmıştım sevgi nasıl böyle arkadaşlar buldu kendine diye. Arabayla ormana gelmiştik ormana doğru indik evet piknik yapacaktık. Saat 19.00 olmuştu hava kararmıştı gidelim dememize rağmen sevgiyle, burak bişey olmaz elimizde fenerler var kaybolmayız dediler ve oturduk. Saat 21.10 olmuştu ve hazırlanıp kalkmıştık. Sevginin zeki arkadaşları yanlarında pil getirmedikleri için son fenerimiz bitmek üzereydi ve ormanda kalabilirdik. Hızlandık iyice. Bir anda fener söndü herkes birbirine bakıyordu sadece ormandaki ağaçların aralıklarından Ay ın ışığı vuruyordu yüzümüze yolu kaybetmiştik çoktan sabah gideriz diyip şurda kalalım dediler. Küçük baraka gibi bir yerdi içeri girdik terkedilmiş kötü bi yerdi. Herkes bi köşeye geçip uzandı. Gece bir çıtırtıya uyandım dışarıdan gölgeler geliyordu. Burağın yanına gittim ve kalk bi dışarı bakalım dedim. Bana dediği tek kelime uyu bişey olmazdı. Tabiki merakıma yenik düşüp dışarı bakmaya çıkmıştım ama her taraf karanlık. İlerde bi ışık yandı ve söndü sadece 1 saniye sürmüştü bu ışık ama emindim bi ışık yanmıştı. Kendi kendime gidip baksam mı diye düşünürken üstüme doğru koşan bi yaban domuzu vardı. Neyse ki barakaya yakındım ve bian önce barakaya girmiştim. Kapıyı kapatıp bir oh çektim ve uyumaya çalıştım. Sabah kalktığımda Mine nin ağlama sesleri vardı yanına gittim ve kapıyı gösterdi bana. Kapıya doğru yol aldım açmaya çalıştım biraz açıldıktan sonra zincir sesi geliyordu ve kapı açılmıyordu. Hemen Burak la Selçuk da uyandı yardıma geldiler ama kapı açılmıyodu. Arkamızda bi ses duyduk ve döndüğümüzde aşağı doğru inen bi tünel açılmıştı duvarda.....