sıradan

bıçak

Kafam karışsada hemen gizeme cevabını verdim : benim canım zaten yandı onlar beni en fazla öldürürler ki onların bi tarafları yemez bunu canım dedim ve hemen sınıfa doğru koşmaya başladım .

Ama merdivenlerden koşarken burakla çarpıştık aslında çarpışmadık ben çarptım (o beni tanımıyodur ama ben onu tanıyorum berkelerin korktuğu çetelerden biriymiş ). Tam düşecekken beni kendine doğru çekmişti bi on onbes saniye öyle kaldık sonra gözlerimi gözlerinden çekip :

"Afedersin ben biraz hızlı koştum galiba ayrıca çok teşekkür ederim ne de olsa okulda yeniyim düşüp rezil olmak istemezdim dedim ."

Güldü "merak etme sen rezil olmaz bende buna izin vermezdim "diyip merdivenleri hızla indi .

Ben hala aptal gibi orada kalmıştım neyse kendime gelir gelmez sınıfa girdim ama sınıfta kimse yoktu . Allah allah ama bu saat edebiyat dersimiz vardı hatta 2 saatdi şimdi sorun bu değil sınıfın nerde olduğuydu.

Tam arkamı döndüm sınıftan çıkmak için berkeyle burun buruna geldik .

Yanında gamze ve iki tane daha çocuk vardı .

Berke : hazır kimse yokken başlayalım şu işe diyince korkmadım diğil kapıyı örtmeleri için çocuğa işaret verdi ve diğerinide dışarı çıkarttı. Ne kadar korksamda belli etmek yoktu . Cebindeki bıçağı çıkarıp bana doğru tuttu.

"Bak ne kadar güzel parlıyo ama kaç kişinin kanını içine çekti bunlardan bi kişi olduğun için gururlan bence deyip yaklaşmaya başladı . Aramızda bir karış mesafe kalmıştı. Normalde kendimi savunurdum ama birşey yapamıyordum. Uyuşmuştum sanki.

Yere damlayan kan sesiyle bacağımı bıçakladığını anladım . Berke kahkahalar içinde bıçağı daha da derine batırarak acıdı mı diye sordu.

"Aa-acımadı" güç bela diyebilmiştim.

Sonra kapıdan burak gelip berkenin elindeki bıçağı görünce hemen bi kenara fırlattı.
Kucağına alıp götürüyodu. Gözlerim istemsizce kapandı.

Uyandığımda başımda burak ve hemşire vardı.

Hemşire : bıçak çok derine inmiş . Yani damarına değmiş ama damarı patlamamış allahtan sanırım kalbi çarpmış çünkü bi kaç dakikalığına kalbinin durduğunu gözlemlemis ambulans hemşiresi. Yani bi kaç kere olmuş . Çok tuhaf kalbinin bunu kaldırması. Daha öncede böyle oldumu ?

Ben : evet babamın öldüğünde de bayılmıştım doktorda aynılarını söylemişti.

(Hemşire çıktı )

Burak : iyisin dimi annen merak etmez umarım .

Ben : iyiyim . Valla merak eder annemi bilmezsiniz .

Burak : bide şey baban .. babana üzüldüm bende annesiz büyüdüm . Bir kız için baba neyse bi erkek içinde o dedi .

Sanki kelimeler birbirine düğüm olmuştu . Gözlerim doldu .

Ben : kahretsin ya ağlamaktan nefret ediyorum . Dedim

Burak : zoraki bir gülümsemeyle. " bende" diyip eliyle yüzünü sildi sonra yanıma gelip benim yüzümü sildi.

Gözleri yine gözlerimde kitlendi. Nefret ediyorum böyle durumlardan evet kendimden de nefret ediyorum.

Sessizliği bozarak "sen beni nerden tanıyosun yani merdivenlerde çarpıştık rezil olmaktan kurtardın beni sonra bide hayatımı kurtardın ki keşke ölme imkanım varken bıraksaydın da ölseydim " dedim .

Yanımdan kalkıp karşımda ki koltuğa oturdu.

Burak : seni tanıyorum eski okulundan , instegraman ,facebookdan , twiterdan filan aslında seni arkadaşım tanıttı bana . Ama onu da tanımazsın boşver sen . Hayatını kurtarmamsa geç bile kaldım o salak berkeyede haddini bildirme zamanı geldi zaten . Onlar sağlam ayak değiller kızım nasıl başına bela aldığını daha anlamadın ama ben onun ayağını kesmeyi bilirim de sen neden imkanım varken keşke ölseydim dedin ki ?

Ben : "babama daha yakın olurdum hiç değilse dedim küçük bir tebessümle.
Neyse ne zaman çıkıcam annemi delirtmek istemiyorum da "dedim . Kalkmaya çalışırken ama kımıldayamıyodum.

Burak : kızım sen manyak mısın ya hiç korkmuyo musun bugün bıçaklandın ve ölebilirdin.

Ben : ama bişey olmadı ayrıca ben gözümü karartarak başladığım yolda asla ama asla korksam bile korkuyorum demem. Dedim

Burak :"anlaşıldı biraz asabiyiz ama sevdim seni " dedi . " e o zaman annene mesaj çek arkadaşımda kalcam iki gün boyunca diye hiç değilse şu bacağın biraz iyileşir. "

Ben : "tamam" deyip mesaj attım . Zaten annem böyle şeylere çok uysal bakardı o yüzden mutlu oldum ama ben kimde kalıcam ki.

"Ama ben kimde kalıcam yani arkadaşım varda başıma gelenlerden haberi yok" dedim

Burak : endişelenme canım biz varız hem benim ikizimla de tanışmış olursun pınarla. Dedi.

Ee mecbur napcam gidicem artık.