ARADA KALMAK

BAY UKALA

Gözlerimi bir kaç kez kırptım ama yok bu Pozan'dı . Bugün rezil olduğum çocuğun karşısında olmak utandırıyordu . Ne olduğunu anlamak istercesine yüzüne baktım. Öyle bir gözleri vardı ki saatlerce izleyebilirdim onu . Mavinin açık tonlarıydı . Gülerken güzel duruyordu . Ama sinirlenince laciverte dönüşüyordu . Hatta ilk sıralar gözlerini gri sanmıştım. Hayran hayran bakmayı bırakıp, hala onun kolumu tuttuğunu fark ettim. " Bırak beni " diyebildim. Ee biraz daha baksaydın çocuğa iç sesimle kendime geldim . Kim , ben mi bakıyormuşum , kuru iftira . Tamam kimi kandırıyorum , gözlerime çocuğu soydum resmen . İç sesimle olan savaşımı sağolsun Pozan'ın kolumu sıkan güçlü elleri bitirdi . " Niye beklemedin " Birkaç dakika sonra anladım ne dediğini.
"Cevap ver ! " bağırınca ürperdim.
"Be.ben şey " bir kekelemem eksikti . Heyecendan ölmek üzereydim . Rezildim iyice rezil oldum .
"Sen ne . Ben eğer birine bişey söylüyorsam o yapılmak zorunda" dedi bay ukala. Kendini ne sanıyordu bu çocuk. Onun istediklerini yapacak değildim sonuçta .
" Sen bana emir veremezsin . Ne istersem onu yaparım" dedim . Sinirden çatık olan kaşları daha da çatıldı . Boynundaki damarı bir metre öteden bile fark ederdiniz heralde. Neydi bendeki bu cesaret. O emir verirdi ama birinin sözünü asla dinlemezdi . Ben kimdim ki de beni dinleyecekti . Onun gözünde aşık küçük bir kızdım. HİÇTİM ...
"Bak kızım sınırlarını aşıyorsun . Sabrımı zorlama benim !!". Erkeklerin şu kızım lafını anlayamıyordum. Sanki kızıydım da sürekli öyle diyordu.
"Sen de bırak beni o zaman !" diye bağırdım . Ahh ! Şimdi yandım işte. Okulumuzun kavgacı çocuğuna bağırdım mı . Tebrikler Ezgi hanım Pozan'ın sizi dövmesine hak kazandınız . Ne diyom ben ya . Allahım sana geliyorum . Beni daha çok kendine çekip duvara yanaştı . Kolumu daha çok sıkıp "Bırakmıyorum " dedi .Ne kadar da sakinsin sen öyle , kıyamam .
"Sen manyak mısın ya kolumu koparmaya niyetin mi var senin "fazla yüksek olmayan sesimle konuştum . Bir yandan da diğer elimle göğsünden ittiriyordum . Bir anda diğer kolumu da tutup duvara yapıştırdı beni . Kimse yok mu ya kurtarın beni şunun elinden. Eğilip " Bak şimdi canımı sıkma. O elini alır sikerim şurda . Bir daha benim sözümü dinleme ne oluyor görürsün "
Nefes alamıyordum . Bir baskı uygulamıyordu sorun onun çok yakın olmasıydı . Bana bakıp çekildi ama kollarımı bırakmamıştı .
"Okulda halletseydin işini ,buraya kadar zahmet etmişsin . Orda da dalga geçebilirdin ve ya vurabilirdin " dedim gözlerine bakarak . Cidden hiç akıllanmayacak mıyım . Susmak bilmiyorum . Kantinde bir kız buna tokat attığı için saçından tutup altındaki eteği umursamadan - ki biz kızlar için önemli - sürüklemiş bahçeye gelince de herkesin önünde kıza tokat atmıştı . Onu çözemiyorum doğrusu ama herşey beklenirdi . Hocalar bile karışmıyordu gerçi onlardan da korktuğu pek söylenemezdi. O kızı bir daha görmemiştim, ben olsam bende gelmezdim .
" Ben ne zaman istersem o zaman yaparım işimi. Ha eğer rezil olmak istiyorsan neden olmasın yarın hallederiz . " dedi alayla .
"Sen ne zamandan beri birini umursuyorsun ki "dedim. Sınırları zorluyordum . Biri benim kafamı şu duvara vurabilir mi ,please.
Sanki daha ne kadar yanıma yaklaşacaksa biraz daha geldi . Boyu benden uzun olduğu için eğilip konuştu. " Haklısın ben kimseyi düşünmem " dedi ve beni öptü. ( Aman tanrım didimm )
Kendine gel Ezgi. Pozan şuan seni öpüyor.
Dudağımdaki baskı artarken ne olduğunu anlayamıyordum . Ellerimi tuttuğunu unuttuğum için hareket etmeye çalıştım . Tabi ki bişey olmadı . Beni öpemezdi . Biz onla bir hiçtik . Bir ihtimal hareket eder diye - yapacağım şeyin onu daha çok sinirlendireceğini bilmeme rağmen - ayağına bastım . Bu zor olmuştu , resmen birbirimize yapışıktık . Küfürle karışık bişeyler söyleyip ayrıldı . Dediğim gibi sinirlenmişti . Yakınımda olduğu için saçımdan tutup geri çekti . Ağzımdan bir inilti kaçarken ne ara ellerimi bıraktığını düşündüm .
"Senin ayağıma basan ayağın varya ... Neyse "
"Ahh ! Bırak beni hayvan. Senden de senin gibi kendini bişey sanan erkeklerden de nefret ediyorum . Hem öpüyosun hem tehdit ediyosun . " saçımı daha çok çekince devam ettim konuşmaya "Bırak artık . Gerizekalı , aptal ,pislik , gereksiz .Niye varsın ki zaten . Oksijen israfından başka bişeye yaramıyosun " ben sıralarken bıraktı sonunda . Ağrıdığı için kafamı tuttum . Nasıl çekmişti pislik . Acaba elinde saçlarım kalmış mıydı .
"Özür dile " deyince şaşırdım . "Niye ben özür dileyecekmişim " deyince bir adım attı .
"Eğer seni bir daha öpmemi istemiyorsan hemen özür dile " dedi.Ellerimle onu itmeye çalıştım ama sadece çalıştım . Bay ukala bir adım bile geri gitmedi . Hâlâ bana bakıyordu . Sırıtıp biraz daha yaklaştı . Duvarla onun arasında sıkıştığımı hissettim . Lanet olsun ne vardı ki sanki geçmeden önce daha dikkatli baksaydım da onun olduğunu anlasaydım .
"Özür dilerim. Şimdi bırak beni"deyince dudakları yukarı kıvrıldı .
"Seni tutmuyorum ki . Ne o korktun mu güzelim " dedi
Kafamı yere eğdim. Gıcık bir de alay ediyordu . Neyini beğendiysem sanki bu salağın . Öyle deme asıl salak sensin . Haklıydı . Boyu benden uzundu . Mavi gözleri çok güzeldi . Açık kumral -sanırım - saçları dağınık gibi dursa da çok tatlı duruyordu. Elimde olsa oynardım saçlarıyla . Fazla gülmüyordu oysa ben onun sinirli hali yerine o halini tercih ederdim . Burnu ve yüzü kusursuz denilecek kadar iyiydi. Dudakları .. off onu anlatmasam da olur . Ben dalmışken o konuştu " Seni hayal dünyandan çıkarmak zorundayım. Kendine gel ve beni süzmeyi kes " dedi
" Seni süzmüyorum bi kere . Şimdi bırak. Ahh. Yani çekil önümden " dedim
" Sen bana emir veremezsin küçük hanım "küçük mü aynı yaştaydık . Salak işte kendini ne sanıyorsa.
"Çekilir misin?" dedim gözlerine bakarak
"Arkadaşından neden kazık yediğin ortada "dedi. Neden bu konuyu açıyordu ki. Hâlâ önümde durunca yana geçince kafasını olduğum tarafa çevirdi .
"Hem beni sevdiğini söylüyorsun hem de kaçıyorsun . Olmuyor ama bak " gıcık ne olacak işte . UKALA .. .
"Birincisi sana ben söylemedim , ikincisi sen ve o umurumda değil ve son olarak -ona döndüm - yaşananları unut seni umursamıyorum " derin nefes aldım . İrem' le uğraşmayacaktım ne hali varsa görsün.
"Beni sevdiğini inkâr etmiyorsun yani " tek kaşını kaldırmış hâlâ sırıtıyor ya .
"Zaten bildiğin bir şeyi sana neden söyleyim ki aptal mısın." Sinirliydim , hemde çok ama o durmuş benimle alay ediyordu. Gözleri koyulaşınca onun da sinirlendiğini anlamıştım . "Laflarına dikkat et canımı sıkıyorsun "dedi
Ani değişen bir ruh haline sahipti . Tamam bende öyleyim ama onun gibi değilim. Anladınız siz ya ( iyice batırdım .d ) Sıkılınca kendi kendime konuşurdum. Etraftaki insanları bile incelerim . Hatta bir ara gezerken bir kadın görmüştüm . Kadın kiloluydu ama bunu takmayıp benim bile giymeyecegim şeyleri giymişti . "Maşallah sen ne ettin böyle ya " dedim kendi kendime . Yanımdan da amcalar geçiyormuş dönüp bakınca "Size demedim amca üstünüze alınmayın " dedim amcalar gülüp gitmişti (gerçekten yaşadım )
Sesli düşünmemem gerektiğini biliyorum ama olmuyordu . Sinirliyken de ki bu aralar baya sinirleniyorum ağzıma gelen tüm sözleri sayarım taki mal dan Küfüre geçene kadar . Ne ara onları duydum da zihnime yerleşti bilmiyorum . Hâlâ mal gibi ona baktığımı anlayıp yürümeye başladım.
"Çok safsın . Herkesi kendin gibi sanıyorsun. Senin gibi herkes sır saklayamaz " sözleriyle durup ona döndünce devam etti "Şimdi diğer bir konu. Okulda niye beklemedin " dedi .
Hah yine geldik mi eski konumuza . Sen hiç bişeyi unutmazmısın .
"Çünkü durmak istemedim. Salak bir kızın çıkıp kalbimde büyüttüğüm aşkı herkese söylemesine kızdım . Rezil olmuşken sinirden ağladım . Öyle kimseye bakamazdım " Anlamak istercesine bana bakıyordu . " Ve özür dilerim seni sevdiğim için . Seni hayran kitlenle yanlız bırakayım. Ben olmasam da olur . Ve ayrıca tek gecelik ilişkileri sevdiğini biliyorum ama ben yapamam "
Son kelimeyi söylerken gözümden bir damla yaş düştü. Kalbim kırılmıştı . Vaz geçecektim . O kadar da zor olamazdı . Ahh ! Umursamamak değil unutmak zordu . Çünkü unutamıyordu insan beyninin bir köşesine yazılıyordu herşey. Anı defteri gibi tek tek yazılıyordu . Kim silebilirdi ki . KİMSE. . Yanından ayrılırken bunları düşünüyordum. En azından dene dedim kendime. Arkama dahi bakmadan gidiyordum. Elimle gözlerimi silip sahildeki banka oturdum . Ne ara bu kadar yolu yürümüştüm . Elimle banktan destek alırcasına sıktım . Zordu herşey zordu . Yeni yürümeyi öğrenen bir çocuğun attığı her adımda korktuğu kadar korkuyor ve yolu tamamlamak için kendimi zorluyordum . Ya sonunu göremezsem . Bazen öyle bir an geliyordu ki nefes bile almak zor geliyordu insana . Oysa sayısını dahi bilmeden bizden bağımsız olarak yaptığımız bir şeydi bu . Herkes gibi ben de son nefesimi verecektim am ne zaman olduğu insanı merak içinde bırakıyordu .