ARADA KALMAK

BİLİYORUM. APTAL DEĞİLİM

Sabaha kadar ağlamanın verdiği yorgunlukla resmen yataktan sürünerek çıktım . İki gündür okula gitmiyordum . Babam bu durumu biraz yadırgasa da sonunda kabullendi ve sesini çıkarmadı .Bugün okula gidecektim ve gerekirse onla yüzleşecektim . Banyoya gidip rutin işleri halledip odama döndüm. Uyuşukluğum tutmuştu bugün. Formayı üstüme geçirip mutfağa yöneldim. Kahvaltı yapabilir miyim sanmıyorum . Bişeyler atıştırıp evden çıktım . Herşeyin eskisi gibi olmasını çok isterim ama kimse gerçekleri değiştiremez sanırım . Yavaşca okula yürüdüm. Ayaklarım geri geri gidiyordu ama onları yönlendiren olduğum için eve gitmek gibi bir amacım yoktu . Pozan'ın bana nasıl davranacağını bilmiyordum o çözülemez biriydi . Nerde nasıl davranacağı akıl karıştırıcıydı . İlerleyip okula girdim . Herşey eskisi gibi olmuştu . Fısıldaşmaları durduramazdım ama artık herkes alışmıştı ve dalga geçen yoktu . Hiç birşey olmamış gibi yapmak ne kadar da kolaydı . Sınıfın olduğu koridora gelince yere bakarak ilerledim . Ta ki onu sınıfımın önünde görene kadar . Beni görünce konuşmayı kestiler . Pozan ve iki çocuk vardı yanında . Yakın arkadaşı Sinan'dı sanırım . Ben içeri girene kadar gözlerime baktı . Kimsenin dikkatini çekmedim sanıyordum oysaki . İlerleyip sırama oturdum . Benden sonra Pozan ve yanındakiler de girdi sınıfa . Ona bakmayacaktım . Kitabımı çıkarıp masaya koydum o yokmuş gibi davranıyordum . Birden kitaba meyve suyu ya da her neyse onun dökülmesiyle ayağa kalktım . Sayesinde üstüm de ıslanmıştı . Herkes gülerken sinirlice konuştum "Ne yapıyorsun sen !"
"Seni rezil ediyorum . Böyle olnasını istememiş miydin . Başka bişey mi istiyorsun . Seninle yatmamı mı . Üzgünüm güzelim tipim değilsin " dedi
Üstümü çırpmayı bırakıp ona baktım .
"Bu kadar alçak olamazsın. Seninle yatmak isteyen kim . İstemiyor musun tamam . SEVMİYORUM SENİ " dedim
Bi kaç dakika öylece durdu .
"Herkes dışarı " arkasını dönüp yanındakilere baktı "Sizde !"
Seslice yutkunurken ne yapacağını düşünüyordum . Daha erken olduğu için fazla kişi yoktu sınıfta . Birde onun bağırmasıyla herkes dışarı çıktı. Beş dakika içinde sınıf boşalınca bana baktı . Sakinleşmeye çalışır gibi hâli vardı . Yanıma gelince elimde olmadan geriledim .
"Canını yakmamı mı istiyorsun " dedi
"Canımı zaten yakıyorsun "
"Sen ve ben olamayız tamam mı . Kafana sok bunu "
"Biliyorum . Aptal değilim " Sessizce ağlamaya başlamıştım .
"Beni unutman için sana böyle mi davranmam gerekiyor " dedi
"Bana istediğin gibi davranamazsın . Senin oyuncağın değilim . Bir gün öpüp diğer gün rezil edemezsin. Yıpratıyorsun beni anladın mı . Sevmiyorsan dokunma o zaman bana . Yaklaşma . Bakma bile " artık kendimi durduramıyordum . Kalbimi yaralayan sözleri söyledi
"Zaten sevmiyorum seni "
"İyi en azından birimizin dediği oluyor . Bende sevmiyorum artık seni " çantamı da alıp çıktım sınıftan . Neden bana böyle eziyet ediyordu . O iki kelime yerine tokat atsa daha az canım acırdı . Eminim . Göz yaşlarımı tutamayıp bahçeye çıktım. Herkes bana bakıyordu ama umrumda değildi. Sessiz bir köşeye gidip yere oturdum . Üzülmüştüm ama daha çok sinirlenmiştim .
"Pislik, hiç bişey olmamış gibi nasıl davranır . Yok bende hata gidip mal gibi birini seversem böyle olur . Kendimi üzdüğüme değmez. Piç kurusu inşallah hiç bir kız sana bakmaz da görürsün gününü. Ne diyom ben ya. Kızların ona bakma olasılığı beni sevme olasılığından daha yüksek. Pislik . Tipi değil mişim . Salak ne olacak "
"Başka . Ahahahh . Sen Pozan'a mı saydırıyosun böyle ya "
Karşımdaki kıza kötücül bakışlarımı yolladım .
"Ben Aslı . Ve sende Ezgisin" dedi
Evet anlamında başımı salladım .
"Ne yaptı o salak yine sana "
"Bişey yok. Sanırım sınıfa gitsem iyi olacak . Babam bir derse daha girmediğimi duyarsa canıma okur "
Gülüp o da kalktı . "Bende gideyim en iyisi . Canını sıkma . Onun için üzülmeye değmez. " elimdeki telefonu alınca ne oluyoruz gibisinden baktım ama numarasını yazıp elime verdi .
"Görüşürüz " dedi
"Görüşürüz. " Şaşırmıştım. Kim olduğu belli değildi ama iyi ki yanıma gelip benimle konuşmuştu . Şimdi daha iyiydim .