Ate meets Kuya..

Part 16

After what happened last week, ginampanan talaga ni Macky ang pagiging 'friend' niya sakin. I enjoyed being in his company. He's gentleman, funny, and humble. Humble in a way na ganito pala siya etc. Nalaman ko sa isang ka blockmates namin na Macky was an Honor student nung highschool sila, and for additional skills, he knows how to sing. I ask him if it is true, he just shrugged at me. Kinukulit ko siya hanggang sa mapaamin ko and yes, totoo daw ang narinig ko. We are having our lunch kay Manang Lydia's Carinderia, mura kasi unlike sa school cafeteria kanin lang eh tag bente pesos talaga.

"Uy kuya" We have our endearments already masyado naman kasi daw pormal kung pangalan tawagin ko. Daming arte! But ofcourse we're just friends wala namang malisya sa Ate-Kuya na tawagan.

"Ano?"

"Ok lang ba kina Dex and Zen na lagi mo 'kong kasabay mag lunch? Baka nagtatampo na yun"

"So gay naman te kung magtatampo yun. Di kami katulad sainyo na nagtatampo agad. And besides, they understand my excuse." he winked at me. Nasanay nako sa pag wwink niya sa akin. Siguro habit niya na iyon o kaya naman SAKIT na.

"Wow naman. Di lahat ng babae ganun ano" I retorted

"Oo kaya."

"ewan ko sayo." We just continue to eat our lunch dahil may class kami after.

Ok lang naman sakin na mag isa ako nasanay na kasi ako. Napapansin ko din na madaming mata nakatingin samin kulang nalang eh patayin nila ako sa tingin nila. I became famous for a while because knowing Macky, he's so called 'popular' in our university. Sino ba naman di magseselos sakin eh cute naman si Macky scratch that he's gwapo and charming andun yung charismatic movements niya na sa tingin ko natural na talaga. And nung nakasama ko siya di na din niya pinapansin mga girls na nag h-hi sakanya except to his friends and to our blockmates. I have a crush on him since I don't know. Siguro masyado lang talaga akong judgemental or sa first impression ko towards him, pero syempre di niya yun alam, akin nalang 'yon.

We are now heading to our school library, magkatabi kami sa upuan. We need to study because we have long quiz sa Chemistry. I did already review nung nasa bahay ako. Pero shocks, ang hirap intindihin ang balancing equations. Dati naman nung highchool I used to love them pero nagiging complicated ang mga given problems. Naging busy ako sa pagsusulat and doing some sample problems when I noticed that Macky's staring at me intently.

"Sabihin mo nalang na nagagandahan ka sa 'kin" I said. Not looking to his face.

"Napansin ko lang te."

"Na ano?" still solving. Ano ba yan! Di ba siya mag-aaral? Sabagay, matalino pala 'tong kumag na 'to.

"Ang ganda pala ng Pilik-mata mo."

And I suddenly feel myself turning into a rotten tomato.. I blushed.

"Tigilan mo nga ako."

"uyyy si Ate namumula" he smiled.

"Ano ka ba. Pwede bang turuan mo ko sa chem? Quiz na natin o. 40 mins. Nalang mag sstart na ang class" tangina. Kinikilig pwet ko. I am trying to change the topic as well as nag papatulong na din kasi ewan ko ba't ang sabaw ng utak ko sa chem. Sana naman di ako mabagsak ng dahil dito.

"di niyo ba yan na tackle nung highschool kayo?" While jiggling his head in disbelief.

"Aba! Meron ano. Sadyang nahihirapan lang talaga ako ngayon. Pero if you don't want to help it's okay. It's not that it's your obligation to teach me."

"Hay nako ang drama mo. Easy lang naman yan eh" kinuha nya na ang lapis at yellow pad paper and start writing the possible problem na pwedeng ilabas sa quiz.