Ölüm Darbesi | Deathstroke (DC)

8 ● intihar timi

Medya : Deadshot, Killer Croc & Katana

Bölüm Şarkısı : Suicide Squad trailer song - I Started a Joke (Bee Gees cover)

Büyük metal kapı gıcırtıyla aralandı. Yavaşça açılan kapıdan sızan ışık süzmeleri gözümü ağrıtmıştı.

Etrafta olan biteni anlamıyordum. Kendime geldiğimde içerideydim.

Gelen sesleri net şekilde algılayamıyordum, zaten görebilen tek gözüm ise yere bakar vaziyetteydi.

Sanki başımı kaldırıp nerede olduğuma bakmak istemiyor gibiydim.

Etrafa yoğun bir cüruf kokusu hakimdi.Ellerim kelepçelenmiş vaziyette askerlerin arasında yürüyordum.Artık bileklerim karıncalanmıştı ve başıma bir ağrı saplanmıştı.

Ağrı, bir hançer, bir ok edasıyla beynimin içinde dönüp duruyordu.Bu beni hem sinirlendiriyor hem de rahatsız ediyordu.

Üstümdeki tüm silahların, kılıçların ve bıçakların alınmış olduğunu farkettim.

Bunca zamandır aradığım yere gelmiştim sonunda.
Artık herşey, birazdan olacaklara bağlıydı.
Artık anlamsız olan herşey birazdan anlam kazanacaktı.

Ama ben bunların hiçbirini istemiyordum.

Artık istemiyordum...

***

Sonunda büyük ve geniş odanın içindeydik ve sonunda başımı kaldırıp etrafa bakmıştım.

Oda tamda üst düzey bir takımın hazırlık üssü olabilecek kapasiteye sahipti. Bilgisayarlar,televizyonlar ve diğer elektronik cihazlar dört bir yandaydı. Büyük bir kitaplık ve üst üste bir düzine raf vardı ve raflar ağzına kadar evraklar,belgeler,kitaplar ve verilerle doluydu.

Tam önümde ise geniş ve beyaz bir ekran vardı.

Odanın sol tarafındaki kırmızı deri koltukta Floyd ve Tatsu oturuyordu.
Harley de gelir gelmez onların yanına oturdu ve uyuklamaya başladı.

Floyd'un beni görünce başını aşağı eğdiğini görmüştüm.
Fakat artık onu suçlamıyordum. Onun masum olduğu apaçık ortadaydı. En azından bu konuda.

Esmer ve kirli sakallıydı. Saçlarını kazıtmıştı. Yüzünde sıkıntılı bir ifade vardı. Sanki içi hiç rahat değildi.
Kırmızı kıyafetinin üstündeki siyah zırhı her zaman ki gibi havalıydı. Zırhtaki silahların sökülmüş olmasi gözümden kaçmamıştı.

Tatsu da beyaz tişörtünün üstüne siyah hırka giymişti.
25-30 yaşlarında çekik gözlü ve güzel bir kadındı.

Onunla, Floyd'la olduğum kadar samimi olmasam da diğerleri kadar kötü bir insan olmadığını bilecek kadar tanıyordum.

Gerçi bu sıralar, bir insanı ne kadar iyi tanıyabilirdin ki?

Aklıma takılan şey ise, elleri bağlı değildi. İkisi de usta suikastçilerdi ve bir şekilde bu askerlerden kurtulabilirlerdi.

Bir şekilde yapamıyorlardı. Tıpkı kapının dışarısındayken Harley'in kaçmaya çalışmadığı gibi.

Koltuğun arkasında ise Killer Croc vardı.
Vücudu tamamen bir mekanizmayla bağlanmış, ağzı tıpkı Hannibal Lecter'ın ki gibi bir maskeyle kapatılmıştı.Yalnızca gözleri bile bir insanı ürkütmeye yeterdi.

Bu iri canavara acıyacağım hiç aklıma gelmezdi.

Onları uzun zamandır görmemiştim.

O köşe İntihar Timinin köşesiydi, onu anlamıştım.