Dear Tommy-Newtmas- (Türkçe Çeviri)

BÖLÜM-6

Keşke bir açıklama yapabilsem,iyi okumalar :)

 Okul. Bir kelimeden hiç bu kadar nefret etmemiştim. Ödüm kopuyor buradan, ve bu cehennem deliğinde yirmi dakika daha olmak zorundaydım.

 Minho ve ben bugün ayrılmaya karar verdik. Yanlış suçlamadan dolayı 'ilişkimizin' incindiği sebebiyle. Alby Minnho'ya sıfır ilgi gösteriyordu. Tommy biz tartıştığımızdan beri bana fazla bakış atmıyordu. Ondan özür dilemeye karar verdim. Bütün bunlardan sonra, platonik aşk hiç aşktan daha iyidir.

 Hazırlanırken geçen saçma sapan zamandan sonra, Tommy'nin evine doğru yürüdüm. Okulda bir sahneye sebep olmak istemiyordum, böylece bunu sonradan ziyade şimdi yapıyordum. Tabi ki de, aslında bunu şimdi yapmazsam büyük ihtimalle bir daha hiç yapamam. Hayır. Kesinlikle hayır.

 Kapıyı çaldım ve bekledim, nefesimi tuttum. İçeri alındım ve bir anda sıcak bir sarılmayla sarıldım.

 'Newt!' dedi Tommy. 'Tanrım, seni özledim, fakat senin hala bana kızgın olduğunu düşünmüştüm, ve sana bunu daha önce söylemem gerektiğini biliyordum, ve Tanrım bunu bir daha yapma!' Derin bir nefes aldı, büyük ihtimalle daha demin ki konuşmasının süresi yüzünden oksijene ihtiyacı vardı.

Peki, sanırım bundan sonra özür dilemeye gerek yoktu.

 Suratımda bir sırıtma oluştu ve onu başka bir sarılma için çektim. Benden çok daha kısaydı ama daha çok kas vardı, böylece ben onu sardım ve oda ellerini bir yılan gibi belime sardı. Bir süre öyle kaldık, hiçbir şeye ihtiyaç duymadan. Saati gördüğünde bağırdı 'Siktir' ve çantasını almak için koştu.

 Merdivenlerden aşağıya ve kapının dışına hızla fırladı, beni yakaladı ve koşmaya başladık. 'Tommy, ne halt oluyor?!' dedim, şaşkınlıkla ona baktım. 'Kaliteli bir kucaklaşma zamanıydı!' diye güldü, bana okulun iki dakikaya başlayacağını hatırlatarak, koştuk, birbirimizin taraflarını gülerek tutarak.

 Tommy mutluyken çok güzel gözüküyordu. Sırıtmalarımız kulaktan kulağa yayılıyordu. Gözlerimiz söylenmemiş şakalarla dans ediyordu. Bir snap çekip onu yayınlamak istedim, ama yapmadım. Ben bir avcı değildim-daha değildim, her neyse!

 Her şeyden ve hiçbir şeyden konuştuk- okul, arkadaşlar, dedikodu, sınavlar- ve sadece konuyu dağıtmak için duyulmamış fikirler ve gizli dilekler söylüyorduk. Biz yürürken konuşmamızın neşe dolu ekosu sokaklar boyunca yayılıyordu ve devamlı ne kadar mutlu olduğumuzun ve tekrar ne kadar mutlu olduğumuzu hatırlatıcısı oluyordu.

 Onunla tekrar arkadaş olmak inanılmaz bir şekilde iyi hissettiriyordu. Ortamda değişik bir hava vardı- ama her şey bir kavgadan sonra mükemmel oluyordu. En azından birbirimizle konuşuyorduk.

 Teresa, nasıl olduysa bizi bir mil öteden görüyor, bir kerede bizi yalnız konuşmaya ve şakalarımızla yalnız bırak. Okul kapılarına girdiğimizde ,doğal olarak, Tommy fark etti. Kaşlarını çattı fakat hiçbir şey söyledi.

'Tamam,şimdigidipMinho'yubulmamlazımamasizinledahasonrakonuşurumtamamgörüşürüz!' dedim Teresa'yı gördüğümde. Minho'ya koştum ve neredeyse yere kapaklanıyordum, nefesim tükendi. Güneşe gülümsedim ve bu haftanın daha az olaysız olmasını diledim.

 Etrafa bir bakış attım, Tommy ve Teresa'nı ne yaptığını görmek için, Tommy'i Alby ile birlikte gördüm, Teresa ile değil. O ve Gally köşede konuşuyorlardı. Onu apaçık bir şekilde tehdit ediyordu ve Teresa masum gözüküyordu, kırılgan bile diyebiliriz. Kulağına bir şeyler söylüyor ve fısıldıyordu. O ise sadece kafasını sallıyor ve korkusunu gösterip gidiyordu. Gözlerinde yaşlar gördüm, ama o onları sildi ve yoluna devam etti.

Neler oluyordu?