Stuck On You

10 ♡ this is the most awkward thing that happened to me so far.

10

Alles in mijn leven leek zo perfect te zijn ineens. Of was dat misschien, omdat Ethan en ik soort van aan het daten zijn?

Ik zeg soort van, omdat we het voor nu even niet onze relatie in de schijnwerpers willen gooien.

Kendall vroeg de afgelopen weken wel steeds hoe de zaken er vooruit liepen en mijn antwoordt was steeds "hij is nog niet over Katy heen."

Vroeg of laat zouden de leugens uitkomen dat is altijd zo, maar wanneer dat zou gebeuren was maar de vraag.

"Vandaag onze exclusieve gast, Ethan Daniels." zegt Amanda, ik kijk vanaf het kleine schermpje naar mijn vriendje. Ik weet het, het is voor mij ook allemaal nog nieuw.

Ethan gaat zien op de grote rode leren bank naast Amanda. "Bedankt dat ik hier mocht komen vandaag." zegt hij glimlachend, en je hoorde gelijk daarna een oorverdovend gegil.

Ethan zwaait even ik de publiek naar iedereen. "Ethan, alles in je leven lijkt zo snel te gaan. Hoe ga je daar mee om?" vraagt Amanda aan hem.

"Ik laat alles gewoon over me heen komen, alles in het leven gebeurt met een reden toch? Ik probeer te genieten van dit moment zolang het nog duurt."

"Damn your boyfriend is hot out there." fluistert Scarlett in mijn oor en ik glimlach blozend.

"En hoe zit het met je nieuwe album? Waar haal je de inspiratie vandaan voor je liedjes?" vraagt Amanda.

"Daar kan ik je op dit moment niet al teveel over verklappen. Maar wat ik wel kan zeggen is dat ik de laatste tijd meer bezig ben met love songs."

De zaal begint gelijk 'oe' geluiden te maken en ik zie hoe Ethan blozend een glimlach onderdrukt.

"Love songs hé? Mogen we weten voor wie die geschreven zijn?" vraagt Amanda glimlachend aan Ethan.

Ik zie hoe Ethan ineens in de camera kijkt en ik voelde dat alles om me heen wegviel.

"Een heel speciaal iemand. Ze weet alleen zelf nog niet dat ze dat echt is, maar vanaf het moment dat ik haar ontmoette wist ik dat ze veel voor me zou betekenen."

Scarlet begint helemaal als een gek op een neer te springen voordat ze me stevig omhelst en ik kan niks anders doen dan glimlachen. Dat is het liefste wat iemand ooit tegen me gezegd.

* * *

Nadat de show weer uit de lucht was en iedereen naar de hoofdkantoor was gegaan voor een vergadering, bleef ik nog even rondhangen in de studio.

Ik loop alles meestal nog na voordat de schoonmaker aankomt en alles gaat afstoffen.

Terwijl ik alle schermpjes één voor één uitschakel voel ik twee armen om mijn middel heen.

Ik schrik even maar de geur van Ethan's heerlijke parfum zorgt voor een warmte over mijn hele lichaam.

"Hey daar." zegt hij zachtjes terwijl hij een zachte kus op mijn wang geeft. "Hi, je liet me schrikken." antwoord ik, Ethan laat me los en glimlacht even. "Sorry dat was niet de bedoeling." antwoord hij grijnzend.

"Het is al goed. Je optreden was goed net." zeg ik tegen hem. "Dat was omdat ik wist dat jij keek." antwoord hij zacht en zijn ogen gaan van de mijne naar mijn lippen.

Die jongen is zo verdomd hot ugh.

Het koste een half afgemaakte zin die ik niet me niet eens meer kan herinneren, voordat Ethan's lippen tegen de mijne waren aangedrukt.

Zijn handen waren weer om mijn middel en hij duwde me zachtjes op de tafel achter ons. Ik voelde de kou van het tafelblad maar binnen drie seconden was ik alweer opgewarmd.

Ethan klimt voorzichtig over me heen en kust me weer zachtjes. Zijn handen laat hij aan beide kanten op mijn hoofd zitten zodat hij mij niet plet. Mijn handen liet ik door zijn zachte blonde haar gaan.

Ik wou niet dat dit stopte, maar ineens hoorde ik een 'Uhum.' vanaf de voordeur komen.

Ethan en ik laten elkaar beide van schrik los. En ik voel een kleine opluchting als ik de schoonmaker zie staan.

"S-sorry Ron." mompel ik zachtjes en Ethan klimt gegeneerd van de tafel af en ik daarna ook.

"Ah geen zorgen Raven, ik was ook ooit zo jong." lacht hij knipogend en hij loopt langs ons heen en Ethan en ik keken elkaar aan en maakte ons gauw uit de voeten.

* * *

"Dat was het meest awkwardste wat me tot nu toe is overkomen." zeg ik nog steeds lachend over de situatie.

Ethan knikt lachend. "Gelukkig was het niet iemand anders." mompelt hij, en we lopen naar mijn voordeur.

Ethan kijkt me aan en ik kan het ook niet helpen dat ik moet staren in zijn helderblauwe ogen.

"Ik meende wat ik zei vandaag in de show."

"Weet ik." antwoord ik zachtjes.

Ethan buigt naar me toe en legt zijn handen zachtjes op mijn wangen voordat hij me kust.

Ik duwde de deur naast ons open en dacht niet eens aan het feit hoe het kwam dat hij openstond.

Ik schopte mijn hakken uit zonder de kus te onderbreken en Ethan deed zijn schoenen uit zonder mijn lippen van de zijne te halen.

Zonder dat ik het echt doorhad voelde ik de grond onder mij verdwijnen en Ethan's armen die mijn benen vast hadden en om zijn middel heen sloegen.

De kus werd steeds intenser en ik hoopte dat Ethan bij mij zou blijven vannacht.

Hij gooit de woonkamer deur open en doet de lamp aan - we waren zo druk bezig met elkaar zonder door te hebben dat er twee personen in de woonkamer stonden en naar ons keken.

Ik hoorde Max zijn gehijg en voetstappjes op de grond tikken en ik buig zachtjes van Ethan af en zucht even dat het nu niet uitkomt naar Max en kus Ethan weer.

Pas toen ik iemand: "Raven?" hoorde zeggen en de stem herkende voelde ik letterlijk een hele schok door mijn lichaam gaan. We verbreken beide snel de kus.

En Ethan kijkt van mij naar de personen en weet al gelijk wie het zijn, beschamend zet hij me zachtjes op de grond neer en kijkt naar hen.

"Pap. Mam. Wat doen jullie hier?" zeg ik zachtjes met een schorre stem.

Zei ik nou dat daarnet de meest awkwardste moment was? Want precies deze situatie breekt de awkwardmeter helemaal.

❤️ ik heb geen excuus gehad om vermist te zijn geweest