Stuck On You

02 ♡ it's about life and death i swear.

02 ♡ it's about life and death i s w e a r.

De dagen vlogen langzaam voorbij en na nog steeds niets gehoord te hebben van Ethan aarzelde ik om hem zelf te bellen. Met mijn telefoon in mijn handen hield ik mijn vinger boven het bel icon.

Maar al gauw vond ik mezelf verstrikt raken in mijn gedachten met scenario's zoals dat hij me expres negeerde.

Dus dat was wanneer ik mezelf languit op de bank gooide een kussen pakte en mijn hoofd erin te stoppen en vervolgens keihard begon te gillen in het kussen.

Mijn gilsessie werd ineens onderbroken door mijn bekende telefoon ringtoon. Ik voelde hoe mijn hart oversloeg toen ik stopte met gillen en mijn telefoon op pakte. Maar de naam Mama, maakte me minder enthousiast om op te nemen.

"Raven, darling. Waarom bel je niet meer naar ons?" zei mijn moeders stem aan de andere kant van de lijn.

"Mam. Ik werk fulltime, en dit is de enige dag dat ik eindelijk tijd voor mezelf heb, denk je dan dat ik er meteen aandenk om mijn ouders te bellen?" zeg ik een beetje geïrriteerd.

"Oh daar heb ik niet aangedacht. Het spijt me lieverd. Gaat het verder wel goed met je?"

"Ja." Mompel ik zuchtend.

"Dat is fijn om te horen, en hoe zit het met de sollicitatiebrieven die je hebt rond gestuurd. Al antwoord ergens op gehad?"

"Afgewezen. Afgewezen en oh ja afgewezen. Wat een verrassing hé?"

"Dat spijt me zo erg. Het lukt je -"

Ik hoor ineens een geluidje die mijn telefoon alleen maakt als ik tweede lijn heb.

"Ik heb een tweede lijn die ik moet opnemen. Is het goed als ik je vanavond bel?" vraag ik.

"Dat is goed hoor. Ik hou van je."

"Ik ook van jou. Dag mam."

Ik schakel snel over naar de tweede lijn en zet mijn telefoon tegen mijn oor aan.

"Met Raven Withmore." zeg ik.

"Hi Raven, je spreekt met Kendall Lancaster, hoofd van Stars Production Televison."

Mijn ogen worden gelijk groot en ik voel ineens mijn hart langzaam. Dit was een van de bedrijven waar ik gesolliciteerd had en ze bellen me op dit moment.

"Ben je er nog?"

"Oh. Sorry. Ja." mompel ik snel.

"Gelukkig maar. We waren erg onder de indruk van je sollicitatiebrief, dus we vroegen ons af of je vandaag bij ons op kantoor kon langskomen om kennis met ons te maken en dan bepalen we daaruit of je de functie mag hebben als assistent producer voor een van onze nieuwe talkshows."

Ken je dat je zo hard fangirled, maar het niet wil laten merken omdat je anders mensen afschrikt.

Dat had ik nu.

"Oh my god dit is fantastisch. Dankje! Dankje!"

"My pleasure. Onze kantoor is gevestigd op Madison Square 45."

"Ik zal er zeker zijn. Nogmaals bedankt dit is de kans van mijn leven."

"You're welcome. We zien je dan straks wel verschijnen."

"Zeker weten. Ik ben er zo snel mogelijk"

"We kijken naar je uit, Raven." waren haar laatste woorden voordat ze op hing.

Het duurde een paar seconden voordat het tot me doordrong dat dit telefoontje echt zojuist had plaats gevonden.

Dat ik nu echt een kans heb om mijn droom waar te maken, en dat ik nu mijn ass beter de douche in moest krijgen en me snel moest klaarmaken voor mijn gesprek.