Yine bi okul sabahına gözlerimi açtım. Sonra telefonumu elime aldım ve keşke almaz olaydım yirmiye yakın mesaj. Hepside farklı kişiden olsa neyse. NurşİN başka kim olabilir. Sonra furkanın bi mesajına gözüm çarptı.
-AŞKIM
Hilal bugün okula geç gidelim. Zaten kimyacının ilk iki ders. Olur mu?
Allah allah ne oldu acaba niye böyle bi mesaj attı ki. Neyse bi arıyim diye düşünüp furkanın aradım. Bir süre çaldı sonra açtı.
-"Alo aşkım nerdesin niye okula geç gidicez anlamadım."
-"Askim bak benim senle bir şey konuşma lazım okulun ordaki kafede buluşalım." bunları söylerken sesi biraz titrek çıkmıştı.
-"Tamam aşkım geliyorum." diyip telefonu kapattım.
Sonra kalkıp hazırlanmaya başladım. Aşağı indim kahvaltı masasına belli bizimkiler önceden çıkmış.
-"Hilal kızım ne istersin. " dedi Ayça teyze.
-"Portakal suyu varsa alabilirim. Ayça teyze ama soğuk olsun."
-"Hemen getiriyorum kızım "
Portakal suyumu yani hayatımın anlamını beklerken bir şeyler atıştırdım sonra portakal suyumu içip arabanın anahtarını alıp çıktım.
Arabayı okulun kafesine yakın bi yere parkederek kafenin içine girdim. Furkan karşı masada elleriyle kafasını örtmüş bi şekilde beni bekliyor hemen yanına gittim. Acaba ne olmuştu.
-"Merhaba aşkım kusura bakma biraz geç kaldım."deyip öpüp karşısına oturdum.
-"Sorun değil zaten bende yeni gelmiştim canım."
-"Evet ne içelim"
-"Hilal bak şimdi birşey içmeyelim benim çok zamanım yok."
-"Peki seni dinliyorum" dedim sakin bir ses tonuyla.
-"Bak Hilal ben bunu sana yaşatmak istemezdim. Ama beni anlaman gerekiyo. Söyliyeceklerimden sonra sakin olman lazım yoksa birbirimizi kırabiliriz. Şey yani Bak Hilal benim gitmem lazım. Yani ayrılmamız lazim. Biliyorum ani oldu ama gitmem gerekiyor. Ne olur affet beni." dedi ve kalkıp gitti. Gitti,gitti.
15 dakika sonra
-"Hilal hanım, Hilal hanım afedersiniz iyimisiniz."
-"Gitti. "
-"Kim gitti Hilal hanım "
Garsonun son lafindan sonra ayağa kalktım ve okula doğru ağlayarak girdim. Birkaç öğrenci dışarda bana bakıyorlardı sonra bende göz yaşlarımı silip sınıfa doğru yürümeye başladım.
#### KORAY' DAN #####
-"Senin dediğini yapmicam baba anlıyomusun yapmicam."
-"Düzgün konuş benle Koray. Ben senin babanım. Sana başka bir şans vermiyorum. Görmüyor musun Ekremin oğlu Furkan nasıl çalışkan bi çocuk sırf babası ona oğlum benim yerime geç dediği için ingiltereye ders almaya gidiyor. Sen ise anca o pis caddede serserilerle takıl. Anlamıyorum seni Koray anlamıyorum. "
-" Zaten ne zaman anladın ki baba." dedim ve odadan kapıyı sert bir şekilde çarparak çıktım. Bu adam ne zaman vazgeçicek beni azarlamaktan furkanmış benim onun gibilerle işim olmaz. Rakibimde olmaz niye anlamıyor bu adam.
Ah baba ah. Neyse okula geç kalmıştım hemen gidiyim. Ah arabanın anahtarını unuttum. Kim gidicek şimdi yukarı kadar. Babam bende akıl mı bıraktı. Sonra yukarı çıktım ve babamın odasına doğru yol almaya başladım. Tam kapıyı çalıp içeri girecektimde ismimi duydum ve devamında inanmıyorum sana baba.
