Şeytanın Melekleri

Gizemli kız

Uçaktan indiğimde genç yaşlarda yeşil gözlü, asi bakışlar atan bir kızla göz göze geldik.Kız bana doğru yaklaştı.
Bana yaklaştıkca mecburen ona sırıtmağa başladım.
Aramızda yeterli mesafe kaldığında 'Merhaba,ben Gizem.Sen burada yenisin ve ben de seni şehiri gezdirmek için görevlendirildim.'
Allah Allah.Böyle görev mi vardı Newyork da...Çok qarip.Ayrıca bu kız da türkdü.
Aklımdan bunları geçirirken kız bana bakıp 'Sanırım tırsdın benden.'diye lafına devam etti:'Gerçekten tiksindin mi?'
'Yoo sadece koskoca Amerikada daha yeni uçaktan iner inmez türkle tanıştığıma şaşırdım.O kadar'
'Sen daha çok şaşıracaksın tatlım.'derken ne dediğini anlamağa çalışıyordum ki sırıtarak 'Peki ya senin adın ne?'diye sordu.Ben daha az önce dediklerinin etkisindeyken gülümseyip benden cevap beklediğini fark etdiğimde 'Demet.'diye cevap verdim.
'Harika.Seninle çok güzel arkadaş olacağız'diye edayla gülümsedi.
'Gel şimdilik benim evime gidelim.Senin için oda falan da ayarlarım.'
'Sağol ama ben otel...'
'Otel falan tehlikeli yerler.Hele senin gibi yeniler için daha da tehlikeli.'diye lafımı kesti.
'Neresi tehlikeli ki?'
'Tacizciler falan.Hem sen ingilizce tam bilmiyormusun?'
'Hayır.İngilizcem biraz zayıf.'
'Böyle ingilizcenle nasıl otel tutacaksın canım?kim seni ya da sen kimi doğru düzgün anlarsın?'
Aslında kız haklıydı.Belki böyle daha uygun olacaktı.Ama ben onu tanımıyordum daha.Sonuçta kız ne yapa bilir ki bana...
'Zaten ben buraya alışalı çok oldu şekerim.'
'Yaaa...'
Arabaya yaklaştık.Sanırım Gizem in arabasıydı.Çünki kullanıcı koltuğuna geçti kendisi.Benim tedirgin halimi görüp arabadan bindi.
'Ya kızım merak etme.Sana hiçbirşey yapmam.Ben de senin gibi bir kız çoçuğuyum.Ne zararım dokuna bilir ki sana?'
Gizem böyle konuşunca rahatladım aslında azıcık.Ama öyle qarip qarip sırıtıyordu ki.Tedirgin olmadan da edemiyordum.İkimizde arabaya bindik.Yolda ben buraya geliş sebebimi falan anlatdım.O da sebebini anlatmıştı.Hatta buraya gelince uçakları kaza yapmış,kaza zamanı uçaktaki herkes yani anne babası da ölmüş.Yalnızca kendisi sağ kurtula bilmişti.Pek de inandırıcı gelmese de benim o kazadan haberim vardı benim de.Ama sonuçta Gizem yaşıyordu...
Eve geldiğimizde zaten lafımız da bitmişti.
Koskoca siyah bir evin önünde durduk.
Bu kız sanırım neqatif biriydi.Bir insan nasıl evini siyaha boyar yha.Korku filmlerindeki eve benziyordu dıştan.Ama evin içini çok merak ediyordum doğrusu.
Evle yaklaştığımızda Gizem çantasını kurcaladı.Anahtarını arıyordu sanırım.
Bu zaman ikinci katdakı cam aniden açıldı.Başta biraz ürksem de Gizem de fark edib :'Camları açık bırakmışım her halde ondan biraz rüzgar esince öyle hemen açılı veriyor tatlım takma sen.'deyince azıcık rahatladım.
Gösterge olarak yüzüne gülümseyince o da bana karşı sırıtarak çantasını aramaya devam etti.Ben etrafa bakınırken 'Sonunda buldum.'diye bağırınca arkama döndüm:kurukafa lı anahtari elinde tutmuş sallıyordu:'Çantamın astarına kaçmış herhalde.Zar zor buldum'.Hemen kapıyı açtı ve içeri geçtik.Önce upuzun bir kolidor vardı karşımızda.Gizem sırıtarak 'Hadi salona geçelim önce.Soluklanırsın biraz.'deyince itiraz edemedim doğrusu.
'Beni takip et.'diyip önden gidince kendi kendime omuz silkip onun arkasıyca gitdim.Yürürken tahta parkerlerin qıcırdadığını hissediyordum.
'Kusura bakma ama evinin baya bakıma ihtiyacı var.'
Aniden arkasına dönüp surat ifadesini değiştirdi.
'Ya ben istemiyorsam?'
'Nasıl yani?evinden memnun musun?'
'İnan bana ki memnun olmasaydım seni daha da kullanışsız bir eve getirirdim.'
Doğrusu artık iyice tiksinmiştim bu kızdan.Ama çok samimi bir kızdı.Ve her zaman konuşurken qarip bir şekilde sırıtıyordu.
'Hadi hayırlısı.'deyip onunla birlikte oturma odasına geçtim.
Her yer tozluydu bu evde.Hatta bazı yerlerde örümcek ağları da vardı.
Sanki hiç insan yaşamamıştı bu evde.
'En azından arada evlerin tozunu al lütfen.' diye atarlandım.
'İki haftadır koşuşturma içindeyim.Biliyorsun.İşlerim yüzünden.'
'Bari bir hizmetçi al evine.Bir kızın evi böyle olamaz ki hiç.'
'Boşver ya.'
'Evine gelen giden olmuyor mu hiç?'cümlemi daha sonlandırmadan korkunç bir kahkaha attı :'Yhav benim evime gelen giden mi var?'
Biraz tiksindirici konuşmuştu ama ben çok ta aldırmadım...
Sanırım hayatım bundan sonra çok değişecekti...