Isang Linggo na ang nakalipas simula ng pinagtapat saakin ni ate ang relasyon ng ex niya kay Dave. Paulit-ulit lang nagfflashback saakin yung nakita ko sa condo niya.
Napasabunot ako sa fraustration, ugh! Ano ba sofia! Diba sabi mo magmomove on ka na? Diba sabi mo kalilimutan mo na si Dave. Pero bakit ganon, bakit kahit na nakita ko siyang may kasamang iba, I still love him.
Ilang araw na nagtetext at tumatawag saakin si Dave, pero pinili kong wag nalang sagutin mga texts and calls niya. Gusto ko muna makapag isip. Pero honestly, hanggang ngayon wala padin akong naiisip na gagawin.
May kumatok sa pintuan ng kwarto ko, "come in." Sigaw ko. Pumasok si ate, may dala siyang tray na naglalaman ng juice at cake.
"Meryenda ka muna, di ka pa kasi bumababa simula kaninang umaga." Saka inilipag ang tray sa side table ko, at umupo sa bed ko.
"Lalim ng iniisip mo ah. What's bothering you ba? Bak makatulong ako?" She said and held my hand. Napatingin ako sakanya, she was smiling but her eyes were sad. Napansin ko din na maitim ang ilalim ng mata niya, na halatang walang sapat na tulog. Medyo maga pa ito kaya halatang umiyak siya.
"Are you okay ate?" I asked, and crawled closer to her. Hinawakan ko ang kamay niya, just to let her know na I'm willing to listen.
She was still smiling but tears were forming in her eyes. Bigla siyang umiling and tapped my hand. "I'm fine." Tumayo na siya "meryenda ka na. I'll be down stairs lang. May aayusin ako na papers." Then she left ..
Tinignan ko ang cake na dala ni ate, biglang kumalam ang sikmura ko. Gutom na pala ako. Nilapitan ko ang pagkain at sinimulan na itong kainin.
Suddenly nagring ang phone ko, sa sobrang gutom ko at pag enjoy ko sa cake na kinakain ko, sinagot ko ang call ng di tinitignan kung sino yung tumatawag.
"Hello?"
"I missed you!"
Muntik na akong nabulunan sa boses na narinig ko, what the chocoate cake! Tinignan ko ang caller I.d. fudge! Si dave ..
I was about to hang up pero ..
"Please don't! Just please. Just listen to me. Please fia. Gummy please. Please. Ngayon lang."
Uminom muna ako, nirelax ko ang sarili ko, dahil feeling ko nanginginig buong katawan ko. Di ko alam kung sa galit ba or sa tuwa dahil muli kong narinig ang boses niya.
"Sige. 5minutes! Start now!" I said with authority, gusto ko malaman niya na hindi na ako affected sakanya. Kahit na ang totoo. Kinakabahan ako.
"What here? Over the phone? Can we atleast talk in person?"
"What? No .. Ano pupuntahan pa kita? Ang feeling mo naman."
"Labas ka."
"What?!"
"Meet me outside."
"Wala ako sa bahay."
"Really? Tingin ka sa window mo."
"Pano ako titingin, eh, wala .."
Muntik nang lumabas ang puso ko sa gulat. Putspa, nakaupo sa puno na nasa harap ng window ko. Seriously, ang creepy! Kailan pa siya diyan? Nakita niya kaya ako kumakain kanina? Gosh, wala pa naman akong kapoise poise ngumuya kanina.
He waved, "hi beautiful!" He said over the phone. Masasapak ko talaga tong lalaki na to eh. Pero infairness, namiss ko siya, I would like to.. No love to hug him right now.
Don't you dare! Said my inner voice. Subukan mo, sasakalin kita from head to toe! Napaka war freak mo naman.
"Tititigan mo lang ba ako? Or mag-uusap tayo?"
Di ko napansin na nakatitig na pala ako sakanya. Kaya agad akong napatingin sa ibang dereksyon.
"Di kita tinitignan! Feeling!! Umalis ka na dyan! Your creeping the shi-- shrimp out of me!"
He smiled and jumped. Putspa! Did he just jumped!! Agad akonh napatakbo sa window at tumingin sa baba! Buhay pa ba siya! Di siya pwedeng mamatay, maguusap pa kami!
"I'm still alive. Baba ka na, lets talk please?"
Ugh! You're unbelievable Dave! And that's one of the reasons why I still do love you..
