Hermelien pov
Ik zit op de bank in mijn huis, ons huis. Dat van Ron en mij. Ons huis jeetje...... "Wat is er Hermelien?"vraagt Ron. "Oh.. He, ja ik zat wat na te denken" zeg ik. "Nou maar ik moet naar ma, ze heeft het erg moeilijk met Fred z'n dood en tja........ ik dacht ik hou haar gezelschap en vrolijk haar op". "Dat is erg lief van je Ron"zeg ik. "Je mag wel mee hoor, als je wilt" vraagt hij. "Nee bedankt ik moet het huis maar eens opruimen" zeg ik. "Tja.... dat is wel waar, het is wel een beetje een troep hè". Ik lach. Hij kijkt me aan met zo'n blik van waarom-lach-je en daar moet ik nog harder van lachen en dan lacht hij ook. Hij komt naar me toe geeft me een kusje een loopt de deur uit. Ik loop hem achterna ik kijk naar hem als hij naar buiten loopt, hij draait zich om en zwaait dan hoor ik een harde knal en verdwijnselt hij naar het nest. Ik blijf daar staan kijken. In de deuropening. De hemel wordt steeds donkerder en uiteindelijk is hij zwart. Raar denk ik het is nog maar twaalf uur in de middag. Ik word ongerust ik denk aan Harry en Ginny, ik besluit om als ik klaar ben met opruimen dat ik dan even bij ze langs ga.
Ron pov
Ik verschijn met een luide knal in de achtertuin van mijn oude huis, nu heb ik een nieuw huis met Hermelien. Zucht.... Hermelien. Ik loop naar de deur en ga naar binnen. Buiten is het koud maar binnen is het gezellig en warm zoals altijd. De openhaard staat aan en de breinaalden zijn betoverd zodat ze uit zichzelf breien, de breinaalden zijn net klaar met een kastanjebruine wemel trui met een R erop. Brrr... ik haat kastanjebruin. "Wie is daar?, Arthur ben jij dat?"hoor ik mijn moeder zeggen vanuit de keuken. "Alles oké ma ik ben het, Ronald Virus Wemel."zeg ik. Ik hoor voetstappen en daarna staat ma voor me en knuffelt ze me zo hard dat ik bijna geen adem meer kan halen. "Oh Ron, wat ben ik blij dat je er weer bent. Het is ook allemaal zo moeilijk met Fred en...." verder gaat ze niet. "Alles is goed ma, ik kan niet heel lang blijven anders word Hermelien ongerust." zeg ik. "Mmm"zegt ze " dat snap ik heel goed Ron, maar als je nog heel even zou willen blijven om de aardappels te schillen zou ik je erg dankbaar zijn. En dan kunnen we ook nog even bijpraten over hoe het in jullie huis gaat, want daar ben ik toch zo benieuwd naar en..... ". Ik zucht, altijd hetzelfde liedje.
Hermelien pov
Zo het huis is opgeruimd en ik moet zeggen dat ik het redelijk heb gedaan. Het is nu ook echt eens schoon. Nu nog even langs Harry en Ginny. Ik kijk uit het raam naar buiten terwijl ik een mok thee drink. De lucht is nu meer grijs en er vliegen zwarte vlekken door de lucht. Dooddoeners. O nee denk ik, Harry en Ginny zijn niet veilig en ik ben hier trouwens ook helemaal niet veilig. Ik moet nu naar hen toe om ze te waarschuwen. Ik schrijf een briefje voor Ron:
Hi lieve Ron,
Ik ben naar Harry en Ginny. Ze zitten denk ik in de problemen overal zijn dooddoeners. Ik ga samen met hun naar een veilige plek, ik weet nog niet waar. Stuur me alsjeblieft een patronus als je thuis bent. Maak je geen zorgen over mij, ik laat je weten waar ik ben. Blijf alsjeblieft thuis totdat ik je geantwoord heb. En doe geen gekke dingen.
Kusjes je liefste Hermelien.
Ik zucht en leg het briefje op tafel. Daarna ga ik naar buiten en verdwijnsel ik naar Harry en Ginny.
Heejj,
Een nieuw boek! Vet leuk. Ik moet nu naar bed en schrijf zo snel mogelijk een nieuw stukje. Maar dat kan pas over 2 dagen zijn. Ik hoop het niet! Tot snel
Grtjs Romione_Love4ever
