SONSUZ KARANLIK

~5~

Sinirlenmişti. Ama neden?

Merakla arkamı döndüğümde Teoman ı görmüştüm. Dora Teoman'a mı sinirlenmişti. Ama Teoman iyi birisiydi. Neden bu kadar sinirlenmişti merak etmiştim açıkçası. Gece seni ilgilendirmez! Evet ya beni ilgilendirmez.

"Aa merhaba?''

"Merhaba. Rahatsız ettim galiba?''

''Yoo hayır. Arkamda seni görünce şaşırdım. Bir sorun mu var?''

''Hayır hayır öyle birşey değil. Ben bugün basket maçına gelecek misin diyecektim.'' Teoman masum bir ifadeyle sorunca biran içim cız etti.

''Gelmez miyim hiç. Seyirci ve destek hazır dediğim gibi. '' dediğimde gözleri parlamıştı.

''Harika o zaman! '' dediğinde güldüm. Çocuk gibiydi.

Teoman düşünür gibi yapıp "O zaman siz birer çikolatayı hakettiniz. '' dediğinde bir an burada olduğunu unuttuğum Mira "Bir tane mi !'' diye ufak bir şekilde bağırdığında Teoman ''Tamam tamam istediğiniz kadar !''
ellerini teslim olur gibi kaldırdı.

Mira ellerini çırpıp ''Harika!'' dediğinde ben onların bu hallerine sadece kahkahalarla izliyordum.

Mira "Ben sınıftan telefonumu alıp gelirim. Siz gidin.''dedi. Ve koşarak meşhur merdivenleri çıktı. Bende Teoman'da Mira'nın bu çocuksu haline gülerek merdivenleri çıkmaya başladık.
Kantine girdiğimizde bos bir yer aradık. Hemen boş bir masa bulup oturdum. Teoman çikolatalarımızı almaya gittiği sırada kantine Dora,Yavuz ve Rüzgar girdi. Tam karşımızdaki masaya oturdular. Dora benim hizamdaki sandalyeye oturdu. Hemen oturuşumu düzelttim. O sırada Teoman'da geldi.

"Hangisini sevdiğini bilmediğimden hepsinden aldım. '' diyerek neredeyse masayı kaplayacak kadar çikolatayı önüme koydu. Ona dönüp ,

''N-ne yaptın sen ? Hic gerek yoktu bu kadarına.''dedim. Teoman gülerek omuz silkip yanımdaki sandalyeye oturdu.

''Olsun. Yersin iste. Nede olsa kızlar çikolataya bayılır.'' diyerek göz kırptığında bende gülümsedim. O sırada Mira geldi ve masayı görünce ''Oha! Bu ne böyle. Öldümde cennete mi geldim?!''dediğinde ben ve Teoman kahkaha atmıştık.
Mira da yanımıza oturunca çikolataları yemeye başladık. Elimdeki çikolatayı açıp ısıracakken Teoman ''Gece bak bu çikolata çok güzel. Isır bir istersen.''diyerek kendisinin yediği çikolatayı uzattı. Şaşırmıştım. Sonra gözlerim Dora gilin masasına kaydı. O da Teoman'a sinirli sinirli bakıyordu. Benim ona baktığımı anlamış olacak ki bana baktı. Bende korkarak gözlerimi başka yere çevirdim. Ellerini yumruk yapmıştı yine. Neye sinirlenmişti bu kadar?

Kendime gelip "Önce şunu bir bitireyim. Bakarım onun tadına da.''diyerek elimdeki çikolatayı işaret ettim. Teoman biraz bozularak önüne döndüğünde zil çaldı. Ben hemen ayaklanarak Mira'nın kolunu tuttum ve ''Hadi Mira zil çaldı. Geç kalırsak hoca kızar.''dedim.
''Ders beden zaten Gece''diye yakındı.

''Olsun hem bak daha üstümüzü değiştireceğiz.''derken i esneda telefonum çaldı. Babam arıyordu. Telefonu açtığımda babamın sesi üzgün çıkmıştı. Birşey olmuştu.

''Alo Gece?''

''Efendim baba?''

"Kızım ben bir haftalığına iş için şehir dışına gidiyorum. '' dediğinde diğer elimdeki yarım çikolatayı masaya bıraktım ve kantinin çıkışına doğru yürüdüm. Mira arkamdan ''Gece ne oldu ? Nereye gidiyorsun?'' diye sorduğunda ekimi kaldırıp bir dk işareti yaptım. Ve kantinden çıktım. Babam o sırada konuşuyordu ama dinlememiştim. Okulun bahçesindeki en sevdiğim yer olan ağacın altına oturdum.