izlenemez

Amy

Maggie, Libby'nin cinayet dosyasını ve Amy Milller'ın, Kate hakkındaki ifadesini incelerken, Lucas derin bir sessizlik içinde arabayı sürüyordu. İncelemesini bitirdiğinde Lucas'a gözlerini dikti.

Lucas, "Ne?" diye sordu ve hemen ardından gülümsedi. Bu tepkisinin onu sorularından vazgeçireceğini ümit etmişti.

"İyi misin?"

"Evet."

"Düşündüm de..."

"İyiyim, Mags."

"Eğer konuşmak istersen..."

"Nerede olduğunu biliyorum. Teşekkür ederim," diyerek gülümsedi.

Sessizlikleri yolculuk boyunca devam etti.

* * *

Lucas, Kate'in kız kardeşi Amy ile yaşadığı evin önüne arabayı park etti.

"Haydi son bir kez daha deneyelim," dedi.

Kapıyı açan kız, Kate'in biraz daha genç versiyonu olarak görünüyordu ve doğru yerde olduklarına dair hiç şüphe yoktu.

"Nasıl yardım edebilirim?" diye sordu.

"Evet, ben detektif Hudson," diyerek, kıza polis kimliğini gösterdi. "Bu da detektif Jonhson. Kate Miller'ın kayboluşuyla
ilgili olarak buradayız."

Kızın onları selamlayan umutlu gülümsemesi birden yüzünden kayboldu.

"Onu buldunuz mu?"

"Evet hanımefendi," diye Maggie cevapladı. "Adınızı öğrenebilir miyim lütfen?"

"Adım Amy Miller. O, iyi mi?"

"Aileniz evde mi?"

"Kate ve ben, burada yalnız yaşıyoruz. Lütfen söyler misiniz, sorun nedir?"

"İçeri girebilir miyiz?"

"Nerde o?"

Amy'nin endişe dolu gözleri Lucas ve Maggie'nin üzerinde gezindi.

"Sanırım bu sabah kız kardeşinizi bulduk."

"Nerde o? Yoksa o?"

"Belki içeri girersek daha iyi olacak."

"Tamam, buyrun."

Amy onları oturma odasına doğru kanepeye oturmaları için yönlendirdi. Maggie onun yanında oturdu ve Lucas karşısına sandalyeyi çekti.

Amy ümitsiz umudunu yitirmiş bir ses tonuyla," Lütfen söyler misiniz, o nerde?" diye sormadan önce bir an için gözlerini onlara dikti.

"Gerçekten üzgünüz. Kız kardeşiniz öldürüldü!"

"Hayır! Lütfen, hayır!"

Amy, yüzünden kan çekilirken, "Kate..." diye fısıldıyordu.

Kaskatı otururken bir anda gözyaşları akmaya başladı. Yüzü, bütünüyle inançsızlık, kuşku ve şok içindeki halini resmediyordu. Yüzünü ellerinin arasına sakladı ve birden bire iç burkan hıçkırıklara boğuldu. İki detektif de birbirlerine baktı, işin bu kısmından nefret ediyorlardı. Amy'nin gözyaşları dinene ve sakinleşene dek pek çok yürek parçalayıcı dakika geçti.

Derin bir nefes aldı ve metanetle Maggie ye baktı.

"Kız kardeşin için gerçekten çok üzgünüz. Ona ne olduğunu öğrenmek için sana birkaç soru sormamız gerekiyor. Birini aramak ister misin? Konuşmamıza bundan sonra da devam edebiliriz."