Hikayeye ne kadar devam ederim bilemiyorum. Sencer'i unutmayı başarana kadar yazarım sanırım. Belki de bi bakarsın beni affetmiş, bölüm başına mesafe sözleri değil beraber öz çekimlerimizi koyarım. Affetmesin, önemli değil. Yeter ki nefret etmesin. Nefret etmesin ayağına kadar giderim onun için. İzmir hayalimden vazgeçerim, Denizli'de okurum. Tek hayalim o olur.
Ayın 16'sından itibaren Özgür'le daha sık konuşmaya başladım. Ama sevmiyordum, benimkisi hoş bulmaktı.
Sencer hala aklımdaydı. Anneme bu konuyu danışma vaktim gelmişti.
"Mama, sana bi şey danışacağım."
"Ne oldu kızım?"
"Şimdi düşün, bi sosyal ağdan bi çocukla tanıştın ve bu çocuk resmen senin klonun. Seni mutlu ediyor ve en önemlisi de güven hissettiriyor. Bir de garanti bi çocuk var. Elinin altında, gözünün önünde. Hangisini seçerdin."
"Şöyle düşün, gözlerin kapalıyken, hiçbir şey göremiyorken etrafında dolaşan birinden 'bu iyi biri' diyebilir misin? İstediğin zaman buluşup burada olan çocuk gibi eğlenebilir misin? Yüzyüze oturup çay içebilir misin?"
"Ama mama sen de şöyle düşün. Geceleri de güneşe inanıyorsun. O karanlıklar zamanla güneşle yer değiştiriyor. Zamanla her şey güzelleşiyor. Biz de zamanla güzelleşiriz elbet."
"Sakın! Güvenini kırar gözlerini göremediklerin. Belki yalan söylüyor sana? Nerede okuyor."
"Özelde."
"Doğruyu söylediği ne mağlum?"
"Ben güveniyorum.."
"Peki neden?"
"Sesi o kadar şey ki.. Ya anlatılmaz yaşanır. Bilmiyorum resmen ben ve o değil de biziz."
"Sana sadece şununları söyleyeceğim. Biliyorsun bu olaylarına karşı değilim zaten sen miktar ayarlayabilen, zeki bir kızsın; abartmazsın ama sınavını etkilemesin. Kafana takma ve kolay kolay güvenme. Seni kullanmasına izin verme."
"Teşekkürler mama." Çok şanslıyım. Aşkım annem *-*
Ayın 17 sinde okulum açıldı. Tarık Bey'ciğim öyle uygun görmüş.
***
18 ağustos:
Doğum günüm mü? Babamdan para kopartma günü djhdkdj tam 364 gündür bi günü bekliyorum ben.
Kızlar bana doğum günü meaajları yazmış ve hepsi bugün için planları olduğu için yarın kutlayacaklarını yazmış.
Ben de haydoyum sanki inanırım. Malları tanımasam inanırdım.
Annem okula bıraktı ve okul bahçesine adım atar atmaz hepsi boynuma sarıldı.
"Doğum günün kutlu olsun Ponciğimiz!"
"Kesin sinekler. Sürprizimi evde mi yapacaksınız yoksa dışarıda mı?"
"Ne sürpizi? Mesajımı görmedin mi?" dedi Ece.
"Gördüm Rapunzel ama keşke daha inandırıcı olsaymış."
"Valla benim Muğla'ya gitmem gerek." Dedi İrem tüm seriousluğuyla. Müko oyuncum bnm.
"İnandım say Meri."
"G.a. ben de Marmaris'e gidicem babamın yanına." dedi selin.
"Bunu da inandı olarak tikle Selinka67."
"Benim annemler izin vermedi Dalaman'dan Ortaca'ya gitmeme Cey."
"Sevgi teyzem hatrına inandım buna. Ayıp olmasın şimdi."
Yasemin sessiz kalınca:
"Jasmin, sen ciddili gelemiyorsun galiba :(:(:("
".."
***
Sanal arkadaşlarım wpden metinler yazmış. Kaan, Emre, Emir, Ray...
Sencer nerede?
"Dgko"
Kalbim *-*
***
Kızlar tahminimdeki gibi sürpriz yaptılar. Çok eğlendik.
Veeee tükürük savaşı yaptık :c
Gün sonunda annemden Sude'lerde kalmak için izin aldım.
Yanıma telefonumu da almıştım. Sudelerin evine annem arabayla bıraktı. Eve 2 dakika kala mesaj geldi. 'Sencer'
"Bugün 3 saat, 43 dakika aktiftin. Ama banane."
O an parmak uçlarımdan yanaklarıma doğru çıkan bi sıcaklık hissettim.
":(" bir türlü internete bağlanmadı telefon ve mesajımı gönderemeden görüldü yapıp kaldı.
Sudelerin evlerinin önünde durunca annem yine bombayı patlattı:
"Ceyda telefonunu bırak. Yarın götürme okula." O zaman nasıl Sencer'le konuşucam ben at kafası?!
"Tamam anne."
Sude'nin telefonuna hemen numarasını atıp ön koltuğa telefonu bıraktım.
"Yarın görüşürüz mama.."
***
Gece boyunca Sude'ye yalvardım. Mesaj atmak için telefonunu istedim ama ders çalışıcaz diye vermedi.
Bi de wp mesajları bi yere kaydediliyormuş. Sms mesajları da babasına gidiyormuş. Kızcağızım ablukada.
Değer mi bilemedim,
Yoksa fazla değer mi verdim?
Kaderse bu eğer,
Kaderin sonu hep hayra der annem.
Şimdi, bu nasıl hayır?
Hayrolacak diye,
Harçlıklarım sigara paketlerine.
Hayrolsun bakalım!
Bi ben yanayım,
Bir de benimle sigaranın dalları.
