The Butterfly Effect || Ziam

4

Zayn, çarpılan kapının gürültüsüyle sıçradı ve ardından birkaç saniye kulaklarındaki hafif çınlamayı dinledi. Az önce Liam ittirdiğinde sırtını sert şekilde çarptığı duvara şimdi kafasını kendi isteğiyle çarpıyordu. Kendini bu şekilde cezalandırıyordu. Aniden durdu ve kafasını duvara bu sefer daha yumuşakça yaslayıp tavanı izlemeye başladı. Beyaz, bomboş, üzerinde hiçbir iz dahi olmayan tavana. Zihninin de o kadar beyaz, boş ve berrak olmasını dilerdi.

Yataktan kalktı ve sandalyenin üzerine kabaca atılmış kendi kıyafetlerini giyip bu ilginç derecede rahat hastane önlüğünden kurtuldu. Bu sefer ne gözü kararmış ne de başı dönmüştü. Koşup koridorda Liam'ı yakalama konusunda kararsız kaldı ama bundan vazgeçti. En son (Yani az önce.) plansız hareket ettiğinde neler olduğunu görmüştü. Hem Liam'ın birazcık sakinleşmeye ihtiyacı olduğuna karar verdi. Onun için tüm bunlar çok fazlaydı.

Koridorlardan az önce koşarak ve önüne gelen her şeyi devirerek geçen Liam'ın aksine, Zayn elleri ceplerinde sakince yürüyerek açık havaya çıkmıştı.

Yürümek hiç o kadar zor gelmemişti. Adımını attığı her yerde,kafasını kaldırıp baktığı her köşede Liam ile bir anısı vardı. Köşenin başındaki sokak lambasını görünce, aklına beraber okuldan kaçıp ormana gittikleri ve saati tamamen unutup ancak akşamın karanlığında geri dönmeyi akıl edebildikleri gün gelmişti.

O tek başına yanmayan sokak lambasının yanından geçerlerken ikisi de o an o sokak lambası kadar yalnız olmadıkları için dua ediyorlardı. Kısa süre için bile olsa zifiri karanlığı paylaşmışlardı.

Flashback **

Sokaklarda okuldan yeni çıkmış öğrencilerden veya işten yeni çıkmış çalışanların telaşından iz yoktu. Yalnızca ikisi de karanlıktan ölümüne korkan ama birbirine söyleyemeyen iki çocuk vardı. Liam'ın yaşadığı sokağın başındaki sokak lambası birkaç ürkünç cızırtıdan sonra tam Liam ve Zayn onun altındayken söndü.

Ölüm sessizliğinin yanına şimdi bir de ürkünç karanlık eklenmişti. Ama Zayn ilginç şekilde kendini güvende hissediyordu. Zayn, artık kendisine iyice sokulmuş olan Liam'a baktı. Liam o bakışların güzelliğini, arkasından gelen gülüşün ne denli içten olduğunu hiç göremedi. Ama sevgilisinin boynunu çevirdiğini fark etmiş ve ona karşılık vermişti.

İkisi de sanki sessizliğe olan saygılarını bozmak istemezmiş gibi hiç konuşmuyordu. Belki de ana olan saygılarına. Zayn, Liam'ın dakikalardır kolunu sıkmakta olan elinin gevşediğini ve dirseğinden yavaşça aşağı kaydığını hissetti. Bileğine geldiğinde Liam, yavaşça elini serbest bıraktı ve korkudan hafif terlemiş olan parmaklarını bir müddet Zayn'in avuç içinde gezdirdikten sonra daha aşağı inerek parmaklarını kenetledi.

Artık Liam, Zayn'in arkasına saklanmak yerine, onun yanında yürüyor ve ona da güç veriyordu.

***

Zayn, o sokak lambasını ve o akşamı hatırlayınca içini mutlulukta karışık bir burukluk kaplamıştı. Gözlerini nihayet anılarından çekip tekrar yoluna doğrultabildi. Eski temposunda yürümeye devam ediyordu, yalnızca suratında hafif bir gülümseme vardı. Olaylardan hiç haberi olmayan, o an sokakta Zayn'i gören yabancı bir insan olsanız onu hiç problemi olmayan bir insan sanabilirdiniz. Dünya garip yer.

Nasıl olmuştu da geçmişe gelmiş olmasına rağmen, tanıştıkları anı Liam gibi kendisinin de kaçırmış olmasına rağmen onun anıları yok olmamış veya Liam'a olan hisleri en ufak derecede bile değişmemişti. Yine de değdiğini düşündü. Liam ile yaşadıkları en kötü olay bile, onu tamamen kaybetmekten daha iyiydi.

Yolunun üzerinde gördüğü bina biraz daha kafasını kaldırmasına neden oldu. Mc'Donalds logosuna bakarken az önce olduğu gibi anıların arasına dalıp gitmesine engel oldu. Aksi takdirde bir anda ampul gibi kafasında parlayan planı unutabilirdi.

Daha hızlı hareket etmek için ellerini ceplerinden çıkardı. Suratındaki gülümseme yayıldı. Bir an önce evine varıp hazırlanmak istiyordu ki, hiçbir arızalı sokak lambasının gazabına uğramasın. Eve vardığında ilk durağı kıyafet dolabı oldu. O gün için üçüncü kez kıyafetlerini değiştirdi.

Parlak mavi rengini yavaş yavaş mor renge bırakmaya başlamış gökyüzünün altında hem olabildiğince hızlı, hem de hiçbir görünmez kazaya kurban gitmemek için olabildiğince dikkatli yürümeye başladı. Bu sefer yüzündeki umut ışığını gören yabancı biri ise onun sevgilisine evlenme teklif etmeye giden birisi olduğunu sanabilirdi. Zayn'in amacı daha farklıydı tabii.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Flashback: önceden olanı gözünde canlandırma, kısacası anı

Biliyorsunuzdur muhtemelen fakat bilmeyen çıkabilir diye her ihtimale karşı yazmak istedim .xx