Her tarafta yabancı insanlar
Yabancılardan daha yabancı biri var
Tanıyanı çok ama tanıdığı yok
İşte o Yalnızların Efendisi
Görünmeyen bir gölge gibi
Sanki üstünde görünmez pelerin var idi
Ne bir Harry Potter, ne de bir Yüzüklerin Efendisi
O sadece Yalnızların Efendisi
Ne bir asaya, ne de bir yüzüğe
Ne de bir büyüye ihtiyacı var
O zaten kendini mahkum etmiş yalnızlığa
Yalnızların Efendisi bürünmüş karanlığa
İlaca ihtiyaç duymayan biri
Var mıdır ki bu kişinin bir ilaci
Kendi ilacını kendi yapan kişi
Yalnızların Efendisi büründü yalnızlığa
Herkesin korktuğu şey değil miydi, yalnızlık
İşte o da kapılmıştı bu hastalığa
Onun da en korktuğu şeydi ama
Başaramadı yalnızlıktan kurtulmayı,Yalnızların Efendisi
Tek ihtiyacı olan onu görecek kişiler
Dertlerini anlatacak, paylaşacak teker teker
Yalnızların Efendisi de kurtulacak bu kederden
İşte bunu yapacak kişi YALNIZLARIN EFENDİSİNİN ta kendisi
(Anlam aramaya çalışmayın. Aklıma geldi yazdım.)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HUZURUM ŞİİR
شِعرBazen susar diller, konuşur kalpler... Çıkmaz ağzından kelimelerle düşünceler İçine âtarsın, kıvranırsın acıdan Sen susarsın artık Konuşur kalp ve satırlarla başlar konuşmaya O konuştukça satırlara yazdıkça diner acın Artık sen de huzura kavuşursun...