KÜÇÜK HİZMETÇİM

..İki YabanCı ..

Kendim yazacaktım aşk hikayemi her satırında aşk olacaktı sözde ,benim hikayemde ayrılık olmayacaktı .Toz pembe hayallerimin hepsi gerçekleşecekti, mutluluğumuz yağmur gibi üzerimize yağacaktı .Tüm hüzünlerimiz mutluluk yağmurlarına karışıp akıp gidecekti.Umut rüzgarları bizim için esecekti aşkımız deniz gibi olacaktı uçsuz bucaksız ,Umut rüzgarları esecekti de mutluluk bulutları bizim denizimize gelecekti başımızdan aşağıya mutluluk yağmurları yağacaktı bardaktan boşalırcasına ,sırılsıklam aşık olacaktık işte öyle ..

Birbirimize yar olacaktık birbirimizin nefesi olacaktık .Gün gelecekti kavga edecektik te birlikte olmadığımız anlarda nefes alamayacaktık .Bir elmanın bütünleşmiş dilimleri gibi olacaktık belkide .birbirimizi deli gibi severken her dakika birbirimizi yiyip kavga edecektik anlık ayrılıklarımız olacaktı birleşmek için deliricektik ,birimizin gözünden gözyaşı akıtmadan bir bütün olacaktık .Canına can canıma can olacaktı .Bizim aşkımızda gurur olmayacaktı .Üzerine basa basa aşığız diyecektik .Aşkımızı dağlara değilde sol göğsümüzün üzerine yazacaktık .Aşk aşk diye atacaktı kalbimiz ...

Geceleri aşk istirahatine çekilecektik mekan sol göğsümüz müziğin melodisi kalbimizin ritmi olacaktı .Mezemiz umut ,içkimiz aşk şarabı olacaktı .Gökyüzümüz hep yıldızlı olacaktı geceleri yıldızlar hep bizim için kayacaktı tuttuğumuz her dilek gerçek olacaktı .Kokularımız birbirine karışacaktı .Mutluluktan bulutların üzerine çıkacaktık ta orada toz pembe hayaller kurarken uyuya kalacaktık .Saatler aşkımız için duracaktı ...

Gecelerin lacivert perdesini kaldıracaktık beraber .Umutlarımızı hiç karartmayacaktık.Her güne aşk ile mutlulukla uyanacaktık .Öpüşlerimiz masum olacaktı .Dokunmaya kıyamacaktık birbirimize bazı geceler uyku perisini hapsedecektik .Ruhlarımız sevişecekti bir bütün gibi olacaktık velhasıl hiç ayrılmayacaktık .
Masalları sevmediğim doğrudur .
Bir aşk hikayem olacaksa dedim kendi kendime, onu da ben yazarım ama yazamadım .Hayaller hayelde kalıyormuş .Yediğin her darbe sanki gerçeğe dön der gibi insanı hayallerinden koparıyormuş;

''Koptum artık ben Gerçeğe Gidiyorum''

Otelin merdivnelerini yavaş yavaş inerken her basamakta sanki yüreğimden bir parça kopuyordu .Bu nasıl bir acı vücudum tir tir titriyordu her adımda eksiliyordum sanki .Her adımda Poyraz 'la yaşadığım bir sahne gözümün önünden bir yıldız gibi kayıp gidiyordu .Ne kadarda safmışım hayallerle gerçekleri karıştırmışım .Çocukmuşum birde ahh,herşeyin hayallerimdeki gibi olacağını düşünecek kadar da safmışım, öyle değilmiş her adımda bir engel her mutlulukta bir hüzün varmış .İlkez bir erkek bana dokunmuştu sarıp sarmalamıştı mutluluk sarhoşu olmuştum göğsünde .İçimde kelebekler uçuşmuştu mutluluktan .Bu kadarmış kelebeğin son dakikakaları yirmi dört saatin dolmasına dakikalar kaldı elveda ..

ilkimdi benim gördüğüm andan itibaren Poyraz 'a aşık olmuştum .Ablam halime gülüyordu alay ediyordu benimle haklıydı da, toz pembe hayallerdi benim hislerim belkide .. Peki ya yaşadığım duygular sanki dünyam kararıyordu da bazen ona baktığım zaman dünyama güneş doğuyordu .Hiç değilse senden hoşlanıyorum deseydi tamam birlikte olmadık öpmedi bile beni ama hiç değilse küçücük bir ışık tutsaydı hayallerime hala eski sevgilisini sevdiğini hissettiğimde hayallerimin üzerine karanlık gece gibi çökmüştü .Neden senin yanındayım diye sordum ona '' bilmiyorum '' dediği an hayal dünyama o kelime bomba gibi düşmüştü .Her yer yerle bir olmuştu .Hayallerim param parça olup gerçekler gün yüzüne çıkmıştı .Hediyesi de vardı gerçeklerin gelirken dolu dolu gözyaşı getirmişti bana ..

Peki şimdi eskiye nasıl döneceğim nasıl sileceğim gözlerini gözlerimden ?Geceleri nasıl uyuyacağım onsuz ? Teninin kokusunu nasıl sileceğim bedenimden ?Boğuluyorum sanki ruhum can çekişiyor düşüncesi bile yüreğimi titretirken nasıl unutacağım ?