Broken Hearts (One Direction Fanfic)

Hoofdstuk #04

heyhoi! hoofdstuk 4 is er weeeer :D yaaaayy! ofnouja.. het stond nog op mn laptop en was het laatst vergeten te uploaden.. het is nu 16;59 dus ik ga zo hoofdstuk 5 maken (misschien ook nog H6 !) maar dat ligt eraan hoeveel inspiratie ik heb .. maaar dat gaat wel lukken. ik upload gewoon als ik er zin in heb, niet specifiek op een dag! hopelijk vind je het leuk!

oh btw, ik weet dat ik in het begin Niall's praatstukken in het engels schreef, maar ik heb me bedacht.. ik doe het gewoon in het nederlands vanaf nu. sorry daarvoor ! bye bye!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

HOOFDSTUK 4

*POV FAITH*

Ik rende zo snel mogelijk het ziekenhuis uit. Lopen kan ik toch niet dus dat zal er wel raar uitzien. Mensen kijken me raar aan en geven me aparte blikken. Ik merk dat ik begin te huilen, alweer. Als ik naar buiten ren hoor ik een verpleegster mij nog terug roepen. ‘’WACHT! Je mag nog niet naar huis, je kan niet lopen!’’ Ik negeer het en ren zo snel mogelijk weg van dit ziekenhuis. Ik bots opeens tegen iemand aan. ‘’Hee, gaat het wel?’’ Zegt iemand met een Iers accent, dat merk ik gewoon meteen. Hij houdt me vast bij mijn schouders en kijkt me aan. Ik kijk niet op maar omhels hem en begin nog meer te huilen. Hij wrijft over mijn rug heen en ik huil op zijn schouder. Ik laat los en kijk hem aan. ‘’Nee, alles is een puinhoop’’ zeg ik als ik mijn tranen weg veeg. ‘’Wat is er gebeurt?’’ vraagt hij. ‘’Vliegtuigcrash’’ zeg ik stotterend. Hij schrikt en hij knuffelt me nog een keer. ‘’Maar, met wie was je? Je leeft nog.. Gelukkig’’ zegt hij terwijl we naar een bankje toe lopen. ‘’Ja, de tweede keer alweer. Eerste keer ouders overleden, nu mijn beste vriendin Milou. Kan het nog erger? En wie zal de volgende zijn? Maarja jahoor ik heb al niemand meer dus ik zal de volgende zijn. Wat heeft het leven nog voor nut? Waarom gunt niemand mij een beetje geluk?’’ Ik ratel maar door. ‘’Wat erg voor je, sorry. Ze gunnen het je wel. Ik weet het zelfs zeker. ‘’Nou dat is bullshit voor mij. Trouwens iedereen haat me toch’’ Ik zucht. Hij kijkt me aan. ‘’Ik ben trouwens Niall.. kom mee naar mijn hotelkamer dan kunnen we erover praten en kan je kalmeren. Je zal het wel koud hebben’’ zegt Niall als hij mijn hand pakt. Ik knik en loop met hem mee.

We zijn nu bij zijn hotel aangekomen. Niall doet de hotelkamerdeur open en iedereen draait zich opeens om en kijkt naar ons. Weer dat gestaar. Ik word er gek van! Ik kijk naar de grond en zeg niks. ‘’Jongens, dit is- ehh, wacht hoe heet je eigenlijk?’’ zegt Niall als hij me aan kijkt. Ik kijk op en kijk hem aan. Daarna kijk ik naar alle jongens. ‘’Faith’’ zeg ik zachtjes. ‘’Mooie naam, nou jongens dit is dus Faith. Ik kwam haar tegen op straat. Ze heeft net een vliegtuigongeluk gehad’’ zegt Niall. Weer krijg ik rillingen over mijn rug heen. De tweede keer was het minder ernstig dan de eerste keer. De eerste keer was pas echt een drama. Ik was toen zelf zwaargewond. Een wonder dat ik nog normaal ben. De jongens schrikken en kijken elkaar aan. ‘’Oh, wat erg voor je. Ga zitten, wil je wat drinken?’’ vraagt Liam. Ik knik en ga zitten. Ze vroegen wat er was gebeurt en legde het allemaal uit. Harry zit naast me en ziet dat de tranen weer over mijn wangen gaan en hij omhelst me en geeft een kus op me hoofd. ‘’Je kan hier wel blijven hoe lang dat je wilt’’ zegt Zayn. Iedereen gaat er wel mee akkoord. ‘’Dankje’’ zeg ik als ik een beetje lach en de tranen wegveeg. ‘’Geen tranen meer, sorry voor het storen trouwens …’’ zeg ik. ‘’Je stoort ons niet’’ zegt Niall. ‘’Laten we een spelletje doen?’’ zegt Louis. Iedereen knikt en stemt ja. ‘’Doen, durf of de waarheid?’’ ‘’Ja!’’ zegt Niall. ‘’Faith, wat kies je?’’ zegt Louis. ‘’Waarheid.’’ Ik zie Louis denken en dat hij dan op iets komt. ‘’Heb je ooit gezoend met iemand? Zo ja, met wie?’’ vraagt Louis als hij me afwachtend aankijkt. Ik wist dat zo’n vraag zou komen. Zal ik zeggen dat ik wel een keer met iemand heb gezoend? Nee liegen werkt niet. Ze vinden het vast raar als ik dat zeg en ze zullen vast lachen. Nouja gewoon eerlijk zijn dan maar. ‘’Nee nog nooit’’ zeg ik als ik nerveus met mijn haar speel. Louis’ mond valt open en kijkt me aan. ‘’Wat?! Nog nooit? Waarom niet?’’ ‘’Omdat.. uhm… tja gewoon. Geen idee’’ zeg ik als naar de grond kijk.  Hij knikt en nu is het mijn beurt om iets aan iemand te vragen. ‘’Niall’’ ‘’Durfen’’ Ik denk na en kom daarna op iets super leuks. ‘’Zou je het durfen om je hele gezicht vol met choco pasta vol te smeren?’’ Niall begint te lachen. ‘’Ja!’’ zegt hij. Zo gaat het de hele tijd door en heen en weer. Gelukkig heb ik toch nog een leuke avond gehad. ‘’Wij gaan maar eens slapen’’ zeggen Liam en Louis. Ze zeggen nog even slaaplekker en lopen dan weg. ‘’Ik ga ook, welterusten!’’ zegt Zayn als hij wegloopt. Harry doet hem na en zwaait nog een keer naar me en gaat dan ook slapen. Alleen Niall en ik zijn er nog. ‘’We hebben nog een extra kamer voor je Faith’’ zegt Niall als hij zegt waar ik kan slapen. Ik bedank hem en hij geeft me nog een knuffel. ‘’Laat je hart niet vaak breken. Wie het ook is. Blijf sterk,’’ fluistert hij naar me. Ik kijk hem aan en neem een diepe zucht. Hij loopt weg en ik ga maar richting mijn bed.