Şok olmayı bırakmalıydım çünkü artık sıkıcı olmaya başlamıştı.
Yaptığım şey istem dışı olmuştu yaptığım şeye astral seyahat deniyordu. Yavaşca ayağa kalktım ve odada turlamaya başladım. Hemşire dosyalarını ve kalemini alıp önümden geçip gitti. Bende onla birlikte koridora çıktım. Hemşire hızlı adımlarla gözden kayboldu. Ellerimi dizlerime koyup eğildim ve düşündüm. Yorulmuştum, sıkılmıştım hiçbirşey bilmemek o kadar koyuyordu ki bana, elimde olması gerekenler elimde yoktu. Sinirden bir damla yaş aktı gözümden. O kadar kızmıştım ki hayata, artık kimseyi görmek istemiyordum. Bomboş koridora son bir kere baktım ve odama döndüm astralde kaybolmak istemiyordum. Ve bedenimin yanına oturdum,kendime baktım. Hani uyurken yataktan düşersiniz ya aynen öyle bir şey hissettim gözlerimi açtığımda fark ettim, bedenime dönmüştüm.
Sabah oldu. Kahvaltı, ilaçlar doktorların kontrolleri ve öğlen yemeği. Çok sıkılmıştım. Ziyaret zamanının bitmesine 20 dakika kalmıştı ve katherine geldi. Kapıdan girince gene "aşkım" diye bastı çığlığı. Acaba ne kadar gerçekti, bu sefer onu ne şok ne mutlu olarak karşıladım bu sefer umursamazdım. -ne oldu canım. Dedi
-yok birşey. Dedim ama ben bile inanmadım dediğime. Mutsuzdum ve çok belliydi. Ama katherine beni bir kez daha şok etti.
-hiç birşey hatırlamadığından mutsuzsun değilmi bilmek istiyorsun yada başkalarının bilip senin bilmemen seni deli ediyor.
Yüzünde bir tebessüm belirdi ve ekledi;- evet , sen busun.
Sanki ilk gelen o sürtük, yalancı, taş kız yerine bana değer veren deli gibi aşık, saf, temiz, tatlı bir kız gelmişti. Darwin bunu görse evrimin kanıtı diye dünyaya sunardı.
-bence biraz ara vermeliyiz. Kendimden beklemediğim bir sözdü bu içimdedi ses "mal bu amk" diyordu ama oda biliyordu ben içimdeki sesimi pek takmazdım. Katherine donup kalmıştı.
-N...ne...ne. Diyebildi.
- üzgünüm ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum. Bana biraz zaman ver. Lütfen.
Katherine artık ağlıyordu ve bağırdı.
-sen delisin, malsın, odunsun, öküzsün, amk senin......... (Sonrasında gün yüzü görmemiş küfürler) Çantayı aldı ve kapıyı çarpıp çıktı. Ben gene kafamı tavana çevirdim. Hemşire kapıyı çaldı ve odaya girdi.
-kavgamı vardı.
Ona öyle bir bakış attım ki
-ha tamam. Dedi ve kapıya yöneldi birden durdu ve bana döndü ve
-üzülme, yarın taburcu oluyorsun. Dedi.
Bendeki tepki tavana dönmek oldu. Sevinmelimiydim acaba yoksa daha büyük dertlermi gelecekti. İşte bunu bilmiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HATIRA
FantasiaDüşün uyandın ama hiçbir şey bilmiyorsun. Her taraf kan ve sende korkuyorsun. Senin kim olduğunu söyleyen üç farklı taraf var ve sen güvenmeye çalışıyorsun. Korkularına tam esir olurken hatırlıyorsun sen korkmamak için yaşıyorsun. Ama hala bilindik...
