yandere animeci

12.bölüm

o an kendimi tutamayıp çocuğun suratına tokat geçirdim ve yere düşmüştü hilal olduğu yerde donup kaldı insanlar da bize bakıyorlardı lakin korkmuş gibiyler tabiki öyle olacaktı hilal koluma girip "sakin ol burada dövemezsin"dedi muratın yakasından tuttup sürükleyerek oradan uzaklaşmaya başladım hilal de diğer koluma girdi murat "yardım edin!"derken bense "çeneni kapat sus!"dedim ve insanların olmadığı yere geldik boş bir sokaktı yıkılmış evler ve boş evler vardı insan buraya gelmekten korkar o derecede neyse ardından muratın yakasından tutmayı bırakıp karşıma fırlattım ve hilalle dönüp "canım işkenceyi sevmiyorsan gözlerinle bakma kapat"dedim

hilal: neden ki?

egemen: çocuğa işkence yapcam da

hilal: yapma desem durmazsın dimi?

egemen: tabiki de durmam sana bağırdı bu affedilemez

hilal: onu öldürürsen katil olursun

egemen: canım ben uzun zamandır katilim zaten

hilal: ah doğru..

egemen: endişelenme öldürmicem sadece yaralı olacak

hilal: t-tamam

hilalin yanağından hafifce öptüm ve muratta döndüm murat derin nefes aldı "demek beni dövceksin ha! polise şikaret ederim!"dedi hıh gerçekten aptal bu güzelce nefes alıp "şikaret etsen de polislerin beni yakalaması imkansız ayrıca beni yakalamak isteseydi uzun zaman önce beni yakalamış olurlardı yani boşuna uğraşcaksın"der demez muratın karnına 5 defa tekme yatırdım ardından muratın üzerine  oturup yüzüne yaklaşıp yumruklar geçirmeye başladım hilal gözlerini kapatmamıştı masum gözleriyle dik dik izliyordu korkmamışa benziyordu neyse yumruklamaya devam ederken yüzü kan seli olmuştu muratın pis kanı yüzüme bulaştığında gülmeye başladım [resimdeki gibi] hilal hızlıca yanıma gelip arkamdan sarıldı ve "yeter gidelim artık"dedi o kadar sımsıkı sarılıyordu ki korktu mu yoksa korkmadı mı anlamış değildim ama umurumda değildi muratın üzerinden kalktım hilalin elinden tuttup oradan uzaklaşmaya başladık hilalin evine doğru giderken havanın kararmaya başladıģını fark ettim sadece o deģil hilalin uykusu varmış gibiydi doğru düzgün yürüyemiyordu sanki alkollular gibiydi hilali hızlıca kucağıma aldım hila l şaşırdı tabiki bense gülümseyerek "sen böyle huzurlu uyu kucağımda taşıyarak eve giderim"dedim hilal bunu duyunca hiçbirşey demeden kafasını tamam şekilde salladı ardından uyumaya başladı

ve nihayet eve gelmiştik annesi ve babası yoktu bir not bırakmışlardı notta "biz misafirdeyiz geç gelebiliriz" yazıyordu neyse umursamadan hilalin odasına girdim ve yavaşca hilali yatağa koydum ve yanına yattım eve gelene kadar hilalin uykusunu izlerken benimde uykum gelmişti gözlerimi kapatırken sessizce "yarın berki seni öldürebilirim aşkım"dedim
DEVAM EDECEK