yandere animeci

21.bölüm

sabah erkenden uyandığımda huzurlu hissediyorum yüzümde mutluluk fışlıyordu neden mi? hilali öldürme günü gelmiştir bu gün öldürcem aşkımız için sevgimiz için güzelce nefes alıp verdim yanıma baktığımda hilal yoktu sanırım yüzünü yıkamak için tuvalete gitti yatağa uzandım ellerimi kafamın arkasına koyup düşünmeye başladım hilali öldürdüm diyelim sonra ne yapcam? annesini ve babasını mı öldürsem? yada komşularını neyse öldürmeyelim tatille çıkayım lakin nereye? onu sonra düşünürüz gözlerimi kapattacakken birden içeriye hilal girer bana bakar bende ona bakarım hilal bu sefer ciddi şekilde bakıyordu sanki markette kalan tek bir yiyeceği herkesle yarışıp kapmak gibi bense biraz kalktım ellerim yatağın üzerindeydi yani tam kalkmadım hilal hızlıca üzerime atlayıp beni dudaktan öper bense şaşkınlıktan dona kaldım [resimdeki gibi] hilal öptükten sonra dibimde bana bakar saçımı okşarken ben "neden aniden öptün?"dedim hilal okşamaya devam ederken "hiç öpmek istedim"dedi bense gene şaşkına döndüm hilalin elinden tuttup "bu gün yemek yedikten sonra bir yere gitcez"dedim hilal bunu duyunca sevinçle "nereye gitcez?"dedi bense "süpriz olacak"dedi hilal bunu duyunca yanaklarını şişirir tompul yaparak "neden söylemiyorsun yaa~"dedi bense tekrardan "süpriz"dedim hilal ayağa kalkar bende ayağa kalktım ben askerlik kendi giysilerimi alıp "ben tuvalette giyeneyim"dedim hilal tamam şekilde kafasını salladı ve odadan çıkıp tuvalette doğru ilerlerken annesi ve babası karşıma çıktı soğuk şekilde kafalarını biraz eğilip selam verip hızlıca uzaklaştılar bu gayet normaldi benim için umurumda da değildi tuvalette girip üstümü değiştirdim ardından odaya doğru ilerlerken hilali odadan çıkarkerken gördüm hilal beni gördü aniden elimde olan pijamalarımı alır ve "sen mutfağa git ben geliyorum"dedi bense tamam şekilde kafamı salladım neden aniden pijamalarımı aldı ki neyse mutfağa girdiğimde annesi ve babası gergin şekilde bekliyorlardı önlerindeki yemekleri biz gelmeden bile yememişlerdi karşılarına oturup onlara dik dik baktığımda bakışlarını benden çekerler o sırada hilal gelir annesi ve babası şoka girer bunun sebebi üzerinde ki güzel elbise giymesiydi bunu ilk kez görmüyorlar sanırım ben tuvaletteyken bunlar birşeyler konuştu uyarmış da olabilirler hilal yanıma oturur ve "öyleyse yemek yemeye başlayalım"dedi ardından birlikte yemek yemeye başladık  aradan biraz zaman geçtikten sonra annesi birden ellerindeki çatal ve kaçığı birden masaya vurup hızlıca ayağa kalkar sinirli sesle "hilal yeter artık!!"dedi aniden baba da hızlıca ayağa kalkar "aynen kızım yeter!"dedi hilal sakince ayağa kalkmadan

hilal: ne oldu annecim babacım

baba: bide ne oldu diyor!

anne: artık şu veletten ayrıl!

baba: egemene güvenmiyoruz!

anne: derhal ayrılcaksın şimdi!

hilal: ne derseniz diyin ayrılmıcam...

anne: ayrılcaksın!

hilal o an kendini tutamayıp hızlıca ayağa kalkıp ağlamaya başlar "ben hayatımda ilk defa aşık oldum!  ilk defa birini ölümüne kadar sevdim! siz birbirinizi sevmişsiniz evlenmişsiniz! sevgi suç mu?! aşık olmak kötü birşey mi?! ben egemeni hala seviyorum! bu kadar basit!"diyip oradan hızlıca koşarak giderken bende ayağa kalktıp peşinden gitmeye başladım evden çıkmış boş sokaklara doğru ağlayarak koşmaya devam ediyordu ben seslensem daha da çok koşuyordu durmuyordu tekrar hilal diye bağırdım gene durmadı ama hızına yetişip kolundan tuttup durdurdum hilal sessizce ağlıyordu bana döndürüp iki omuzundan tuttup sarıldım ve "merak etme ben seninleyim ölümüne kadar"dedim hilal o an bana sımsıkı sarılır
DEVAM EDECEK