yandere animeci

23 final

hilal bana bakıp gülümseyip tam cevap verecekken içeriye birden annesi ve babası girdi öfkeyle bana bakıyorlardı sanırım öğrendiler ama nasıl öğrendiler hiçbir fikrim yok annesi hızlıca yanıma gelip kolumdan tuttup kapıya doğru muazzam şekilde iter yere yapıştım sertçe düştüm yani babası karşıma gelip sinirli sesle"ben biliyordum! kızımı bir gün öldürceğini! Allahtan hastane bize haber verdi! vermeseydi!! kim bilir ne yapardın!?!"dedi bense "çok pişmanım çok özür dilerim"derken annesi "ha bide geliyor özür diliyor lan! dalga geçme benimle!! katil!"dedi hilal sahneyi üzgün şekilde izliyordu tam birşey söyleyecekken babası "defol yüzünü görmek istemiyoruz! sesini bile duymak istemiyoruz! yürü git!"dedi bense kendime hakim olamayıp ağlamaya başladım hızlıca ayağa kalkarak biraz eğilip "üzgünüm!"diyip tam kapıdan çıkacakken hilal "gitme!!"dediği anda yerimden kıpırdamayıp durdum kafamı biraz yan şekilde çevirdim arkadan bakıyordum annesi ve babası büyük bir şoka girerler kızlarına bakıp annesi "kızım sen ne diyorsun!?"dedi babası da "aklından ne geçiyor evladım!!?kendine gel!!"dedi hilal derin nefes alıp masumca "ben hala seviyorum aşığım da ve egemen ne olursa olsun her zaman yanındayım tabiki de affettim seni"der demez gözlerim sevinçten ve şoktan büyür annesi ve babası hayal kırıklığına uğrar hilal yavaşca yataktan kalkar adım adım yanıma gelir bense önüme döndüğümde sımsıkı sarılır bende ona sarıldım ve "tekrar özür dilerim"dedim hilal "sorun değil geçti artık"dedi bu sahneyi gören annesi ve babası hala şoktaydı aradan 3 dakika boyunca sarılmayı bırakmadık ve bıraktığımda annesine babasına dönüp gözyaşlarımı silip derin nefes alıp "tekrar özür dilerim gerçekten çok pişmanım ve emin olun birdaha el sürmicem öldürmicem lütfen affedin beni"dedim

anne: sana hala güvenmiyorum

baba: bende

egemen: lütfen bu sefer güvenin

hilal: anne baba lütfen affedin

baba: kızım bu manyak sana kötü şeyler yapmadımı?! unuttun mu?!

hilal: unuttum

baba: ne!?!! unuttun mu?!

hilal: egemene aşık olduğum için unuttum baba

baba: cidden şaka olmalı bu

anne: kızım birdaha öldürmeye kalkarsa ne yapacaksın!?

hilal: pişman olmam

egemen: hilal...emin ol birdaha olmıcak

hilal: biliyorum güveniyorum sana

anne: ay bayılcam galiba

hilal: annecim babacım egemen pişman olmasaydı bu gözyaşları akar mıydı?

anne: ....

baba:.....

hilal: bu aktığı gözyaşları pişmanlığını anlatıyor birdaha yapmayacağını anlatıyor

anne: ım ...şey bencede haklısın

baba: tamam be affettik

anne: aynen affettik

egemen: gerçekten mi?!

anne: evet

o an sevinçten hızlıca hilalle sarıldım hilalde bana sarıldı 10 saniye geçtikten sonra sarılmayı bırakıp hilalin saçını okşarken "şey önemli birşey diyeceğim"dedim hilal "nedir dinliyorum"dedi heyecanlıydım söylemeyi beceremezsem kendimi döveceğim herneyse derin nefes alıp sade şekilde "benimle evlenir misin?"der demez hilal gülümseyerek "tabiki evet neden olmasın"dedi bunu gören annesi ve babası tekrardan şoka olur tabiki bu normal şoklardan sinirli değil bense sevinerek "harbiden mi!?"dedim hilal "harbiden evet!"der demez tekrardan sarıldım ailecek mutluyduk

aradan 3 ay geçti hilal tam anlamıyla  iyileşmişti annesi ve babası ile aram güzeldi bana güveniyorlardı artık insan öldürmüyorum ve huzurlu hissediyorum hilal evlenme teklifi ettiğim günde tüm arkadaşlarına tüm aile akrabalarına haber vermişti herşey adım adım ileryerek işleri yaparak evlendik ve evlendiğimiz günde fotoģraf çekmeye gitmiştik hilali kucağıma aldım ikimiz gülümseyerek resim çektirdik [resimdeki gibi] ve günlerimiz ailecek mutluca huzurlu şekilde devam etti
♡●○FİNAL OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜRLER ●♡● DİĞER HİKAYELERİMDEN İLGİNİZİ ÇEKENİ OKUMANIZI İSTERİM ○●♡♡●○