My Contract Girlfriend [Completed]

Contract 10- EPILOGUE

Blake's POV

3 months had passed. And tomorrow is our graduation. I missed her. My angel. My star. My sunshine.

She's the girl i loved before-- until now. But i already hurt her feelings. And i know it's too late.
We don't have any connections and i think she moved on already.

Kung alam niya lang...

3 months ago nainlove ako sa babaeng hindi ko akalaing mamahalin ko pala.

3 months ago rin ako nagpa sign ng contract sa kanya.

Nagsimula ang lahat nong' narinig ko yung mga lalaki sa locker room na nag-uusap.

They don't like me because of my potential to basketball.
Hindi nila matanggap na natalo ko sila at sinabihan nila ako ng negative things.

At narinig ko yung boses niya. Pinagtatanggol niya ko' sa mga lalaking iyon.

Gusto ko sanang magsalita kaso hindi ko kaya.

Doon din siya umamin sa akin. Hindi ko mapigilang mapangiti sa sinabi niya at dahil patay ang ikaw sa locker room ay napangiti ako ng sobra.

Gusto rin pala ako ng babaeng crush ko noon na mahal ko na ngayon.

Oo, marami akong fangirls at pare-preho lang ang tingin ko sa kaniya pero akala ko noon ay pare pareho lang ang mga babae. May natitira pa palang matino sa kanila.

At siya iyon...

I've never been in a relationship before cause i never loved a girl before.

Pero nung dumating siya naranasan kong lahat sa pagmamahal.

Naranasan ko rin umiyak.

Oo umiyak ako nung sinabi ko sa kanya na pinaasa ko lang siya. Kasi masakit para sa akin na sabihin iyon.

Pag' hinahatid niya ako ay sinusundan ko siya pauwi to make sure she's alright and safe at home.

Nag-gawa pa nga ako ng palusot para lang ibigay sa kanya yung bear na ibinigay niya sa akin eh.

Kung alam niya lang talaga....

There's one reason hindi ko inamin ang nararamdaman ko sa kaniya.

Ayokong masaktan.
Ayoko. Dahil naranasan ko na iyon nang mawala ang pinaka mamahal kong tao sa buhay ko. Ang lolo ko.

Lolo and i are very close nung bata pa ako. At nung mawala na siya ay halos masiraan ako ng ulo non'.

Kaya hindi ko pa kayang magmahal noon.

Pero na realize ko na lahat nang itaboy ko siya. Mas masakit palang mawala yung nag-iisang taong nagparamdam ng tibok ng puso mo.

And i'm here to  make it up to her. I'm going to get her back. And she has nothing to do with it.

Graduation Day...

Audreya's POV

"Oh dreya, picture picture!" Nakakalokong sigaw sakin ni hazel.

Tapos na ang graduation namin at picture time siyempre.

Sa wakas na recieve ko na rin yung diploma na pinapangarap sakin ni mama.

"Huy blake buti nakita kita! Halika dito picturan ko kayo ni drea." Rinig kong sabi ni hazel at shet lang bakit si blake pa?

"Ano ka ba hazel ayoko.." Kalmadong sabi ko.
Agad naman niya akong pinanlakihan ng mata.

"Ito namang si drea oh, pabebe kapa eh wag na kasing KJ!" Sabi niya saakin. Pero umiling ako.

"Oh sige ganito nalang. Graduation gift mo nalang sakin to okay?" Offer niya sakin. At wala na akong iba pang nagawa kundi ang sumunod sa kanya.

Biglang kinuha ni hazel yung cellphone ni blake kasi daw mas malinaw daw yung camera doon at mamaya niya nalang ipapapasa sa fb.

Lumapit saakin si blake bigla namang akong napagalaw nang magka-agwat yung katawan namin.

"Okay. 1...2..3.. Say sweet!" Sabi niya at nag click na yung camera.

"Osige na! Tama na yang ka sweetan." Asar si hazel samin.

Biglang nag-init yung mukha ko sa sinabi niya.

Pero wala lang to'.. Wala na akong feelings sa kanya diba?

"Blake papicture naman!" Rinig kong sigawan ng mga fangirls ni blake.

At agad naman nilang hinila hila si blake.

"Ahh bestie palibalik nga to' kay blake. Hinila kasi ng mga lukang iyon si blake eh. Yan tuloy naiwan niya cp niya." Sabi sakin ni hazel.

At wala na akong nagawa kundi ang kunin ang cp ni blake.

Kahit kailan talaga tong' babaeng to' oh.

Hinanap ko kung san' nila hinila si blake pero hindi ko mahanap.

Nagulat ako nang bigla kong mabitawan yung cellphone ni blake pero mahina lang naman yung bagsak.

Agad ko iyon pinulot at napansin kong biglang nagbukas yung home screen ni blake.

Nagulat ako sa nakita ko.

It's my picture...

Stolen pic ko siya sa... Locker room?

Paano naman napunta to' sa cellphone ni blake.

Tiningnan ko pa yung gallery dahil baka naman hindi lang ako yung picture niya baka project nila to?

At sa pagbukas ko ay nagulat ako sa laman nito.

Puro ako..

Puro saved pictures ko mula sa fb..

At bakit niya naman pag iinteresan ang mga pics ko doon?

Nako drea, wag masyadong mag assume ha? Baka bumalik na naman ang hindi dapat bumalik.

Nagulat ako nang biglang kunin ni blake sa kamay ko yung cellphone niya.

"What are you doing?" Mataray na tanong niya saakin.

Napayuko na lang ako.

"Sige sorry... Mauna na ako hinihintay na ako sa bahay eh." Palusot ko at naglakad na ako palauo sa kanya pero nagulat ako nang bigla niyang hawakan yung kamay ko.

"Dreya.." Banggit niya sa pangalan ko.

No blake, wag mo na akong kausapin baka.. Baka, umasa na naman ako.

"I insist." Sabi ko at akma na namang aalis pero nagsalita siyang muli. "Drea please?" Sabi niya.

At doon, humarap na'ko sa kanya pero hindi ako makatingin sa kanya.

"Dreya i know nasaktan kita. Alam ko iyon, pero pwede pang pahinge ng second chance?" Nagulat ako sa sinabi niya. Second chance? Meron pa ba?

"S-sorry blake i have to go." Sabi ko nalang at tumalikod na ako sa kanya.

Pero nagulat ako nang bigla niya akong yakapin patalikod.

Umiiyak siya?
Teka.. Parang nangyari na'to dati ahh. Oo! Nung nasa rooftop kame. Umiiyak rin ako non' nung tinalikuran niya ako.

"Dreya, i'm sorry for my mistakes. I'll make it up to you this time." Sabi niya.
Hindi muna ako umiimik kasi wala akong mahanap na right words na sabihin sa kanya.

"Dreya, you'll be my real girlfriend weather you like it-- or you really do like it." Sabi niya.

Putek ano daw?

Oh em gee.

Hindi! Bakit?! Ano ba blake binabalik mo na naman tibok ng puso ko eh!!

"Sige na nga. My Real Boyfriend."

"No, were still in a contract. And you'll always be my contract girlfriend." He said then hinila niya ako at niyakap.

The End