The more you hate, the more you love (On Going)

Chapter One

Patrick POV

Asdfghjk! Nakakainis! Nakakainis! Bwisit siya kahit kelan. -.- Ang lakas niyang mangasar pasalamat talaga siya dahil babae siya kung hindi napatulan ko na siya -.-

"Dude problema mo ah? Parang kada makikita kita laging nakabusangot yang mukha mo?" Paolo. Cousin ko

"Nothing" walang gana kong sagot.

"Mukhang alam ko na kung ano hahaha! Si trishia ba? Siya lang kasi ang nakakagawa ng dahilan para bumusangot ka ng ganyan eh. Hahaha"

"Bwisit talaga yung babae na yun." Asar na sabi ko

"Hahahaha sabi na nga ba eh! Alam mo dude bagay kayo. Malay mo siya na pala ang truelove mo! Hahaha"

"Fuck! Shut up nakakadagdag ka lang sa inis ko eh!" Binato ko siya ng unan pero nakaiwas siya.

"Easy dude. Hahaha" lumapit siya sakin at inakbayan ako. "Alam mo wala naman masama kung maging kayo. Single ka, single siya so bat hindi mo ligawan?" Dagdag niya.

"Asa! Kahit siya na lang ang babae sa mundo hindi ko papatulan yun." Sabi ko "Lumabas ka na nga sa kwarto ko isa ka pang bwisit eh" Naglakad na siya papunta sa pinto na tumatawa. I hate it. Bago niya pa isara ang pinto may sinabi siya.

"Well, let me see :) wag mo sanang kainin ang mga sinabi mo. Ang hirap pa naman mag salita ng hindi tapos hahahahaha *evil laugh*" binato ko siya ng unan pero na sarado na niya ang pinto.

Jerk. Kala mo expert sa lahat ng bagay -.-

Hindi ko papatulan ang babae na yun. ayokong ilapit ang sarile ko sa impyerno. Isang malaking ASAAAAAA.

Haist! Makatulog na nga lang ng mawala ang badtrip ko. Zzzzzzz

- - - - - - - - - - - -

"Patrick kakaen na bumaba ka na jan" mom. "Coming" i said.

"Maupo kana jan at kukunin ko lang yung ulam natin" "Ma, asan si papa? Hindi ba siya sasabay sa atin kumain?" Nagtatakang tanong ko. Halos kada kakain kasi kami laging sabay sabay. Paanong hindi ako magtataka.

"Wala pa ang papa mo. Kanina ko pa nga tinatawagan hindi sinasagot nagaalala na nga ako eh" nagaalalang sabi niya.

"Kumaen muna tayo at mamaya tatawagan ko ang ka-trabaho niya para malaman kung pauwe na ba ang papa mo." Dagdag pa nito

Habang kumakaen kami ng tahimik napapansin ko si mama na walang gana kumaen.

Ring ring ring

Parehas kami nagulat sa tunog ng telepono namin.

"Ako na anak kumaen ka na lang jan"

Ng isusubo ko na ang pagkaen ko, nagulat na lang ako sa sigaw ni mama

"Anoooooooooo? Hi-hindi tot-oo yann. Sa-bihin niyong hi-hinding totoo to paa-nong nang-yari huhuhuhu" umiiyak na siya ng sinasabi niya yun.

"Ma, anong nangyari bakit ka umiiyak? Ako na nga kakausap" sabi ko dito

"Hello Mrs.chua nandyan pa po ba kayo?" "Hello anak niya po ito sino po sila?"

"Iho, paki-puntahan na lang ang papa mo dito sa ospital" *insert hospital keme*

"Huh? Ano po nangyari sa papa ko? Ano po ginagawa niya jan?" Natataranta kong tanong.

"Ang papa mo ay..........

- - - - - - - - -

"Dude!"

"Fuck! Problema mo pao" t*ngina sakit.

"Binabangungut ka nanaman. Kanina pa ako kumakatok buti na lang hindi naka lock yung pinto mo" worried na sabi nito.

Napaginipan ko nanaman. Haist

"Napaginipan mo nanaman ba?" Tanong nito

"Magshoshower lang ako" sabi ko.

Habang nag shashower ako inaalala ko yung napaginipin ko. -.-

Nangyayari nanaman ang pilit kong kinakalimutan! Haist