The more you hate, the more you love (On Going)

Chapter Three

Trishia POV

"Hoy kalbo! bakit ganto binigay mong grade sa akin. Talaga bang nananadya ka? Ilang taon ng lageng ganyan kababa ang binibigay mong score sa luto ko ah?" Nagulat ako sa sigaw ni patpat. Ngaun ko lang siya nakitang ganyan!

At akala ko ako lang ang nagulat. Halos buong klase nagulat dahil sa sigaw niya. Nakakatakot siya

"Ilang taon ko na ring sinabi sayo na ang luto mo ang pinakamasamang lasa na natikman ko sa tanang buhay ko! Tikman mo ang luto mo and decide for your self kung dapat ko bang bigyan ng mataas na grade ang luto mong iyon. Kung tutuusin, sa sama ng lasa ng pagkain na niluto mo. Mataas pa ang 71 na grade na binigay ko! Hindi pagkaen ang tawag dun lason ang tawag dun" sagot ni sir. At nagtitigan sila ng masama

"Ulitin mo nga ang sinabi mo kalbo?" Nagtataka kong sinundan ng mata ko si patpat. At lalo ako nagulat ng kwelyuhan niya si sir.

"Ghad patpat ano bang ginagawa mo" sabi ko sa sarile ko.

"Pasalamat ka kay Ms. I just wanna die. Kung hindi dahil sa dessert na ginawa niya, siguro 60--hindi, siguro 50 o mas mababa pa dun ang binigay kong grade sayo." Mayabang nasabi ni sir. Hind niya man lang inintindi ang pagkwelyo sa kanya ni patpat.

"Tumigil ka na kalbo. Isa pa at talagang matatamaan ka na sa akin" halos pa sigaw na galit ni patpat

"Tanggapin mo na lang ang katotohanan Mr. Chua. Your dish taste worse than garbage." Dahil sa sinabi ni sir na yun. Napapikit na lang ako sa sumunod na nangyare.

Bogshhhhh

Napadilat na lang ako ng marinig ko ang malakas na pagsara ng pinto. At nakita kong si sir na nakangisi -.- hindi man lang siya umalis sa kinatatayuan niya at parang sanay na siya sa ginawa ni patpat sa kanya. Haist sumasakit ulo ko sa nangyayare.

"Nice scene class! Right?" Sabi ni sir.

Ramdam ko na lahat ng kaklase ko nasa state of shock padin. Walang nag sasalita sa amin habang nag lelecture si sir sa harapan.

Ringingggggggg (AN: sound effect ng bell yan. Pasensya na! Hihihi)

Break time na namin. Agad kong hinanap si patpat para itanong kung bakit ganun ginawa niya kay sir -.-

First time kong nakitang si patpat na ganun at talagang nakakatakot siya. Para siyang nangangaen ng tao! Well halata naman sa kanya. HAHAHAHA Jk lang.

Haist napapagod na ako kakatakbo!!!!

Nakita ko si patpat na pababa ng hagdan. Pawis na pawis na ako sa pagtakbo pero wala akong pakelam kailangan ko syang makausap di niya dapat ginawa yun.

"Patpat! Saglit lang! Hintayin mo ako patpat!!" Sigaw ko. Napatigil siya sa pagbaba sa hagdan at tumingin sa akin.

"Ano bang kailangan mo?" Nakasimangot niyang tanong.

"Please bumalik ka na dun. Pag hindi ka bumalik bahala ka ibabagsak ka ni sir"

"Wala akong pakelam kung ibagsak niya ako wala na rin naman akong balak pumasok sa walang kwenta niyang klase. Pakisabi nalang sa kanya." Lalakad na sana ulit siya sa pagbaba ng hagdan pero hinigit ko ang laylayan ng uniform niya napatigil siya.

"Teka lang!" Sigaw ko.

"Ano ba! Ano pa bang kailangan mo?" Naiirita niyang tanong

"Bumalik kana please? Magsorry ka lang tapos---"

"Hinding hindi ako magsosorry sa kalbong yun! Ano ba kasi sayo kung ibagsak niya ako ano bang pake mo?"