Merhabalar :D Multimedyadaki Şüheda. Keyifli okumalar umarım beğenirsiniz . Yazım hatalarım olursa şimdiden özür dilerim :))
Sabah Serenay'ın sesiyle uyandım. Biriyle telefonda konuşuyordu , büyük ihtimal Fatma teyzeyle.
"Nasıl şuan iyi mi ? " dedi. 20 saniye filan sonra
" Anne ağlama lütfen. Anne eğer ağlarsan hem Mert dahada kötü olur. Siz ona destek çıkacakken onu dahada kötüleştiriyorsunuz. Anne lütfen üzmeyin kendinizi yalvarırım. " dedi.
Yatağımdan kalktım ve Serenay'ın yanına oturdum. Elimi sırtına atıp sakinleşmesi için hafif bir şekilde ovalamaya başladım.
" Uçağınız bugun akşam 8demi ? "
Dedi."Mert bizle yaşayacak değil mi ?"
" He iyi iyi. Neyse annecim öpüyorum . " diyip telefonu kapattı.
"Neler oluyor ? " diyip yüzüme acı bir tebessüm yerleştirdim.
" Mert artık bizle yaşayacakmış ve annemler bu akşam geliyorlar." Diyince
" Ne güzel." Dedim.
Hafif bir tebessüm etmeyle yetindi.
***
Zaman çok hızlı geçmişti sanırım. Çünkü saat 9'a geliyordu.
Babam " Oo saat 9'a geliyor , uçakları birazdan iner. Hadi bizde karşılamaya gidelim. " dedi.
Serenayla üstümüze düzgün bir şeyler giyinmek için odama çıkmıştık.
Elime bi siyah yüksek bel pantolon ve gri bit tişört alıp giyindim. Sarı ve uzun saçlarımı açık bıraktım.
Serenay ise kot pantolonla siyah gömlek giyinmişti.***
Arabaya bindik bineli kimse konuşmamıştı. Öyle camdan dışarıyı seyrediyordum. Kulaklığımı takıp şarkı dinlemeye karar vermiştimki bu kulaklığı aça bilene aşk olsun ! Çok karışık gözüküyor Kahretsin ! Vazgeçip tekrardan dışarıyı seyretmeye başlamıştım.
Sonunda gelebilmiştik. Havaalanına girdik. Tahminimce 10 dakka kadar beklemiştik ki karşımızda Fatma teyze belirmişti.
Serenay ve Anıl koşa koşa boyunlarına sarıldıktan sonra bizde sarıldık.Fakat sadece Adnan amca ve Fatma teyze gelmişti . Ee peki Mert nerde ? Diye düşünürken
Anıl
" Mert nerede anne ? " dediğinde
Fatma teyze " Uçakta midesi bulandığı için lavobaya kadar gitti , gelir birazdan . "
Az bir zaman sonra Anıl koşa koşa birisine sarıldı , büyük ihtimal Kuzenleri Mertti. Sarıldıktan sonra bize doğru yürümeye başladılar.
Yanımıza geldiklerinde herkese tek tek sarılmıştı. Serenay annemle onu tanıştırdıktan sonra sıra bana gelmişti.
Serenay " Bu Şüheda en yakın arkadaşımdır daha doğrusu benim için arkadaştanda öte . " dediğinde hafif bir tebessüm ettikten sonra sarılmıştı. Birden sarılınca nedensiz yere heycanlanmıştım. Kendini çekince
" Başın sağolsun. " demiştim.
O ise hiç bir şey dememişti. İnsan bi saol filan der meymenet suratlı.
****