V. Coming Home 1

73 4 0
                                    

WELCOME IN

From me to you

I thought matchmaking is a worst thing to do... but not until I meet you.

Chapter V.

Coming home 1
______________________________________

______________________________________

Airport

~Ford~

I feel so great ng makatapak ulit ang mga paa ko sa airport ng lugar namin. At last ay naka uwi na ako with a very good news. I survived my illness. Sa wakas ay magiging mas normal na ang lahat sa akin at wala na akong iisiping alalahanin. Health issue is so scary when you think about it.

" Faunna will be glad when she see us Ford." sabi ni mom sakin.

"Yeah. Pero nakakalungkot pa rin. She will be leaving tomorrow or a day after tomorrow. Di naman kami nakapag bonding. She really help me a lot this time. I owe her a million times." sabi ko.

" Surely you do. But I know you will do the same things when Faunna is in trouble."

" Yeah. I will. Surely..... or maybe."
mahinang sabi ko. I will surely help her but act as a girl? Ewan ko lang talaga. Mukha talagang di ko kakayanin. Hay. Im so lucky that Faunna will really do such things for me.

" Ford stay here for a while, I'm gonna buy some chocolates for Faunna. You know she love chocolates." paalam ni mom sa akin. Tumango ako.

" Sure mom. Take your time. Find the best chocolate that she can't even resist for the rest of her life."

"That's a good idea. Do you think I can find one here?" tanong ni mom sakin.

"Mom keep going and find some chocolates. Don't asked me. I'm not the one who is selling those chocolates. But I can made one." sabi ko pa.

" Suplado mo talaga anak. Sige na nga. Take care. Babalik agad ako."

"I told you take your time. I'm not in a hurry." sabi ko.

"Fine. Fine. " nasabi na lang ni mom. Unalis agad siya. Naiwan akong patingin tingin sa dumadaang tao. Hang0gang nahagip ng mata ko ang dalawang kasing edad ko na babae.

Nish, salamat talaga sa pagsama mo sa akin ha. Talaga bang dyan mo na lang ako hihintayin?

Oo Amethyst. Dito na lang ako. Sige na at baka di mo na maabutan ang daddy mo.

Thank you talaga Nish.

Walang anuman. Sige na. Dito na lang ako.

Napansin ko agad na umalis ang isang babae at naupo naman sa may upuan na di kalayuan sa akin ang isa pang babae. The girl named Nish.

"From Canary Emma huh" sabi ko sa sarili. Napansin ko kasi agad ang uniform nila. They are from the semi private school in our place. Sabi ng karamihan ay mahihirap daw ang pumapasok doon. Hell do I care about the status. It is still a school and teaches a good education.

Napansin kong panay buntong hininga nung Nish. Yes she is so simple. But I notice she is beautiful pero masyado nga lang plain at mukha siyang shy type. Same as some girl I meet. And she look familiar to me na para bang na meet ko na siya noon.

Maybe. Who knows. O baka naman kamukha niya. Whatever. Ayoko nang isipin.

I get the book I was reading in my backpack and start reading. Nagsimula na naman akong iignore ang lahat ng tao sa paligid ko. I was busy reading my book when I heared my mom call.

From Me to YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon