1. Bölüm

223 14 5
                                    

" Evetttt Tao bugün nasılsın ?"
Tao bu soruyu her gün duymaktan bıkmıştı artık . Nasılsın? , daha iyi hissediyor musun ?, bizim cesur panda nasilmis bakalım ?

" Bu soruyu artık sormasanız, her gün daha da kötüye gidiyorum. Eski canlı sarı saçlarım artık siyah ve cok solgunlar. Eskiden her gün dans eden bu bacaklar artık yürümüyor bile ? Nasıl iyi olabilirim ? Beni gören yeni hemşireler hortlak görmüş gibi hemen kaćıyorlar. Ne kadar uģraşsamda gözlerimin etrafı mosmor. Göz altı halkalarım tüm yüzüme dağıldı . Nasıl iyi olabilirim ?

Doktor Tao'yu anlıyordu. Ama yapabilecek birsey yoktu . Tao bu makinelera bağlı yaşamayı seçmişti. Her gün bu yatakta uzanmayı ve Kore dizileri izlemeyi seçmişti .
Tao'nun durumu kötü değildi. Tao böyle yaparak kendi kendini zehirliyordu . Dışarı çıkmalı, hayat enerjisine geri kavuşması lazımdı . Ama Tao tüm bunlara direniyordu. Odasında kimseyi istemiyor her gelen kişiye kötü davranıyor du . Hayatı boyunca yanlizdi. Ve yanlız olmak istiyordu . O bunu seçmişti . Yanlız dogmayi , yanlız yaşamayı ve yanlız ölmeyi .

" Peki Tao . Anlaşılan bugün de aynı aksiyonu YaşayacağıZ. Ama lütfen Tao . Bu senin odanı paylaşacağın son kişi . Ve sen bu kişiyi çok seveceksin. Eminim . Lütfen onu tanımaya çalış ."

Tao o korkunç bakışlarını doktora dikmişti. Doktor bu bakışlardan rahatsız olsa da birsey yapamamisti.

Doktor birkaç saat sonra odaya gelmişti . Tao doktorun neden burda olduğunu geç de olsa anlamıştı.
İçeriye sedye ile giren doktor a dikmişti gözlerini .

Tao onları merakla izliyordu . Çünkü bu kişi ilgisini baya bir çekmişti . Uzun bir boyu vardı. Capcanlı sarı saçları parlıyordu . Pembe ve dolgun dudakları yüzüne çok hoş bir etki yaratmıştı . Tao bu düşüncelerden keni alı koyamıyordu.

Ona da Tao da olan makinelerden takmislardi . Ama onda gün sayısı yazıyordu . -365- İşte o kişi bu bir yıl içinde eski sağlıklı hayatına geri dönecekti. . Tao buna çok seviniyordu . Mutlu insanları görmeyi çok seviyordu . Ama kocaman bir hastanede ne kadar mutlu insan olabilirdi ki .

Tao yavaş yavaş gözlerini araladı. İçeri si çok değişik ti . Tao karanlık bir ortam istiyordu . Karanlığı seviyordu . Güneş ışığından nefret ediyordu . Ya da güneş ışığından Korkuyor du m .
Gözlerini tam açtığı zaman camdan dışarı bakan o kişiye seslendi TAO

" Perdeyi kapat ve yatağa geri geç senin orda olmaman lazım "

" Seni ilgilendirmez"

" Ahh ama bu kadar Asabi olmak zorunda miydin . Neden nazik kızlar gibi ah tamam hemen kapatıyorum demiyorsun"

" çünkü ben nazik bir kız değilim "

" Ahh benim kalkmami sağlamak için bir oyun olmalı ve ben bunu yemem"

" Ne kadar çok konuşuyorsun "

" Artık şunu kapatmayacakmısın"

" Evet , kapatacagim . Akşam oluo hava karardi gi zaman ."

Bu son söz Tao yu iyice deli etmişti.
Sol kolundaki serumları çıkardı Tao . Sinirle mekineden de kurtuldu . Hızlı adımlarla camın oraya ilerledi . Tüm vücudu benek benek olmuştu.
Vede kıp kırmızı!

Tao sinirle perdeleri kapattı ve bağırmaya başladı

" Birincisi bu perde gündüz kapalı olacak akşam açık
İkincisi bu kurala uymak zorundasin. Benim neler çektiğim bilmiyorsun ve saçma sapan şeyler yapıyorsun !"
"S~sen i~iyi misin "

" Ordan manyak gibi mi duruyorum yada piskopat !"

Tao son söylediklerini de bağırarak söylemişti . En sonunda ise yere yığıldı. .

İ MİSS YOU / TAORISHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin