Yalnızlığı,acıları sırtımda yük olarak götürüyorum..
Her ne kadar kaçırsamda mutluluk yolundaki,
treni bir gün yakalayacagım biliyorum.
Mutluluğun peşinden koşuyorum.
Sormayın neden diye?
Dilim lal olur anlatamam.
Açtıgınız,yarayı bir daha kanatamam..
Sebep arıyorsunuz belkide sessiz gidişime
Hak ettigimi vermediginiz için gidiyorum
Kader her tekmesinde, ölüme iterken yaşamaya gidiyorum..
Sorma işte! Neden diye
Ben nedenlerden kaçıyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACILARIN DİLİ
Randomyağmur damlaları ne güzelde yağıyordu öyle! usul, usul, sessiz, sessiz kendini kaptırıveriyordu insan bu eşşiz berekete oysa şimdi hem hızlandı. hemde biriktikce yerini serçe akan ırmak aldı. taneciklerin tadını çıkaran insan nereye gitceğni bilm...
