Yüregim yanıyor annemm
Kimse görmüyor yangınlarımı
Kimse senin gibi kaldırmıyor annem
Düşürüyorlar canını yaka yaka
insanlar acımıyor annem
Sen değilmiydin düştügünde kaldırmayı öğreten..
Ben kaldırdıkca neden düşürüyorlar annem..
Sevgiyi ögretin bana en derinden
Neden sevmiyorlar annem..
Özledim yana yana adını..
Aradım bulunmayan şehirlerde
Seni bulamadım annem
Sus söyleme haklısın kimse sen olmuyor annem
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACILARIN DİLİ
De Todoyağmur damlaları ne güzelde yağıyordu öyle! usul, usul, sessiz, sessiz kendini kaptırıveriyordu insan bu eşşiz berekete oysa şimdi hem hızlandı. hemde biriktikce yerini serçe akan ırmak aldı. taneciklerin tadını çıkaran insan nereye gitceğni bilm...
