YOKSA HAYAT GENÇKEN DAHA MI ZOR ?

###

Yağmur ihaneti ilk öğrendiğinde donup kalmıştı bilgisayarın başında her tarafını ateş basmıs, kulakları uğuldamaya başlamıştı. Ardından müthiş bir mide bulantısı. Yaraya tuz basarcasına tekrar tekrar okumuştu iletileri. İnanılmaz bir şeydi bu.

Tüm sırlarını paylaştığı arkadaşı...
Sevgilisini anlattığı arkadaşı...
Acaba bütün bunları dinlerken içinden gülüyormuydu ona
Acıyormudu ona.
Ah tanrım, ne kadar utañç verici bir durumdu.
Saçlarını yolarcasına çekiştırdi.
Ya sevgilisine ne demeli...
Hangisi daha suçlu.
Can arkadaşı mı, günün birinde onunla evlenebilirim , diye düşündüğü sevgilisi mi ...
Acaba aynı gün içinde ikimizlede buluşuyormuydu gibi bir doru uçup gitti zihninden .
Tabi birde bunun sonrası vardı. Kimselere belli etmeme çabası
Ne kadar zordu tanrım, ne kadar.
İçı yanarken, hiç kimseyi ama hiç kimseyi görmek istemezken giyinip kuşanıp gündelik yaşamı sürdürmek...
Bütün bu cehennem içinde tek tutunacak dal mersine tayininin çıkmış olmasıydı.
Kendini mersine atana kadarda onlarla yüzleşmek istememişti. Evet öfkeliydi hemde çok ama yinede yüzleşecek gücü yoktu henüz. Yoktu!
Belki ona öyle geliyordu ama tüm çabasina karşın ikiside bir şeyler sezmiş gibiydiler o süreçte. Yüzüne sorarcasına bakıyor, bugün keyfin yok galiba , gibi sözler ediyorlardı. O suçlu bakışlar ...
Soran bakışlar ...
Tarıķın aşırı ilgisi...
Onu güldürme çabaları.
İçinden yüźüne tükürmek geliyordu.yapabilseydim ne hoş olurdu, diye düşündü. Ama bunu yapabilicek biri değildi . Zaten oldum olası atak tiplere hayrandı. Şöyle milletin ağzının payını veren tiplerden olabilmek için neler vermezdi. Hele böylesi bir durumda.
Ama değildi işte.
Ancak mersine gelip araya mesafe koyduktan sonra az önceki iletiyi gönderebilmişti

Medyada hazal var hazalı ileriki bölümlerde tanıyacaksıniz sonraki bölüm 3 vote sonra gelicek bilginize