Kendi odama pek gitmiyorum. Genelde Deniz in odasında oluyorum. Zaten ağzımda maske var.
Deniz in odasındayken kendimi onunla konuşuyormuş gibi hissediyorum. Onun yerine bu günlüğü doldurduğum için seviniyorum.
Çünkü giden zaman geri gelmez. O yoğun bakımdayken birinin bu sayfaları doldurması gerekiyordu. O şanslı kişi meğer benmişim.
Bu arada günlüğünün yanında bir kulaklık buldum. Mor bir kulaklık. Çok hoşuma gitti rengi. Zevkli biri olmalı.
Müzik dinlemeyi çok severim. Hastalığımı öğrendiğim gün kulaklığımı takıp hızlı adımlarla eve gelmiştim. O gün bile müzik yanımdaydı.
Neyse. Esasında bu onun günlüğü. Kendimden bahsetmemin bir anlamı yok yani. Doktor Halil durumunun iyiye gittiğini söyledi. Diren Deniz...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİPTEKİLER
Novela JuvenilAydınlık insanların sönmüş hikayesi. Tutunanlar. Diptekiler. Hayat garip.