TumblrLand

ஸ 48

** "Küçükken ilkokul futbol turnuvasında maçımız vardı. 3-A ile 3-B maç yapacaktı. Ben şanlı 3-B için ter dökücektim. Neyse maç günü geldi çattı. Maç okul bahçesinde oynanacaktı. Bütün okul efsane maçı izlemek için dışarı dökülmüştü. Sahaya çıktım ve etrafa baktım. Sağ tarafta elinde pembeli mavili püskülü ile ilkokul aşkım Melis'i gördüm(Pon pon kız olarak). O zamanlar Tumblr falan da yoktu tabii. Nerden geliyordu bu mavi aşkı acaba,bilmiyordum. Neyse maç başladı. Ben deli gibi koşmaya başladım. Tabii arada Melis'i kesmeyi ihmal etmiyordum. Karşı takım bizden çok iyiydi. Resmen eziliyorduk. İlk yarı bitmişti ve 3-0 gerideydik. Takım kaptanı Osman ne yapcağını bilmiyordu. Bilmesin zaten. Çünkü Melis "Haydi Osman haydi tam zamanı tam zamanı şimdi" diye bağırmıştı. Kıskanmıştım. Ben ne zaman Melis'e baksam. "Domatesin çekirdeği kırmızı kırmızı" diyordu amk. Çok koştuğumdan yüzüm kıpkırmızı olmuştu. Sanki benle taşak geçiyordu .Hem de bu yaşta. Neyse ben abime "Abi,yarın turnuva maçım var beni izlemeye gel" demiştim. Bi baktım abim gelmiş. Hemen olaya el koydu. 3 tane değişiklik yaptı. İzlemeye gelicekti ama teknik direktör oldu amk. Neyse ikinci yarı başladı. Biz bastırıyoruz. Arkamızdan "Ses gelmiyor biz gelelim mi ?" sesleri falan geliyordu. Resmen gaza gelmiştik. Peş peşe goller attık ve skor 3-3 oldu. Son dakikaları oynuyorduk. Bu maçı kazanamazsak gruptan çıkamıyorduk. Bi karambol sonucu top benim önüme düştü. Topu sürdüm. Rakip oyuncular "El var ,el var!" dediler ama nafile. Bir kişiyi geçtim ve kaleciyle karşı karşıya kaldım. O an sanki herkes sustu. Zaman benim için yavaşladı ve derin bi nefes aldım. Topa ayağım içiyle vururken. Aklımda sadece Melis ve eve gidince yiyeceğim dondurma vardı. Topa vurdum ve top kalecinin solundan ağlarla buluştu derdim fakat okulumuz bizim gibi fakir olduğu için ağ alacak parası yoktu. Neyse ama gol olmuştu ve ben çılgınlar gibi sevindim. Gidip gol attığım kalenin direğini tekmeledim falan. Hakem zaten maçı bitirmişti. Melis'in bana doğru koştuğunu görmek için arkamı döndüm ve Melis'i abime sarılırken gördüm. O an beynimden vurulmuşa döndüm. Yere çöktüm ve göz yaşlarımın düşüşünü izledim. Golü ben atmıştım ama herkes takımı kurtardığı için abimin yanına gitmişti. O gün bugündür abim bütün güzel kızları tavlıyor ve ben de oturup sürekli bir şeylerin düşüşünü izliyorum. Bu bazen göz yaşım bazen de kendim oluyor..."