« Karar»5

9 2 1
                                    

Öfke bedenimi kaplarken boğazıma kadar nefretle dolduğumu hissettim.
Bu nefretin çoğunluğu sözde annelik yaptığına inanan kadına idi. Üvey babam ise annemi 'cık cık' sesleriyle desteklerken bir kısmınıda ona beslemiştim.
Zaten onlara karşı olumsuz duygular beslerken nefretimin artış miktarını davranışlarıyla elde ediyorlardı.
Ve en son noktaya geldiğim anda patlayacak bomba gibi hissediyordum kendimi. Bir sözleriyle, bir bakışlarıyla bile pimimi çekiyorlardı.
Şuandakiyle aynı durum.

Hayatıma karışmalarına izin vermezdim. Veremezdim. Benim üzerimde herhangi bir hakka sahip değildiler. İstersem bir sarhoşla arkadaşlıkta edebilirdim,hırsızlada.
Kimse karışamazdı , hele kendini ebeveynim sanan insanlar. Nokta.
Mert bir hırsız mıydı ? Evet. Ama bir açıklaması olduğunu söylemişti. Nedenini öğrenmeden onu yargılayamazdım.
Ağzımı açtım ve kapadım. Dilimin ucuna gelen bütün kelimeleri gerisin geri yuttum. Açıklama yapmak zorunda değildim. Açıklanacak bir durumda yoktu ortalıkta. Evet bir hırsızla arkadaştım. Ya da olacaktım.

Merti savunamazdım. Annemin ve üvey babamın hırsızlık yaptığından haberi varsa polis tarafından suç üstü yakalanmış birisiydi. Belki emniyet müdürlüğünde arananlar listesindeydi. Ah! Belayı kendime çekiyordum. Hayatım boyunca uğursuzlukların yakamı bırakacağı yoktu. Anlaşılan.

Ayaklarımı yere vura vura odama çıktığımda derin bir nefes aldım ve boğazımda birikmiş zehirleri atmosfere bıraktım. Odamın ışığını açmadan pencereye yöneldiğimde pencerenin kulbunu çevirip pimapeni açtım. Odamın önünde bir dut ağacı vardı ve yaprakları sonbahar geldiğinden dökülmeye başlamıştı.
Ekim ayındaydık hava az miktarda olsa da serinlemişti. Gözlerimi kapatıp kendimi karanlığa ve serin havaya bıraktığımda gerilen beynimde dahil bedenimin gevşediğini hissetmiştim. Yağmur damlalarının zemindeki huzur verici sesleri kulağıma ulaştığında daha çok gevşemiştim. Yağmur damlalarının zemindeki yatıştırıcı melodisiyle uyumaya bayılırdım. Gözlerimi açıp pencerenin önünden uzaklaşacağım sırada "Pişt" sesi donup kalmama neden olmuştu. Yaprakların hareket etmesi ve yüzü endişeyle bana çevrilen Berki görmemle şoke olmuştum.
"Berk?"dediğimde benim aksime alayla "Yağmur?"demişti. Endişeli yüz hatları kayboluvermiş yüzüne yayılan alayla sırıtıyordu. "Bak sen ismimi söyleyeceksin ve ben de senin ismini söyleyeceğim falan filan , bak bu oyunu uzatmak isterdim ama yerden üç dört metre havada değil senin odanda oynayalım şu oyunu çirkinim" dediğinde anlamadığım için "Ne?"diyebilmiştim. Bu çocuk açıkca ne demek istediğini söyleyemez miydi? Ne gerek vardı ki laf cambazlığına yani. "Diyorum ki beni odana almaya yardım etsen" oflayıp "Ben ne yapabilirim Berk in şu ağaçtan adam gibi eve kapıdan gir" "Kızım pencerenin önünden çekilsen zaten gircem içeri, ha bi de bizim aklımız almıyor dimi eve kapıdan girmeye ? Gecenin dokuzunda evinize girsem Serap Teyze yarım saat soru sorucak hem senle odanda konuşmamıza izin vermez." "Ya en karmaşık durum ne biliyor musun?" "Ne ?" dediğimde kısık sesle "Kızının ondan habersiz barlara gidip hoşuna gitmeyecek şekilde kendini iğrenç insanlara kullandırması" ne diyeceğimi bilememiştim ama son sözlerinde yanaklarımın kızarmasına sebep olmuştu. Kızsam mı öfkelensem mi bilememiştim. Ağzımı açmıştım kendimi korumak için fakat kelimeler donup kalmıştı sanki dudaklarımda.
Doğruları söylemişti gerçi. Kendimi korumamda boşunaydı gerçeklerin yanında. İlk defa yaptıklarımdan utanmıştım. İlk defa Berkin beni o pozisyonlarda görmesinden nefret etmiştim. Kimseyle sevişmemiştim fakat sarhoşken beni öpen erkekler , tenime arzuyla dokunan eller olmuştu. Bunlar ufak şeyler değildi ,biliyordum. Fakat yatağa gidecek kadar düşmemiştim. Unutmak için tüm bunları yapmıştım. Yapmamıştım aslında izin vermiştim. Ortama ayak uydurmuştum ve sınırlarımdaki çizgileri azda olsa silmiştim. Sınırlar vardı fakat o anlar için hafifletilmişti. O anlar beni bulutlarda geziniyormuşcasına hissettiriyordu. Özgürmüşüm gibi. Bir anlık gerçek dünyayla bağlarımı koparıp kendimi dj'in çaldığı eller havaya temalı müziğe kendimi bırakmam güzeldi. Ne diyebilirdim ki? Ben bu idim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 18, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

GRİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin