Katkısız Mal

Boş İş

Yüzüme yapışan ilanın üzerindeki adrese baktım neredeyse şehrin diğer ucundaydı. Ve burdan oraya gitmek en az yarım saat alırdı.
Otobüse bindim. Neyse ki kent kartıma gelirkenki gibi bir yolculuk yaşamamak için (!) epey para yüklemiştim.

Bu uzun bir yolculuk olacağı için iyi bir yer bulmalıyım. Tercihen cam kenarı bir yer bulmaya çalıştım. * Bilirsiniz , müzik dinlerken felan baş koymak için cam kenarı ideal bir yerdir. *
Gözüme ortalarda biryerde boş bir ikili koltuk ilişti. Aslında bu çok riskliydi. Eğer yanıma bir teyze oturursa * Ki nedense hep benim yanıma oturuyorlar -.- * bütün yol boyunca rahat olmazdım . Yani buna Teyze Dırdırı diyebiliriz.

Çabuk olmalıydım , çünkü bir sonraki durağa yaklaşıyoruz . Ve öyle görünüyor ki durakta en az 12 teyze var , ve eminim ki bunların 3te 2si Dırdırcı Teyze kategorisine giriyor. Ve herşey o an başladı , otobüs durdu. Insanlar binmeye başladı, ve bu yüzden öndeki insanlar da arkaya geliyordu.

Hızlı bir manevrayla ergen gençleri atlatıp, küçük çocukların üstünden geçerek, ve yerdeki şeylere basmamaya çalışarak ortadaki 2li koltuğa bir anda oturdum. Ama başıma gelebilecek en kötü şey geldi ve kemer takılan yere " LÖK!" diye oturdum. * Umarım anlayabilmişsinizdir. İnanın bana ,bu olay bütün hayatımı kararttı ...*

Neyse, ben yerime iyice oturdum . Tabi yanımda hâla boş yer vardı. Ve saat 3 yönünde yüzde 92 Dırdırcı olan bir teyze yaklaşıyordu!
O yüzden hemen elimdeki ve kollarımdaki poşetleri yanımdaki boş koltuğa koydum .
Ve 2 koltuk ötedeki buraya oturma hayalleri kurmuş olan teyzeye koca bir Piç Smile attım. * jsjsjsjsj*

Kulaklıklarımı ,kulak zarıma kadar sokmuş, en yüksek seste müzik dinliyordum.
Başımı cama yaslamıştım ki yine o an olabilecek en kötü şey oldu * bugünki dersimiz : otobüste başınıza gelebilecek en kötü olaylar (Vol 127272782)*
ve tırtıklı zemini olan bir alana geldik. Yani anlayacağınız, başım saniyede 250 kez cama vuruyordu.

Veee sonunda, en sonunda , Allah'a binlerce şükür ki ,sonunda adresdeki yere vardım.* tabi poşetler hâla elimde * . Şirketin önündeydim. Benim evim mi fazla küçük, yoksa böyle yerler mi anormal şekilde büyük ?! Yani bir Bakıcı şirketi için fazla büyüktü sanki?
İçeri girdim ve beni işe alabilecek kadına obur görünmemek için elimdeki poşetleri girişteki koltukların arkasına sakladım.

Sekreter kızın yanına gidip " Bakar mısınız? " dedim. Ama kadın bakmadı! Tekrar dedim. " BAKAR MISINIZ?! " Yok, bakmıyor ki. Bilgisayarı ile çok meşguldu hanımefendi! Saatlerdir bana bakmaktan daha önemli ne yaptığına bakmak için sekreter masasının arkasına geçtim.* Tabi bunu da farketmedi*

Bilgisayarına baktım. Kadın instagrama fotoğraf yüklüyordu! Kadın son anda beni farketti ve " Hanımefendi, burada ne arıyorsunuz?? " dedi. Bende " Bana bakacak biri arıyorum!" dedim. Kadın sonunda anlamış olacak ki bana
" Buyurun, ne için gelmiştiniz? "

" Ben ilandaki iş için gelmiştim."

" Tamam , şuradaki hanımefendiye soyleyin o sizi yönlendirecek."

" O zaman ben saatlerdir sizin bana bakmanız için boşuna mı bekliyorum! "

" Hanımefendi işe girmek istiyor musunuz, istemiyor musunuz? "

" İyi be, gidiyorum. He bu arada o fotoğraflarda çok çirkin çıkmışsın!" deyip gösterdiği kadına gittim. * Umarım bu kadın da sosyl medyaya fotoğraf yüklemiyordur * . Kadın benimle ilgilendi çok şükür. Bana bir form verdi ve
" Bunu doldurup getir , biz sana ayarlarız cicim " dedi. * -.- *. E tabi doğruları yazsam * Yani 7 yaşındayken kuzenimi dövdügümü felan * beni işe almazlardı tabi. O yüzden birazcık abartmış olabilirim.
İŞE GİRİŞ FORMU
Ad: Buse
Soyad: Özaslan
Doğum Tarihi : 26.06.1998
T.C. Kimlik Numarası : **************

Daha önce hiç bakıcılık yaptınız mı? Hiç tecrübeniz var mı?
Var tabiki,var. 5 yaşından beri çocuk ve bebek bakıyorum. Onlarla ilgili neredeyse herşeyi biliyorum. Birçok tecrübem var.

Bu şirkete başvurma sebebiniz nedir?
* Aslında bu soruyu çok saçma buldum ve "canım istediği için" gibi ergence bir cümle yazabilirdim ,ama belki işe almazlar diye yazmadım *
Bu şirketi uzun zamandır biliyordum ve katılmak istiyordum. Bulduğum ilan da
buraya katılmama vesile oldu. * aslında yüzüme yapışan ilan ama rezil olmayalım cümle âleme *

Bu kadar mıydı form? Ben daha uzun olur diye düşünmüştüm .Neyse, ben formu
bana "cicim" diyen kadına verdim. Uzuuun uzun baktı ve "Siz bekleyin, ben bunu başkan hanıma ulaştıracağım " dedi. * bu nedir ya bi işe gircem bütün şirkete haber veriliyor.* Kadın ayaklarını poposuna vura vura Başkan Hanımın yanına gitti. 5 dakika sonra da yine ayaklarını poposuna vura vura geri geldi.
" Başkan hanım sizi görmek istiyor, beni takip edin lütfen " dedi. Bende takip etmeye başladım. Giderken aynı zamanda etrafa göz atıyordum. Etraftaki herkes telefonlarla ilgileniyordu. Yani oyun oynamak için değil, sürekli birileri arıyordu.
Meğer insanların ne kadar çok bakıcıya ihtiyacı varmış.

Ben bunu sadece ne biliyim part-time iş gibi görüyordum ama bu işte master yapmış adamlar varmış.* Acaba bana nasıl bir çocuk denk gelecek.
Umarım bebek olmaz . Ayy onlar tüm gün ağlıyor. Bi de piiis bezlerini temizlemek var. Çocuk gelirse kız olsun. Kızlar daha uslu oluyor. Ama ya çok konuşuyorsa? Yada erkek mi alsam? Ayy yok onlarda çok yaramaz oluyorlar. Acaba hiç çocuk bakmasam mı? Yok yok ben geri dönüyorum. Ya artık döneme-*
" Hanımefendi? Hanımefendi? "

" Heh ? Noldu? "

" İyi misiniz? "

" Evet .çok iyiyim. Niye ki? "

" Neredeyse 5 dakikadır ayakta hiçbirşey yapmadan duruyordunuz da? "

" Aa öyle mi? Dalmışım biraz da. Kusura bakmayın. " * Rezil oldum -.- *

" Az önce Başkan Hanım ile konuştum . Sizi kabul etti. "

" Gerçekten mi? "

" Evet . Sen öyle dururken kapının önünde, seni gösterdim . Çok sevdi seni. Çok tatlı olduğunu söyledi . "* Tatlı mı? -.- *

" Öyle mi? Peki ne zaman başlıyorum ? Nasıl bir çocuğa bakacağım? "

" Sana çocuk hakkında bir kağıt vereceğiz ama çok detaylı bilgiler yok. Sen girişteki koltuklardan birine otur, ben getiriyorum kağıtları "

Daha sonra arkasına poşetlerimi sakladığım koltuklardan birine oturdum. Kadın gelmeden iki parça bişey cips yedim.
Ve kadın bana elinde sanki devlet sırrı taşıyormuşcasına geldi. Kağıtları yavaşça ellerime bıraktı. Gözleri sanki onlara iyi bak der gibiydi.

" Ne zaman başlıyorum? " dedim.

"Yarın başlayacaksınız. "

" Peki, Teşekkürler. " deyip çıktım.

Ve Yine otobüse bindim. * Ömrüm otobüslerde geçiyor resmen -.- *
Oturduğumda kadının verdiği kağıdı inceledim. Çocuğun adı Arda Gencer. Nedense yaşı yazmıyordu. * Detaylı bilgi yok derken bu kadarını da tahmin etmemiştim -.- * . Adresi, annesinin telefon numarası ve yaz boyunca bakıcılık yapacağım evde kalacağım yazıyordu.

Yaz boyunca mı? Azcık sıkıntıdan kurtulayım derken başıma bela mı aldım? Neyse, iş işten geçti. Aslında istersem geri dönebilirim.
Ama çok üşeniyorum ve adresin olduğu yerde büyük villaların olduğunu duymuştum. Yani kim büyük bir villada kalmak istemez ki?

Umarım iyi bir çocuktur. Daha da önemlisi umarım ben iyi bir bakıcı olabilirim.

Eveeet. Bu bölümde burada sonlandı. Hikayemiz işte burdan sonra diğer bölümde başlayacak. Bu sefer cidden başlayacak;)
Şimdi diyorsunuz "bu kız da ha başladı, başlayacak diyor" diyorsunuz. Işte şimdi konuya giriyor işte.
Belki çoğunuz bu yazdıklarımı okumadan geçiyor. Aslında haklısınız, geçin hadi. Bende boş boş konuşuyorum işte. :)