Earth,water,fire,air

Dat meisje

Een paar weken en misschien wel een maand hebben we in de grot geslapen en zwerfden  we door het bos. Maar toen ineens. Het was een koude dag en we hadden een vuurtje gamaakt het was einde van de middag en we besloten maar is vis te gaan vangen. Onderweg naar de beek hoorden we geritsel Anna en ik keken om ons heen toen liep er een meisje. In de verte zag ik haar rondjes draaien met een mooi rokje aan. Ik riep zo hee wat doe jij hier? Het meisje begon hard weg te rennen. Ik rende er achteraan toen struikelde het meisje en lag op de grond. Ik liep er heen en vroeg: waarom rende je weg ik eet je niet op ofzo. En ik lachte erbij ik gaf haar mijn hand, ze stond op en klopte haar rokje af en . zei: sorry ik dacht even dat jullie iemand anders waren. Mijn naam is trouwens Baley . Ik zei: ik ben Nina en dat is anna. wat doe je hier? baley zei gesrokken: 'wat ik hier doe? kan ik dat niet beter aan jullie vragen?'ik raak met anna in overleg en ze zegt :'zullen we het haar gewoon vertellen?' we zijn stil en zitten ondertussen met zijn drieën op de grond. ik vraag aan anna of we niet maar is moeten gaan. baley zei: 'ik moet jullie wat vertellen kan ik jullie vertrouwen?
euh ja je kunt ons vertrouwen zei ik. Baley zei: nou laat ik maar bij het begin beginnen!
ik ging met mijn ouders en mijn twee broers hier op vakantie. Toen ik op een dag naar het bos ging met mijn familie gebeurde er iets heel vreemds! ik liep door het bos toen ik ineens verdwaalde. ik keek om me heen en ineens was iedereen weg. ik heb dagenlang lopen zoeken naar de uitgang van het bos maar kon hem niet vinden. ik werd ook achtervolgt door iemand met een zwarte cape erg raar! weten jullie de weg uit dit krankzinnige bos of zijn jullie ook verdwaalt hier?
ik zeg nee wij brengen je wel naar de stad. Maar raar dat je ouders je niet hebben gezocht.Toen we bij de uitgang aankwamen zei ze: doei heel erg bedankt voor jullie hulp hoop jullie ooit nog een tegen te komen!!
anna en ik zwaaiden en liepen terug naar de grot. we sliepen en leefden hier nu al zo lang dat we van takken en touw er een deur voor hebben gemaakt. achteraf ben ik blij dat we het Baley niet hebben vertelt het kan gevaarlijk zijn.
ik bleef steeds maar aan haar denken wat raar toch! als het maar goed met haar komt en ze de weg terug vindt!! Een aantal dagen later loopt ze weer in het bos. Als ze me ziet komt ze overstuur naar me toe. Bailey schreeuwt: ' je moet me helpen ik ben naar de camping geweest waar we zaten toen stond onze camper er ineens niet meer en wanneer ik naar de balie ging om naar mijn familie te vragen, zeiden ze dat ze nooit op deze camping zijn geweest. Toen probeerde ik mijn moeder te bellen, maar toen ze opnam vroeg ze: hallo? Met wie spreek ik? Ik zei how gelukkig mama ik ben het Bailey waarom zochten jullie me niet en staan jullie niet meer op de camping ik dacht dat we 2 weken zouden blijven. Ze antwoorde verbaasd ik ken geen Bailey en heb dit jaar niet op een camping gestaan en ze hing de telefoon op.

Ik dacht: nee haar is hetzelfde overkomen als ons. Een tijd was het stil en dan zegt Anna ineens misschien kun je een tijd bij ons slapen. Ik sla mijn hand voor mijn hoofd en zucht. Maar ondertussen zegt Bailey ja dat zou ik erg op prijs stellen.
Nu moeten we het haar wel vertellen want als ze straks mee gaat komt ze er toch wel achter dat we in een grot slapen!