Rüyaların rüya kalması gerektiğini geç öğrendim.
Güven kelimesi sıradanlaştığında üzülmüştüm.
Hayat kısa dedim hep,
Kısa olan tek şey ümitmiş, kahreden...
Al heybeni yolcu,
Sandığın bir durak yok burda...
Yine canın yanacak,
Yine tek miras bir gözyaşı olacak...
Sus artık...
Güvenme hiç bir kelimeye.
Kendine gel,
Her canlar alan sel sevimli bir yağmur damlası ile başlar...
Git artık yolcu,
Yetmedi mi heybendeki kırıklar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Giderken
RandomHep o Sahne Gözümde; Sabah gün ışırken Bir bavul kapının önünde Sahipsiz... Demsiz bir çayın safran kokusu sinmişken yaralanan yanlarıma hep yanımda ol istedim... Gitme, Giderken; Beni benimle bırakma...
