Giderken

Denizden gelen

Bir nefesti;
İçten, içimi koparırcasına,
Denizden gelen bir dalgadan korkmadan ve usanmadan tutulmuş bir dileğin masumiyetine sığınmış...

Rüzgarlı bir akşamın kayıp giden melodilerinde tutunacak dalı kalmamış, soğuk gibi yakarken parmak uçlarımı eski bir kalem; dökülüyor, Tüm umutlarım...

Sigaramın dürüstlüğüyle tutulmuşken bir öksürük krizine
Gözüme sokulan bir toz tanesi kadar inatçı olamadım hiç.
Bir dalga sesi lazım şimdi,
Bir de ay ışığı;
Belki de ekşimiş bir şarap unutturabilir
Bir martının çığlığını...

Eskimiş olmanın güzelliği ile saçma bir gülücük kondurdum yüzüme,
Gülmelisin;
Tüm bu eziyetlerin sebebiydi,
Görebilmelisin...

Güzel olan herşeyin uzaklaşmasını seyretmek gibi acı veriyor şimdi bir denizi seyretmek. Bir dalga gelip çarpıyor yüzüme, yanlışlarımı yanlışlıklarımı...

Dünden kalma  bir yosun kokusu sinmişken ruhuma, serin bir havanın kokusu yakıyor genzimi...Sevmezdim vedaları hiç bir zaman, ve sevemedim de küflü bir ciğerin yanmışlığını. Hepsi geçer derlerdi bir tek kalan yalan acıtır hep;

ona da alışıyorum..

Denizi seyretmeden ve çekmeden kokusunu  içime, içerime ve duymadan bir martının çığlığını tüm ürkekliğimle, ezdiğin yerde birikiyorum her gün; her gün biraz daha ezilip, tuzlu bir yosun kokusuna emanet ediyorum kendimi;

denizden gelen yabancı bir nefeste...