We all Think that forever do exist but what if youre already close to that so called 'FOREVER' but You didn't make it to that forever. what will you do?
The sun is very bright as i woke up . Eto na pala ang araw na hinihintay ko ang araw ng kasal ko .
Kinakabahan ako , ninenerbyos hindi ko alam paano ba ko maglalakad? Mabagal ba? Mabilis? Ngingiti ba ko? Iiyak? Tatawa? Pagbangon ko nakita ko ang wedding gown ko.
Ako namili neto kaya sigurado akong maganda Offwhite ang kulay nya may lace na ibabaw at mala ball gown
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Habang tinititigan ko yung gown biglang kumatok yung kuya ko "lexy? "
"Hi kuya"
"Gising ka na pala, tara let's have breakfast"
"Sige una ka na susunod nalang ako" nakatitig ako sa gown ko habang nagsasalita.
"Sigurado ako magigi g maganda ka mamaya "
"Haha baliw ka kuya"
"Alam kong kinakabahan ka lexy , pero wag kang susuko ganyan din yung naramdaman ko nung kinasal kami ng ate tiana mo sobrang kaba ko na gusto ko nang tumakbo palayo pero sabe ko paninindigan ko to kase mahal ko eh kaya alam ko na ganun din ang gagawin mo"
"Salamat kuya"
Maya maya biglang pumasok ang dalawa kong ring bearer na si Sean at Jm Si Sean ay anak ni kuya Alion ang pangalawa kong kuya Si JM naman ay anak ni kuya Harell (kausap ko kanina)
Pagbaba ko ay agad akong sinundo ng kakambal ko sa alex "Here comes our bride" "Haha para tong tanga"
Habang nakain kami biglang nagsalita si mama
"Anak , pasensya ka na kung ako lang maghahatd sayo sa--"
"Ma , hindi namana ko umaasa na ihahatidako nun sa altar haha wala nga sya nung pinanganak mo kami ni hero pati nung nag birthday kami aasahan ko pa ba syang dumating sa kasal ko ma?"
"Lexy.."
"Hay nako ma imbis na sirain natin tong magandang araw na to bakit di nalang tayo mag ayos?"
Nagsimula na kong magbihis, nagsimula na kong mag make up and everything.
Hanggang sa ready na ko , readyng ready na ko . Nanginginig buong katawan ko , nanginginig buong systema ko Para kong mababaliw sa kaba.
Hanggang sa sinabihan ako ni carla "lexy are you rceady?"
"Uhm. Yes"
Binuksan na nya ang pinto ng kotse hanggang sa pinapasok na kami ni mama sa loob ng simbahan Nakikita ko sya.
Nakatingin sya sakin
Pero ...
Hindi sya masaya
Hindi sya nakangiti
Nakasimangot lang sya
Hanggang sa lumapit ako
"Zen? Okay ka lang?"
"I'm sorry"
Pagkatapos nyang sabihin yon tuluyan na syang tumakbo kasama .. Ang puso ko.
