Clash of Hearts <3 (Completed)

Chapter 16: Achluophobia

Art's P.O.V

''Art? …im afraid!!" I heard her voice cracked and shaken..

Then i heard her Sobbing while calling out my name.. hindi ko naman siya nakikita dahil nga sa black out.. Nang marinig ko ang boses niya, bigla na lang akong nakaramdam ng pag-alala para sa kanya.. ndi ko naman dapat nararamdaman 'to eh! She's my enemy.. i should'nt feel any pity and worry for her!anu nga naman ang pakialam ko sa kanya!! She's nothing to me but now i think differently.. i think she's something to me now.. i don't know what that something mean is?? But its difinitely ruining my normal thoughts!! Its kinda weird!!!

"art…"

"Art…"

"A…rt…" paulit-ulit niyang pagtawag sa pangalan ko.. at sa bawat pagbigkas niya nito ay pahina ng pahina..

I took out my phone and used it as our light!! para Naman may konti kaming ilaw..

Agad ko siyang pinuntahan kung nasaan siya nakatayo kanina..

Gamit ang ilaw ng cellphone ko.. inilawan ko siya at nakita ko siyang nakaupo sa sahig habang yakap-yakap ang sariling tuhod.. baba-taas naman ang mga balikat niya..

Yumuko ako para mapantayan siya… "Hoy Abo…" mahinahon kong tawag sa kanya… upang makuha ang atensyon niya,,

Agad naman siyang napatingala sakin at kitang-kita ko ang namumula niyang mga mata nang dahil sa pag-iyak.. iba pala kapag nakita mo siyang umiiyak sa personal hindi tulad nung umiiyak siya dun sa picture na ipinost ko dati!! This time is different.. yung parang nagkaroon ako ng urge na protektahan siya sa mga bagay na magpapaiyak sa kanya.. yung tipong iisipin mong She don't deserve to cry!! seeing her like this way, made me feel weak ad make my heart skip beat..

"Ang O.a mo na........-" hindi ko na natapos ang dapat ko sanang sasabihin sa kanya nang bigla siyang tumayo at yumakap sakin nang mahigpit habang humihikbi...
at dahil Sa sobrang pagkagulat ko ay hindi ko nagawang gumalaw pa.. sa mga oras na'to, hindi ko na naririnig ang lakas ng buhos ng ulan.. wala na rin ang kulog at ang tangge ko na lang naririnig ay ang napakalakas na pagtibok ng puso ko..

Dug.dug.dug.dug

I feel her warm body next to mind,.

Namalayan ko na lang na hinahagod ko na pala ang likod niya para kumalma siya.. pero ganun parin tuloy parin siya sa pag-iyak.. panu ko ba patatahanin ang babaeng 'to.. wala naman Kash akong alam sa pagcocomfort nang umiiyak eh lalo na kong babae pa!! Ang alam ko lang naman ay ang makipagharutan at makipaglandian..

Kaya ang ginawa ko.., I just hugged her back.. tight as she does.. yung nararamdaman ko ngayon ay katulad nang naramdaman ko nung unang beses ko siyang yakapin.. ang gaan sa pakiramdam na parang ayaw mo nang bumitiw pa..

Hinaplos ko ang buhok niya..
"Shhh…" pagpapatahan ko sa kanya… "tahan na Ash! Sige ka, papanget ka nyan kakaiyak.. magmumukha ka na talaga niyang embalsamadorang bruha.. bahala ka!! Panget ka na nga iiyak-iyak ka pa,.anu na lang mangyayari sa mukha mu niyan??? Baka makalook-a-like mo na niyan si Kakai o di kaya si chocolate!! Sige ikaw rin.. nasa huli ang pagsisisi,. " Pang-aasar ko sa kanya.. pagbabakasakali ko lang na patulan niya yung sinabi ko't awayin ako pero hindi eh.. wala man lang kahit anung violence reaction galing sa kanya.. hayz!!what do i do now?? WhoahH!!

Inilayo ko ang sarili ko sa kanya.. hinawakan ko siya sa magkabilang braso at tinitigan ko siya straigth to her eyes.. With my serious look..

"Listen to me Ash.. wag ka ngAng umiyak dyan!! hindi naman bagay sayo nuh!! ang kilala kong Ash ay yung matapang at matatag na hindi makikitaan ng kahit anung takot sa reaksyon.. yung Ash na hindi mababakasan nang kahit anung kahinaan.. so tell me, where is that Ash????Who do you think you are this time?? kasi kung ako ang tatanungin,. You are not Ashana Joyce Madrigal sa lagay na yan.. Hindi ikaw yan.. hindi ako sanay na nakikita kang ganyan!! Mabuti pa nga siguro na sinisigaw-sigawan mo na lang ako't inaaway eh hindi yung ganto!!... '' I paused awhile.

''..you know what..hindi naman kita iiwan dito eh.. i'm here!!don't wori.. i'll always be here kahit na mortal tayong magkaaway.. hindi kita pababayaan..maybe you preferred calling me a jerk or should i call my self a stupid Jerk too!! But Ash.. i swear kapag sinabi kong hindi kita pababayaan.. hindi kita pababayaan!! promise.. you must Mark my words!! Minsan lang yan,.." im not supposed to tell that to her pero bigla na lang lumabas sa bibig ko eh alangan namang bawiin ko pa eh nasabi ko na nga.. hindi ko nga alam kung panu lumabas yan sa bunganga ko eh!..
..nasapian na naman ata ako.. pangalawang beses nang nangyari na may masabi ako na dapat hindi sinasabi!!
nag-sign of the cross ako sa isipan ko.. malala na 'to..

i give her my genuine smile and then i wiped her tears with my thumb..

"You're so Ugly with that look!!yuckz.." I said uninsultedly and giggle like there's a joke on what i've said.

She smiled at me.. a genuine smile too..

Napatulala ako nang Dahil sa ngiting ibinigay niya sakin.. ito yung unang beses na nginitian niya ako ng ganito.. yung mga ngiti kasi na ipinapakita niya sakin dati ay yung mga ngiting pang-insulto o ngiting kalokohan pero ngayon ramdam na ramdam ko yung sincerity sa ngiti niya.. yung ngiti niyang may pagkarelief and comfort.. it makes me feel..

GLAD and CALM!!

"Tnx Art… i owed you One for this.."

--------

Ini-on ko lang ang cellphone ko para may ilaw din naman kami kahit papanu.. Pero maya-maya nito mashu-shutdown na rin 'to  kasi my phone has 1 bar na lang..
Naupo kaming dalawa sa sahig ng magkatabi habang nakasandal naman ang likod namin sa pader.. tumahan na rin naman si Ash sa pag-iyak kaya i feel relieve na rin..
Nagtataka lang talaga ako kung bakit siya umiyak nang dahil lang sa pag-black out??? Ang babaw naman ng rason niya di ba? Sa tingin ko takot siyang makakita ng multo.. ah mali!kasi hindi pala siya natatakot dun., naaalala niyo ba nung mapagtripan kong takutin siya dati dun sa sci.Lab??di ba!! Hindi naman siya natakot dun.. poker face nga lang siya nun eh!!kaya imposible.. Posible kayang takot siya sa dilim?? Iniisip ko palang nga.. parang imposible naman ata.. alam kong marami siyang hindi kinakatakutan sa buhay pero yung simpleng dilim lang matatakot siya??? Anu yun?? Haixtz..

Dahil Na rin siguro sa curiosity ko hindi ko na napigilan ang bunganga ko ang magtanung sa kanya..,

"Ash?? Cease Fire naman tayo ngayon di ba?? Pwede magtanung??" I asked her pleasantly but there's still a hesitation in my tone...  i doubt it!!

Marahan siyang napalingon sa akin.. "anu ba yun??" She replied raucously and vapidly..

"Hmm… are you afraid with the dark?? Or did you experienced a horrible scene before that is related with the dark places..???" napakunot siya ng noo at takang tumitig sa akin.." i know that you know what i mean.." napabuntong-hininga siya matapos kong sabihin yun.. " it's okay if you don't want to talk about it.. i understand.." halata kasi na nagdadalawang isip siya kung sasabihin ba niya o hindi..

Nginitian niya ako nang pilit at inilihis ang tingin sa kabilang direksyon..

"hindi mu naman kailangang sagutin eh kung ayaw mo,. Sabagay we're not in a good term in the first place.. kaya panu ka nga naman mag-oopen up sa isang katulad ko.. sa isang kaaway..??"

"I have ACHLUOPHOBIA… " mahina niyang sambit saka ibinaling ulit sa akin ang tingin niya.. "ang weird man nito, pero mas natatakot pa ako sa madilim kesa sa ibang mga normal na bagay!!" she said meekly and then yumuko na lang siya..

----------

To be continue..