SONSUZ MAVİLİK

1.Bölüm İLK İTİRAF...

      ( Bölümler düzenledi  .  Ufak tefek değişiklikler var.)

Arkadaşlar merhaba ...Kısa bir bölüm oldu. bu bölümü küçük bir giriş olarak görün. Artık bu hesaptan kitabı yayımlayacağım. İyi yorumlara ihtiyacım var . Giderek artacağımızı umuyorum . Lütfen şans verip okuyun . Seviliyorsunuz okurcanlar...

***

  At üzerindeki uzun yolculuğumuz nihayet sarayın uzun kulelerinin görünmesiyle sona eriyordu. Bradley ' nin yine o inanılmaz ve hiç yaşanmamış av maceralarını dinlerken, atımın ani bir hareketiyle tüm dikkatimi kaybettim .Tam düşmek üzereyken kolumdan tutan kuvvetli bir el bu düşüşü engelledi. Colin yine o muhteşem bakışlarından atarken :
   - Ben olmasam acaba kaç kez ölmüş olurdun Amber merak ediyorum, dedi.
   - Muhtemelen...
   - Sayabileceğini sanmıyorum onun yerine şu sıkıcı şaman işini halledelim, dedi.  Benim anlayabileceğim bir ses tonuyla. Aslında şamanlar pek ilgi alanımıza girmiyordu. Fakat Colin ' in babası Kral Steven özel güçlerimizi açıklayamadığı için onların kutsanması ve bazı ilimleri öğrenmeleri lazım , yalanını uydurdu.

   Tabiki kimseye elementleri kontrol edebilen özelliklerimizden bahsedemezdik . Zaten Colin ' in yanında durmama , muhtemelen suyu kontrol edebilen özel güçlerim sayesinde izin veriliyordu. Ben bunları düşünürken Colin , Bradley ' e dönerek :
   - Brad kısa bir şaman işimiz var . Siz saraya dönün , dedi. Brad diğer adamları da toplayıp saraydan içeri girerken biz de ormana doğru yol almaya başladık.

  Geniş çalılıkların ve uzun , gür ağaçların olduğu , çocukluğumuzun geçtiği bu ormanda her yeri avuç içimiz gibi bilirdik. Soldaki taşlı yola saptık. Yine o kıyıya gidecektik sanırım. Çünkü hava akımı ve okyanusa kıyısı olan bir yerdi. İkimizinde aynı anda işini halledebileceği gerçeği , bizi mutlu ediyordu. Colin havayı kontrol edebildiğini çocukluğundan beri biliyordu. Benimde özel olduğumu o fark etmişti zaten. En başlarda kendimden nefret ediyordum.   

  Farklı olmak yorucuydu ve insanlar sizi zararlı biri  gibi algılıyordu. Fakat Colin bana bunun ne kadar zevkli olduğunu gösterdi. Gücümü  kontrol etmeyi öğrendim . Bir an kolumda ufak ufak acı hissettim . Acının kaynağına dönüp bakınca , Colin ' in  kolumu çimciklediğini hissettim. Yüzü genellikle , gülerken gamzeden kaybolurdu. Ona her zaman ki gibi hayran hayran bakarken , dikkatimi çekmek için koluma yavaşça vurdu.
    - Bugün çok sessizsin ufaklık. Dikkatini çekmek için ne yapacağımı şaşırdım. Kendimi tuhaf hissediyorum. Hadi konuş kızmayacağım , dedi. Bende hafif ve alaylı bir ses tonuyla:
   - Saray dedikodularına ne dersiniz prensim? dedim . O da elini kalbinin üzerine koyup:
    - Ahhhh sanırım bunu küçük kalbim kaldıramayabilir  hanımefendi , dedi.